Ο Πρωθυπουργός της Σλοβακίας Φίτσο δήλωνε πριν από λίγες εβδομάδες :
Προσπαθούμε να ανοίξουμε το θέμα της άμεσης κατάπαυσης του πυρός, των μαχών και της έναρξης των διαπραγματεύσεων. Νομίζω ότι είναι καλύτερο να μαλώνουμε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων για 10 χρόνια παρά να αφήνουμε Ρώσους και Ουκρανούς να αλληλοσκοτώνονται για 10 χρόνια. Το ερώτημα είναι ποιος θέλει τι;
Μου φαίνεται ότι η Δύση υποστηρίζει εξαιρετικά αυτόν τον πόλεμο. Αυτό το μήνυμα προέκυψε το 2022, όταν ορισμένες δυτικές χώρες απέτρεψαν την Ουκρανία από την υπογραφή ειρηνευτικής συμφωνίας με τη Ρωσία, λένε, θα χρησιμοποιήσουμε τον πόλεμο στην Ουκρανία για να αποδυναμώσουμε τη Ρωσία, θα παράσχουμε στρατιωτική και οικονομική βοήθεια στην Ουκρανία, θα επιβάλουμε κυρώσεις κατά της Ρωσίας και να αποδυναμώσει τη Ρωσία ως τέτοια σε διεθνές επίπεδο, πολιτικά, οικονομικά και οικονομικά. Αυτό δεν λειτουργεί. Ο πόλεμος κρατάει δύο χρόνια.
Μαθαίνουμε ότι τα εδαφικά κέρδη της Ρωσίας είναι μεγαλύτερα από τα ουκρανικά. Και από τις δύο πλευρές υπάρχει τεράστιος αριθμός νεκρών στρατιωτών και τραυματιών. Η Ρωσία ευδοκιμεί οικονομικά και πολιτικά και ο Πρόεδρος Πούτιν απολαμβάνει μεγάλης υποστήριξης. Άρα, ίσως, έχουμε το δικαίωμα να αναρωτηθούμε εάν αυτή η δυτική στρατηγική είναι καλή; Υποστηρίζω ότι η στρατηγική της Δύσης στην Ουκρανία δεν λειτουργεί.
https://twitter.com/olympiada/status/1790738461307056311?s=61&t=69qM24fvfz5o3nkoW_wjtw
Μια τακτική γνώριμη από παλαιότερες, πολλές απόπειρες η και εκτελέσεις, δεν θα είναι καλό να έχει συνέχεια.
Έχουν κουράσει οι επαναλήψεις που οδηγούν σε φόβο και αβεβαιότητα.
Η ανθρωπότητα χρειάζεται διαφορετικής διάστασης πορεία προς επίλυση των προβλημάτων.
Η κοινή γνώμη διαθέτει αντανακλαστικά ώστε να έχει την ικανότητα να αντιλαμβάνεται τις κινήσεις που σκοπό έχουν συμφέροντα με αλλαγή κυβερνήσεων, η προσώπων.
Σε εποχή γεωπολιτικών αλλαγών και ανατροπών πέρα από το ποιος ωφελείται η πέρα από το ποιος παθαίνει μεγάλη ζημιά τρέχουν και οι συνθήκες διαβίωσης των λαών των χωρών με ειρήνη και όχι με βία – πόλεμο – κατοχή.
Χώρες της περιοχής των Βαλκανίων κάπως δύσκολο να ταυτιστούν με τις προτροπές των Δυτικών χωρών και εν μέσω αυτής της μορφής των οικονομικών δυσκολιών.
Ας περάσει στις σκέψεις πως κάπως διαφορετικά να επιλύονται οι οποιεσδήποτε διαφορές σε επίπεδο χωρών – προσεγγίσεων – επιλογής το πως θέλουν να ζήσουν οι λαοί.
Έχουμε φθάσει στο πρώτο τέταρτο του 21ου αιώνα με την τεχνολογία να ακολουθεί άλματα επιτυχίας σε τομείς ενημέρωσης – υπενθύμισης – καταγραφής γεγονότων.