Το ήθος του και η σεμνότητά του τον συντρόφευαν σε όλη του τη ζωή. Ο Σταύρος Ξενίδης πέρασε τις τελευταίες δύσκολες στιγμές του σ’ ένα δωμάτιο του Γηροκομείου Αθηνών κι “έφυγε” με την ίδια διακριτικότητα και αξιοπρέπεια που κράτησε σε όλη του τη ζωή. Το χέρι του κρατούσε η επί χρόνια σύντροφος της ζωής του, η αφοσιωμένη σύζυγός του, ηθοποιός Μαργαρίτα Λαμπρινού, ενώ η τηλεόραση, που ήταν η αγαπημένη του συντροφιά, δεν έπαψε να παίζει.
Ο Σταύρος Ξενίδης, ένας απ’ τους πιο σεμνούς θεατρίνους, που χάρισε απλόχερα το ταλέντο του στον κόσμο κι έμεινε στη μνήμη του ως ο καλύτερος “αστυνόμος Μπέκας”, πίστευε ότι “η ελευθερία της σκέψης είναι η ζωή της ψυχής. Είμαστε οι επιλογές μας”. Ήταν από τους ελάχιστους στον καλλιτεχνικό χώρο που δεν είχε τσακωθεί ποτέ με κανέναν. Αντιμετώπιζε τα πάντα με στωικότητα και με το δικό του σεμνό και αινιγματικό χαμόγελο, που καθήλωνε και τον πιο δύσκολο συνομιλητή.
Η τεράστια θητεία του στον κινηματογράφο, στην τηλεόραση και στο θέατρο, όπου έπαιξε με τους πιο σπουδαίους ηθοποιούς, αποτελεί αδιάψευστο γεγονός που αποδεικνύει πόσο αγαπούσε τη δουλειά του, την οποία υπηρέτησε πιστά. Με το ταλέντο του καρατερίστα κατάφερνε τους δεύτερους ρόλους στον κινηματογράφο να τους κάνει πρωταγωνιστικούς. Άλλωστε, στο θέατρο είχε παίξει τους πιο δύσκολους θεατρικούς ρόλους και είχε διακριθεί στο πλευρό σημαντικών ηθοποιών.
Γιώργος Κωνσταντίνου: “Τον γνώρισα στις δύο ταινίες που παίξαμε μαζί, στο Άνθρωπος για όλες τις δουλειές και το Η γυνή να φοβήται τον άνδρα. Εκεί συνάντησα έναν κύριο, με ανθρώπινο και καλλιτεχνικό ήθος. Ήταν ένας άνθρωπος τόσο χαμηλών τόνων, αλλά ένας τόσο σπουδαίος και αληθινός ηθοποιός, που πραγματικά όλα μου τα χρόνια μέχρι σήμερα, άσχετα αν δεν έτυχε να συνεργαστούμε στο θέατρο και δεν βλεπόμασταν πια, η εικόνα του, με αυτό το σεμνό χαμόγελο, είναι συνεχώς μπροστά μου. Ήταν πραγματικά ένας σπουδαίος ηθοποιός και άνθρωπος”.
Στάθης Ψάλτης: “Συναντηθήκαμε στη μεγάλη τηλεοπτική επιτυχία ο Συμβολαιογράφος κι αυτά που θυμάμαι έντονα από εκείνον είναι η πολυτέλεια της ψυχής του, ο σεβασμός που είχε σε όλους και για όλα, το ήθος του. Το μεγαλείο της επαγγελματικής του συνείδησης και γενικά η συμπεριφορά του σε όλους μας, από τον μικρότερο μέχρι τον πιο σπουδαίο, ήταν ίση. Ήταν ένας σπουδαίος εργάτης του θεάτρου κι ένας σπουδαίος άνθρωπος”.
Έφυγε από κοντά μας το 2008! Ένας από τους πιο αγαπημένους και αξιολάτρευτους ηθοποιούς!