Γράφει ο Γιώργος Βενετσάνος
Η Ελλάδα είναι μια χώρα όπου μπορείς στην κυριολεξία να κάνεις βουτιά στον μύθο, ανακαλύπτοντας μέρη και σημεία που δεν είναι και τόσο γνωστά ή δεν είναι τόσο τουριστικά, αυτό όμως δεν τους απαγορεύει να είναι άκρως ενδιαφέροντα και με βαριά ιστορία πίσω τους, που ανάγεται στις αρχές των προϊστορικών χρόνων.
Ταξιδεύοντας προς την πόλη του Αγρινίου και αφού έχεις αφήσει πίσω σου την εθνική οδό, βρίσκεσαι ανάμεσα στο φαράγγι της Κλεισούρας, προσπερνώντας το τα μάτια του ταξιδιώτη αντικρίζουν μπροστά τους ένα ωραιότατο θέαμα, αυτό των δύο λιμνών, αριστερά σου την Λυσιμαχεία και δεξιά σου την μεγαλύτερη και καθαρότερη της Ελλάδος την Τριχωνίδα, ενώ στο βάθος φαίνεται ένα βραχώδες έξαρμα – λόφος που ξεχωρίζει, πρόκειται για την ακρόπολη των Θεστιέων, μια από τις αρχαιότερες της Ελλάδος κατασκευασμένη στους δυτικούς πρόποδες του όρους Παναιτωλικού, σε απόσταση 13 χλμ. από το Αγρίνιο.
Στην κορυφή λόφου με υψόμετρο 700 μέτρα και άπλετη θέα προς τη λίμνη Τριχωνίδα είναι χτισμένη η ακρόπολη των Θεστιέων, με μέγιστο μήκος περίπου 235 μέτρων και μέγιστο πλάτους 50 μέτρων περίπου. Κατοικημένη ήδη από την Νεολιθική περίοδο φαίνεται ότι δεν είναι βραχώδες έξαρμα, αλλά είναι τεχνητή κατασκευή με ογκόλιθους, που οι αρχαίοι τους είχαν ονομάσει κυκλώπειους. Η επίσκεψη στο συγκεκριμένο χώρο όχι μόνο εντυπωσιάζει, αλλά παράλληλα παραξενεύει για τον τρόπο κατασκευής και μεταφοράς τέτοιων γιγαντιαίων διαστάσεων βράχων σε αυτό το ύψος.
Η ιστορία του κάστρου χάνεται στα χρόνια της προϊστορίας όταν ήταν η ακρόπολη της αρχαίας Θεστίας ιδρύεται από τον μυθικό βασιλιά Θέστιο κατά τους Μυκηναϊκούς Χρόνους. Πιθανόν το όνομα Θέστιος, να έχει ερμηνεία “θεϊκή”, οπότε δεν αποκλείεται να υπήρχε ένα ιερό στην κορυφή του Βλοχού ή ένα ανάκτορο και το όνομα Θέστιος να σήμαινε Θεός ή να ήταν τίτλος που έπαιρναν οι άνακτες της περιοχής. Τα «Κυκλώπεια Τείχη» αυτής της περιόδου είναι ακόμα ορατά σε όλο το λόφο ενώ την αρχαϊκή και κλασική περίοδο, περί την ακρόπολη αναπτύχθηκε μια πόλη-κράτος που περιβαλλόταν σε μήκος 4km από ισχυρά τείχη και αργότερα έγινε μέλος στην «Αιτωλική Συμπολιτεία» που κατά την ύστερη ελληνιστική περίοδο υπήρξε από τις ισχυρότερες δυνάμεις της αρχαίας Ελλάδας με πρωτεύουσα της το Θέρμο. Η Θεστιέα υπήρξε μια από τις σημαντικές πόλεις της συμπολιτείας των Αιτωλών .
Την εποχή του Βυζαντίου υπήρξε οχυρό κάστρο, ενώ μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους σταυροφόρους το 1204 πέρασε στη δικαιοδοσία του Δεσποτάτου της Ηπείρου. Το 1294 δόθηκε σαν προίκα στον Φίλιππο του Τάραντα και παρέμεινε στην οικογένειά του μέχρι τα τέλος του 14ου αιώνα όταν κυριάρχησε στην περιοχή ο κόμης Κεφαλληνίας Κάρολος Τόκκος. Το κλείσιμο της χρησιμότητας του έρχεται με την κατάληψη του το 1450 από τους Οθωμανούς.
Στην Εθνεγερσία του 1821, προσφέρει τις υπηρεσίες του ως καταφύγιο και ορμητήριο οπλαρχηγών και στρατιωτικών σωμάτων. Σημαντικοί οπλαρχηγοί του Βλοχού ήταν ο Αλεξάκης και ο Κώστας Βλαχόπουλος, πρωταγωνιστές στις μάχες του Βραχωρίου και Ζαπαντίου, καθώς και ο Γιαννάκης Στάικος που νίκησε τους Τούρκους στα γεφύρια του Αλάμπεη, τα οποία δυστυχώς σήμερα από ότι βλέπετε και στην εικόνα, ενώ μπορούσαν να είναι ένα ακόμη ιστορικό αξιοθέατο της Αιτωλοακαρνανίας έχουν γίνει ήδη παρελθόν.
Κάτω από την ακρόπολη των Θεστιέων, πάνω σε ένα πλάτωμα βρίσκεται η Μονή Βλοχού αφιερωμένη στην Κοίμηση της Θεοτόκου με παλαιότερα και νεότερα κτίσματα, μεταξύ των οποίων και ο Ναός της Κοίμησης της Θεοτόκου, ναός απλός μονόχωρος του 18ου αιώνα, βασιλικού ρυθμού, με περίτεχνη ξυλόγλυπτη οροφή και τέμπλο. Η ίδρυση του μοναστηριού ανάγεται στα τέλη του 12ου και αρχές του13ου αιωνα. Επανιδρύθηκε όμως στα μέσα του 16ου αιώνα, όπως μας φανερώνει το σιγίλιο του 1563 του Οικουμενικού Πατριάρχου Ιωάσαφ του Β΄ (1555-1565) όπου χαρακτηρίζεται Σταυροπηγιακή Μονή, δηλαδή υπαγόμενη κατευθείαν στο Πατριαρχείο.
Βλέπουμε λοιπόν ότι αυτό που φαίνεται σαν λόφος κουβαλάει πάνω του αιώνες ιστορίας που φτάνουν μέχρι τα νεότερα χρόνια της Ελλάδος. Αν λοιπόν είναι ο δρόμος σας προς τα εκεί, πραγματικά αξίζει μια επίσκεψη, να είστε όμως προετοιμασμένοι ότι δεν πρόκειται να αντικρύσετε έναν τουριστικό προορισμό αλλά την ιστορία στην πιο αγνή μορφή της.