του Χρυσόστομου Τσιρίδη
(Πηνελόπη- Οδυσσέας: Μια εικαστική άποψη της αναγνώρισης, από το διαδίκτυο)
Προσωπική αξιολόγηση: Ιδιαίτερα έξυπνη και αινιγματική, με τον Οδυσσέα γ ή ι ν ο «κεραμικό» και την Πηνελόπη κάτι μεταξύ πραγματικότητας και ο π τ α σ ί α ς (!)
.
Για το «αναλλοίωτον» (αλά Ντόριαν Γκρέι) της εμφάνισης και το ολίγον θρίλερ ύ φ ο ς της, θα χρειαζόμουν τουλάχιστον μία-δύο σελίδες. Ένα είναι βέβαιο πάντως. Η «πηνελόπη» εκφράζει 100 πράγματα, ΕΚΤΟΣ από… χαρά.
.
Βρήκε άραγε ο Οδυσσέας την Πηνελόπη…. επιστρέφοντας;;; (Να προσέξουμε ότι και για τον Τ η λ έ μ α χ ο ο Οδυσσέας είναι ανύπαρκτος. δες παρακάτω ένα από τα τολμηρά «ψυχολογικά» του Ομήρου).
.
Έξυπνο σκίτσο. Μπράβο στον όποιο δημιουργό του.
.
Αλλά, στο θέμα μας:
Είναι η Οδύσσεια «αυτο / βιογραφία» του Ομήρου;
.
«…Ότι η Οδύσσεια είναι η ιστορία του παππού…Οδυσσέα»
.
Όχι. Κατηγορηματικώς… όχι.
Ούτε αυτοβιογραφία, ούτε καν «βιωματικό» έργο.
.
Κάτι τέτοιο θα ΥΠΟΒΙΒΑΖΕ ένα αριστουργηματικό ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ
έργο, σε επίπεδα ιστορικού «ντοκουμέντου», σε επίπεδα
«καταγραφής» στοιχείων μιας εποχής. Πολυτιμότατα σίγουρα,
αλλά πέραν τούτου ουδέν.
.
Η ΟΔΥΣΣΕΙΑ, έχει ή καλύτερα «απηχεί» αυτοβιογραφικές- βιωματικές
επιρροές, αλλά σε καμιά περίπτωση δεν είναι «βιογραφία», ούτε
του Ομήρου, ούτε του παππού Οδυσσέα, ούτε της… γιαγιάς του
Πηνελόπης, ούτε του μπαμπά…. Τηλέμαχου….!
.
(ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Τα διατυπώνω έτσι, για να φανεί άμεσα πόσο λίγη θα
ήταν η Οδύσσεια ως βιογραφικό, συνολικά βιωματικό έργο).
.
Δύο σύντομες επισημάνσεις (μία αυτούσια Ομηρική και μία εξω-Ομηρική) είναι αρκετές για τώρα:
.
Η τολμηρή θέση του Ομηρικού Τηλέμαχου λ.χ
για τους….»πατεράδες» («Ποιος μπορεί να είναι βέβαιος για…
τον πατέρα του»;;) μπορεί να απηχεί προσωπικό βίωμα
του Ομήρου (παιδί…. ανύπαντρης μητέρας, σύμφωνα με
βιογράφους του)
.
Να δεχτούμε ακόμη την ε ξ ω ο μ η ρ ι κ ή (Ησιόδειας αφετηρίας)
πληροφορία ότι ο Όμηρος είναι γιος του Τηλέμαχου και της
Πολυκάστης, κόρης του Νέστορα.
.
Ε Σ Τ Ω και Ε Τ Σ Ι όμως θα ήταν άκρως Λ Α Θ Ε Μ Ε Ν Ο
το (εύκολο ίσως) συμπέρασμα: Ορίστε,
ο Όμηρος, στην Οδύσσεια, βιογραφεί την «ιστορία» του…
παππού του (Οδυσσέα) και κατά κάποιο τρόπο αυτοβιογραφείται.
.
Και μόνο το γεγονός ότι ο ΛΟΓΟΤΕΧΝΗΣ Όμηρος διαμορφώνει
τους ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ (!!!)
της Οδύσσειας με… την «απάθεια και ακρίβεια χειρουργού», χωρίς
συναισθηματισμούς και χωρίς να «χαρίζεται» σε κανένα (και πρώτα
πρώτα στον ίδιο τον Οδυσσέα) είναι αρκετή απόδειξη.