Η ποινή φυλάκισης 3 ετών με αναστολή που επέβαλε το Τριμελές Πλημμελειοδικείο στον αστυνομικό που οδηγούσε το υπηρεσιακό βουλευτικό αυτοκίνητο που χτύπησε τη μηχανή του 23χρονου Ιάσονα Λαλαούνη έξω από τη Βουλή στις 12 Μαρτίου 2021, μόνο ως «χάδι» μπορεί να χαρακτηριστεί και προκάλεσε την οργή των γονιών του αδικοχαμένου νέου.
Ο αστυνομικός κρίθηκε ένοχος για το αδίκημα της ανθρωποκτονίας από αμέλεια, καθώς το δικαστήριο υιοθέτησε την πρόταση του Εισαγγελέα της Έδρας που ζήτησε την ενοχή του, χαρακτηρίζοντας «βαρύτατη και σωρευτική» την αμέλειά του.
Ο κατηγορούμενος «ακολούθησε την παρακινδυνευμένη πρακτική και έστριψε αριστερά στην Β. Σοφίας για να εισέλθει στον αύλειο χώρο της Βουλής, παρά την, με σήμανση στο οδόστρωμα, ένδειξη για αναγκαστική ευθεία πορεία των οχημάτων, κλείνοντας τον δρόμο στην πορεία του 23χρονου», ανέφερε ο Εισαγγελέας.
Η Νατάσα Λαλαούνη, μητέρα του Ιάσονα ξέσπασε μετά το τέλος της δίκης και δεν έκρυψε την απογοήτευσή της, την οργή της, τον θυμό της για την απόφαση της δικαιοσύνης, καθώς όπως επεσήμανε, δεν του αφαίρεσαν ούτε το δίπλωμα!
«Έτσι λειτουργεί η ελληνική δικαιοσύνη. Δεν υπάρχει. Ούτε το δίπλωμα δεν αφαιρέσανε, σαν παράδειγμα, να δείξουν στους οδηγούς ότι τιμωρείται κάποιος όταν οδηγά παράνομα. Δεν θα τελειώσουν ποτέ τα τροχαία όπως πάμε, δεν τιμωρείται κανείς. Είμαι τόσο θυμωμένη, απογοητευμένη. Βέβαια δεν περίμενα τίποτα από την ελληνική δικαιοσύνη αλλά ήθελα να πιστέψω μήπως κάτι θα άλλαζε, την τελευταία στιγμή, ότι έστω θα αφαιρέσουν το δίπλωμά του. Ότι μπορείς να συνεχίζεις να οδηγείς κανονικά όταν έχεις σκοτώσει κάποιον στο δρόμο μου είναι αδιανόητο», είπε χαρακτηριστικά.
Ο πατέρας του Ιάσονα από την πλευρά του έκανε λόγο για θυμό, αηδία και προσπάθεια συγκάλυψης:
«Σήμερα τελείωσε αυτή η διαδικασία, η τόσο ψυχοφθόρα για μας και το μόνο έμεινε ως συναίσθημα είναι ο θυμός και η αηδία. Ο θυμός για την επιείκεια της απόφασης και η αηδία για το θέατρο του παραλόγου που ζήσαμε αυτές τις δύο ημέρες από ανθρώπους που θεωρητικά υπηρετούν τον νόμο στην προσπάθειά τους να καλύψουν το έγκλημα που έκανε ο συγκεκριμένος συνάδελφός τους. Προσπαθούσαν με ψέματα και γελοιότητες να κάνουν το άσπρο μαύρο».
Αδικοσύνη.
Είναι αργά για δάκρυα σχετικά με το σύστημα και το πως λειτουργεί όχι τώρα, διαχρονικά.
Όταν η σιωπή σκιάζει τα πάντα, όταν πρώτα να γίνουμε εμείς το θύμα και ύστερα να μιλήσουμε ε το αποτέλεσμα γνώριμο, γνωστό, πιστή εφαρμογή.
Το λυπηρό ένα παλικάρι στο άνθος της ηλικίας του έφυγε πρόωρα-άδικα από την ζωή.
Το σύνηθες τα ίδια πρόσωπα, το ίδιο σύστημα ασκεί εξουσία, επιβάλλει νόμους, εφαρμόζει τάξη απαιτεί από τους πολίτες, ποτέ όμως το ίδιο το σύστημα δεν επιβάλλεται ανάλογα σε όλους όσους το συντηρούν, το στηρίζουν, φροντίζουν για την ίδια την ύπαρξή του.