Ο Κράντωρ ήταν Έλληνας από την Κύπρο, φιλόσοφος της Ελληνιστικής Περιόδου (μαθητής του Πολέμωνα), προσκείμενος στην πλατωνική σκέψη και αναφερόμενος ως ο πρώτος σχολιαστής του Πλάτωνα. Φαίνεται ότι γεννήθηκε περί τα μέσα του 4ου αι. π.Χ. στους Σολούς της Κιλικίας και πέθανε περί το 275 π.Χ..
Αντίθετα προς την απάθεια των Στωικών και των Κυνικών, ο Κράντωρ συνιστούσε όχι την εκρίζωση των παθών, αλλά τον μετριασμό τους. Υπήρξε ο πρώτος σχολιαστής του πλατωνικού διαλόγου Τίμαιου.
Είχε συγγράψει πολλά έργα, τόσο έμμετρα όσο και πεζά. Ο Οράτιος αναφέρει τον Κράντορα ως αναγνωρισμένο δάσκαλο της Ηθικής, στην οποία απέδιδε ιδιαίτερη σημασία και ταξινομούσε τα «αγαθά» με την ακόλουθη σειρά: αρετή – υγεία – ηδονή – πλούτη.
Το έργο του Κράντορα «Περί πένθους» ήταν ένα είδος παρηγοριάς ή παραινέσεως και είχε γίνει ονομαστό στην εποχή του (επαινείται με τα καλύτερα λόγια από τον Κικέρωνα). Γράφτηκε για να παρηγορήσει τον φίλο του Ιπποκλή για τον θάνατο των παιδιών του. Ακόμα, λέγεται ότι συνέθεσε ποιήματα τα οποία σφράγισε και εναπόθεσε στο ναό της Αθηνάς στους Σολούς (Διογ.Λαέρ. IV 5.25).
Από τα αποσπάσματα των έργων του που σώθηκαν, διαφαίνεται ότι ο Κράντωρ είχε επιτύχει έντεχνο συνδυασμό της ισοκρατικής ρητορικής και της πλατωνικής φιλοσοφίας.
Πηγή
Ιωάννης Κακαβούλιας: «Ελληνική Γραμματολογία (αρχαία και βυζαντινή)», εκδ. Νικόδημος, Αθήνα
[wikipedia]