Μιχάλης Ψύλος από την έντυπη έκδοση της naftemporiki.gr
Να ετοιμαζόμαστε για πυρηνικό πόλεμο! Αυτό λέει ο Γάλλος πρόεδρος Μακρόν, ζητώντας μεγαλύτερο ρόλο για τα πυρηνικά όπλα σε μια κοινή ευρωπαϊκή άμυνα. «Πρέπει να ανοίξει μια συζήτηση που θα περιλαμβάνει την πυραυλική άμυνα, τις δυνατότητες πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς και τα πυρηνικά όπλα για όσους τα έχουν ή φιλοξενούν αμερικανικά πυρηνικά όπλα στο έδαφός τους» είπε ορθά κοφτά ο Μακρόν σε συνέντευξή του στον όμιλο μέσων ενημέρωσης Ebra το Σάββατο.
Η Γαλλία διαθέτει 300 πυρηνικές βόμβες και οι Ηνωμένες Πολιτείες πυρηνικά όπλα σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, εδώ και πολλές δεκαετίες.
Δεν πρόκειται για υπερβολές για εσωτερική πολιτική κατανάλωση στη Γαλλία, λόγω των επικείμενων ευρωεκλογών. Όσο κι αν ο Μακρόν προσπαθεί να αντιμετωπίσει την κατακόρυφη άνοδο της ακροδεξιάς Εθνικής Συσπείρωσης της Μαρίν Λεπέν, που παραδοσιακά συμπαθούσε τον Πούτιν. Δυστυχώς, βρισκόμαστε στη μέση του απόλυτου χάους.
Ο Μακρόν δεν είναι ο μόνος Ευρωπαίος ηγέτης που μιλά για πυρηνικό πόλεμο. Ο Πολωνός πρωθυπουργός Τουσκ μιλά για μια «νέα προπολεμική περίοδο» και η Βαρσοβία δηλώνει ανοιχτή στην εγκατάσταση αμερικανικών πυρηνικών όπλων.
Το ζήτημα ενός διπλωματικού, έστω και επώδυνου, συμβιβασμού με τη Ρωσία δεν παίζει πλέον κανέναν ρόλο. Ούτε στην Αμερική, ούτε στην Ευρώπη.
Για σχεδόν όλους τους Ευρωπαίους ηγέτες, η Ρωσία πρέπει να ηττηθεί γιατί αποτελεί σοβαρή στρατιωτική απειλή για την ευρωπαϊκή ήπειρο και για την παγκόσμια ασφάλεια.
Κορυφαίοι ειδικοί στη Δύση βλέπουν έναν «εξευρωπαϊσμό» του πολέμου. «Αυτές οι δηλώσεις, μαζί με την υποστήριξη που υπάρχει ήδη στα κράτη της Βαλτικής, δείχνουν μια αυξανόμενη προθυμία για άμεση ευρωπαϊκή επέμβαση στον πόλεμο» γράφει το αμερικανικό περιοδικό Foreign Affairs.
«Μήπως τελικά, η Δημοκρατία έχει ξεμείνει από… μέλλον;» διερωτάται ένα άλλο αμερικανικό περιοδικό, το Foreign Policy.
Μήπως τελικά ζούμε σήμερα μέσα στο «κατακάθι του χρόνου της καταστροφής»;
Και όμως! Το κυρίαρχο χαρακτηριστικό στην «εποχή έκτακτης ανάγκης» που ζούμε θα έπρεπε να είναι πως δεν υπάρχει χώρος για λάθη.
Όπως προειδοποιούσε ο μεγάλος Γάλλος συγγραφέας Αλεξίς ντε Τοκβίλ, σχεδόν πριν από δύο αιώνες, «όταν το παρελθόν δεν ρίχνει το φως του στο μέλλον, τότε ο νους του ανθρώπου σκοτεινιάζει».