Του Χρυσόστομου Τσιρίδη
.
Μόνο με την έκφραση «Γλώσσα Ο μ η ρ ι κ ή , το πρώτο Ελληνικό θαύμα», μπορεί να αποδώσει κάποιος την έμπνευση και επιμονή του Έλληνα Ποιητή Ομήρου στον εκπληκτικό πλούτο ε π ι ν ό η σ η ς γλωσσικών τύπων και την σοφά δ υ σ δ ι ά κ ρ ι τ η νοηματική τους ποικιλότητα.
.
Ας δούμε σήμερα ένα «εύκολο» παράδειγμα:
.
ΌΜΗΡΟΣ, ο ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΣΚΟΠΕΥΤΗΣ. Εμπιστεύεται το ΤΟΞΟ του μ ό ν ο (!) στα χέρια του ΟΔΥΣΣΕΑ / εικόνα διαδικτύου. (Συμβολισμοί πολλοί και σημαντικότατοι, αλλά… προσεχώς. Αξίζει, μην το χάσετε).
.
Νυμφίος και γαμπρός
.
Άλλο το ένα / άλλο το… άλλο.
Νυμφίος= ο νιόγαμπρος, ο προ ολίγου γαμπρός, νεόγαμος
Δηλαδή νυμφίος στην αρχή του γάμου. Προ-γαμπρός (!) / Όχι ακόμη… γαμπρός.
.
Η λέξη νυμφίος υποδηλώνει την ρομαντική (άδολη, ανυστερόβουλη) φάση μιας σχέσης στο ξεκίνημα και ΠΡΙΝ την τ υ π ο π ο ί η σ ή της στην πορεία του γάμου.
Δηλαδή υπάρχει ακόμη η «κ ε κ τ η μ έ ν η» της ΔΥΝΑΜΗΣ της αγάπης, της εξιδανίκευσης, του κοινού ονείρου για την ζωή. Η βεβαιότητα για την ΑΡΧΗ(= βάση και αφετηρία) μιας ισόβιας ΚΟΙΝΗΣ ζωής.
.
«Ιδού, ο Νυμφίος έρχεται….»
.
Για την λέξη «Νυμφίος» της Θρησκείας μας, η ταπεινή μου άποψη, στην συνέχεια.
.
Πιστεύω ότι ο όρος «Νυμφίος»,όπως αναφέρεται και νοείται, είναι Ο μ η ρ ι κ ή ς έμπνευσης (τύποις και ουσία).
.
Αποτέλεσμα δηλαδή της απίστευτης γλωσσικής ΑΙΣΘΑΝΤΙΚΟΤΗΤΑΣ (το… γλωσσικό θαύμα που λέω στην αρχή) του ΟΜΗΡΟΥ, να…. διαχωρίσει εννοιολογικά τον «νυμφίο» από τον «γαμπρό».
.
Και επιπλέον είναι ΕΥΣΤΟΧΗ επιλογή των Υμνωδών, οι οποίοι «πρόσεξαν» και αξιοποίησαν αυτόν τον διαχωρισμό, 1.000 χρόνια αργότερα (!).
.
Και λέω «εύστοχη επιλογή», γιατί στον Όμηρο (συν) ΥΠΑΡΧΟΥΝ και οι
δύο λέξεις: «Νυμφίος» και «Γαμπρός» (γαμβρός, για την ακρίβεια).
.
Το σύντομο της «γήινης» παρουσίας του Χριστού δικαιολογεί
κατά συνέπεια τον εσαεί Χαρακτηρισμό «νυμφίος», όπως ο Όμηρος τον προσδιορίζει και ήδη (!!!) ο ίδιος ο Όμηρος, το λέω ξανά, κάνει τον διαχωρισμό από την λέξη «γαμπρός».
.
Αυτό σημαίνει ότι τυχόν «μετάφραση» (απόδοση) της λέξης σε… «γαμπρό», θα
ήταν ΟΥΤΩΣ ή ΑΛΛΩΣ λάθος. Η λέξη πρέπει σε κάθε περίπτωση, να παραμείνει
ως «Νυμφίος»,
.
για λόγους ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗΣ πλέον (!) ε ρ μ η ν ε ί α ς
.
και όχι (επειδή την αποφεύγουμε) για λόγους «πεζής» νοηματοδότησης, που πολλοί όροι (όπως λ.χ και ο γαμπρός) έχουν στην ομιλούμενη γλώσσα, η οποία είναι εύλογη μεν, αλλά δεν συνάδει με την ιεροπρέπεια του πράγματος.
.
Τώρα ξέρουμε γιατί.