Τελικά μίλησε ο Γεραπετρίτης με «απόφθεγμα» και τι είπε; «Δεν θέλω τα παιδιά μου να ζήσουν με το δάχτυλο στην σκανδάλη». Λες και ξέρει κανέναν που να το θέλει! Για να το λέει όμως κάτι θα ξέρει που ο λαός αγνοεί, αλλά δεν είπε τι. Τώρα ποια άραγε να είναι αυτά τα Σιβυλλικά, και πως εξηγούνται όλα αυτά που κρύβει ο νους του, κάποτε θα μαθευτούν κρινόμενα από την ιστορία.
Ας ελπίσουμε απ του Κοτζιά τα …«και μη χειρότερα» διότι κάτι τέτοιο …αχνίζει. Εδώ, το μόνο που πρέπει να του ειπωθεί είναι το αν τούρχονται δύσκολα για τα παιδιά του, γιατί δεν παραιτείται παραδίδοντας τον θώκο του σε «άτεκνο» υπουργό. Ή μήπως παραμένει εκεί «μόνε μόνε» που λέει και ο λαός, για τα δικά του.
Καθαρές κουβέντες, γιατί τέτοια δεν πρέπει να λέγονται στην ώρα που ως λέγεται πως εδώ όλος ο κόσμος χάνεται…και τέτοια δεν ακούγονται από καμία πλευρά. Μα που ζει;
Υ.Γ. Πάντως για αυτό που είπε, ότι και να «δώσει» δεν αποφεύγεται. Η Ιστορία το λέει.
Εάν οι Πόντιοι δεν είχαν πάρει τα όπλα, σήμερα δεν θα υπήρχαν.
Εάν οι Κολοκοτρωναίοι δεν είχαν πάρει τα όπλα, σήμερα δεν θα υπήρχαμε…