«Είναι το κακό που ενώνει;
Είναι η συμφορά;
H απόγνωση;
Ο θυμός για το άδικο;
Η φρίκη του πόνου που έζησαν τα πλάσματά μας;
Μήπως αυτή η φρίκη είναι η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι της ανοχής;
Ισως να είναι όλα αυτά μαζί και πολλά περισσότερα…»
Συγκίνησε βαθιά και απόψε η Μαρία Καρυστιανού στο Δημοτικό Θέατρο Μυτιλίνης όπου κλήθηκε να μιλήσει για τον Σύλλογο Συγγενών Θυμάτων Τεμπών και πως δημιουργήθηκε.
«Τιμή μας και ανάγκη μας να μιλάμε για ότι μας κινεί» είπε και εξήγησε πως «εν μία νυκτί άλλαξαν όλα στην ζωή μου.
Η ζωή μου έχασε το χαμόγελό της και βιώνω την απόλυτη αντίθεση καθώς μέσα από τον ανείπωτο πόνο και την απελπισία, αφού βίαια και άδικα έχασα το παιδί μου, βρίσκω καθημερινά στήριγμα και κουράγιο από τόσο κόσμο που πριν μου ήταν άγνωστος.
Τους αγκαλιάζω στον δρόμο και ενώ δεν μπορούν να απαλύνουν αυτόν τον πόνο, δυναμώνουν την ψυχή και προσφέρουν κουράγιο.
Είναι μια παράδοξη και πολύ δύσκολα διαχειρίσιμη πραγματικότητα για όλους εμάς…»
Ακούστε την.
https://twitter.com/aretiathanasiu/status/1796625582920237210?s=61&t=69qM24fvfz5o3nkoW_wjtw