Γράφει ο Γιώργος Βενετσάνος
Ζούμε σε μια εποχή που μας παραξενεύει το πως κατάντησε η Ελλάδα μας και έφτασε σε τέτοια σημεία κατάπτωσης ατιμωρησία, διαφθοράς, αντιδημοκρατικές καταστάσεις, εγκληματικότητα παιδική και μη. Μην παραξενευόμαστε, σας παραθέτω ένα κατάλογο για όλους τους μεγάλους της ιστορίας μας, αυτούς που τους έχουν σε ύψιστη εκτίμηση οι ξένοι λαοί και τα έθνη, για να θυμηθούμε πως οι πρόγονοί μας τους φέρθηκαν.
Ας δούμε λοιπόν αν ως έθνος είμαστε ευγνώμονες σε όσους μας ανέβασαν στα ύψη της οικουμένης μέσα από την φιλοσοφία, αστρονομία, δημοκρατία, ρητορική, πολιτική, αρχιτεκτονική, γλυπτική, μαθηματικά, θέατρο, πολεμική στρατηγική, ιστορία, γεωλογία, βοτανική, χημεία, ιατρική :
Πυθαγόρας ο Σάμιος (580 π.Χ. – Μεταπόντιο, 496 π.Χ.) σημαντικός φιλόσοφος, μαθηματικός, γεωμέτρης και θεωρητικός της μουσικής. Πέθανε εξόριστος.
Μιλτιάδης (554 π.Χ. περίπου – 489 π.Χ.) Αθηναίος πολιτικός και στρατηγός που οδήγησε τους Αθηναίους στη μάχη του Μαραθώνα εναντίον των Περσών (490 π.Χ.). Πέθανε φυλακισμένος.
Αριστείδης (περίπου 550 π.Χ. – 468 π.Χ.) (επονομαζόμενος και «δίκαιος»), στρατηγός και πολιτικός. Πολέμησε στη Μάχη του Μαραθώνα (490 π.Χ.) ως στρατηγός της φυλής του. Πέθανε στην εξορία από πείνα.
Θεμιστοκλής του Νεοκλέους ο Φρεάριος (527 π.Χ. – 459 π.Χ.) Αθηναίος πολιτικός και στρατηγός. Έλαβε μέρος στη Μάχη του Μαραθώνα το 490 π.Χ. και στη Ναυμαχία του Αρτεμισίου το 480 π.Χ.. Περισσότερο γνωστός ως ο θεμελιωτής της ναυτικής δύναμης της Αθήνας και ως ο κυριότερος συντελεστής της αποφασιστικής νίκης των Ελλήνων εναντίον των Περσών στη Ναυμαχία της Σαλαμίνας το 480 π.Χ. Πέθανε στην εξορία.
Αισχύλος (Ελευσίνα Ιπποθοωντίδας, Αρχαία Αθήνα, 525 ή 524 π.Χ. – Γέλα, Μεγάλη Ελλάδα, 456 π.Χ.) σπουδαίος αρχαίος Έλληνας τραγωδός. Πέθανε στην εξορία.
Περικλής του Ξανθίππου ο Χολαργεύς (Αρχαία Αθήνα, 495 ή 494 π.Χ. – Αρχαία Αθήνα, 429 π.Χ.) πολιτικός, ρήτορας και στρατηγός του 5ου αιώνα π.Χ., γνωστού και ως «Χρυσού Αιώνα». Παραιτήθηκε λόγο κατηγορίας.
Φειδίας, γλύπτης, ζωγράφος και αρχιτέκτονας, ο οποίος έζησε τον 5ο αιώνα π.Χ. και θεωρείται ευρέως ως ένας από τους σημαντικότερους γλύπτες της Κλασικής εποχής. Πέθανε φυλακισμένος.
Αναξαγόρας (~500-428 π.Χ) σπουδαίος φιλόσοφος και αστρονόμος. Γεννήθηκε στις Κλαζομενές της Ιωνίας περίπου το 500 π.Χ. Σε ηλικία 20 ετών εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, επιδιδόμενος σε φιλοσοφικές σπουδές, όπου και έζησε εκεί επί 30 χρόνια. Κατηγορήθηκε για ασέβεια και αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την πόλη. Πέθανε στην εξορία.
Ηρόδοτος (Ἡρόδοτος, Αλικαρνασσός 484 π.Χ. – Θούριοι 425 π.Χ./410 π.Χ.) ιστορικός, περιηγητής, και γεωγράφος του 5ου αιώνα π.Χ.. Θεωρείται ο θεμελιωτής της επιστήμης της ιστορίας. Πέθανε στην εξορία.
Ικτίνος, ένας από τους δύο αρχιτέκτονες του Παρθενώνα. Έζησε τον 5ο αιώνα π.Χ. στην Αθήνα, κατά την διάρκεια του «χρυσού αιώνα του Περικλή». Συνεργάστηκε μαζί με τον Καλλικράτη για την κατασκευή του σπουδαιότερου αρχαιοελληνικού ναού, του Παρθενώνα. Πέθανε στην εξορία.
Σοφοκλής (496 π.Χ.- 406 π.Χ.) (Σοφοκλῆς ὁ Σοφίλλου ὁ ἐκ Κολωνοῦ) τραγωδός της κλασικής εποχής από την Αθήνα. Συνέγραψε περίπου 123 έργα από τα οποία έχουμε ολοκληρωμένες μόνο επτά τραγωδίες. Πέθανε στην εξορία από πείνα σε ηλικία 90 ετών.
Ευριπίδης (480 π.Χ. – 406 π.Χ.) τραγικός ποιητής και ένας από τους τρεις μεγάλους διδασκάλους του αττικού δράματος στο αρχαίο ελληνικό θέατρο. Πέθανε στην εξορία.
Αλκιβιάδης Κλεινίου Αθηναίος (450 π.Χ. – 404 π.Χ.) εξέχων Αθηναίος πολιτικός, ρήτορας και στρατηγός. Έπαιξε σημαντικό ρόλο στο δεύτερο μισό του Πελοποννησιακού πολέμου ως στρατηγικός σύμβουλος, στρατιωτικός και πολιτικός. Πέθανε στην εξορία.
Σωκράτης (Αλωπεκή, Αρχαία Αθήνα, 470 π.Χ./469 – Αρχαία Αθήνα, 399 π.Χ.) Αθηναίος φιλόσοφος και ιδρυτής της Δυτικής φιλοσοφίας, συγκαταλέγεται στους πρώτους ηθικούς φιλοσόφους. Τον εκτέλεσαν δίνοντας του να πιει κώνειο, ετών 71.
Θουκυδίδης (περ. 455 π.Χ. – περ. 399 π.Χ.) ιστορικός και στρατιωτικός (στρατηγός). γνωστός για τη συγγραφή της «Ιστορίας του Πελοποννησιακού Πολέμου». Ένα κλασικό ιστορικό έργο, πρώτο στο είδος του, το οποίο αφηγείται με τεκμηριωμένο τρόπο τα γεγονότα του Πελοποννησιακού Πολέμου (431 – 404 π.Χ.), μεταξύ της Αθήνας και της Σπάρτης. Πέθανε στην εξορία.
Αριστοφάνης (445 π.Χ. – 386 π.Χ.) κωμωδιογράφος του 5ου αιώνα π.Χ.. ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της περιόδου της αρχαίας αθηναϊκής κωμωδίας που χαρακτηρίζεται ως «αρχαία κωμωδία» και ο μοναδικός του οποίου σώζονται ακέραια έργα. Πέθανε στην εξορία από πείνα.
Ο Πλάτων (Αρχαία Αθήνα, 427 π.Χ. – Αρχαία Αθήνα, 347 π.Χ.) φιλόσοφος από την Αθήνα. Το έργο του, που με τη μορφή φιλοσοφικών διαλόγων έχει διασωθεί ολόκληρο, άσκησε τεράστια επιρροή στην αρχαία ελληνική φιλοσοφία και γενικότερα στη δυτική φιλοσοφική παράδοση μέχρι και σήμερα. Πέθανε στην εξορία σε ηλικία 80 ετών.
Ο Ισοκράτης (436 π.Χ. – 338 π.Χ.) ρήτορας, από τους σπουδαιότερους ρητοδιδάσκαλους της κλασικής αρχαιότητας. Πέθανε στην εξορία σε ηλικία 99 ετών.
Δημοσθένης ο σημαντικότερος ρήτορας της αρχαιότητας και όλων των εποχών, Γεννήθηκε στην Αθήνα το 384. Οι τέσσερις φιλιππικοί λόγοι του και οι τρεις ολυνθιακοί τον καταξίωσαν στους Αθηναίους και τον έκαναν αθάνατο ρήτορα. Κυνηγημένος αυτοκτόνησε πίνοντας δηλητήριο.
Ειλικρινά είμαι ευγνώμων στους προγόνους μας που δεν τους εκτέλεσαν όλους και τους άφησαν να πεθάνουν είτε από την πείνα, είτε από την απαξίωση που δέχτηκαν όντας στην εξορία από τους συμπατριώτες τους. Υπάρχει μια παροιμία που λέει: «αχάριστων ευεργέτης νεκρό δανείζεις», δυστυχώς το έθνος μας από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα χαρακτηρίζεται από αυτή την φράση.
Σε ανθρώπους που έφτιαξαν Παρθενώνες, έβαλαν τις αρχές της επιστήμης της ιστορίας και μια άλλη σειρά επιστημών, θεμελίωσαν την ιατρική, πρωτοπόρησαν στην τέχνη και την αρχιτεκτονική και έδωσαν τα φώτα τους στην κυριολεξία στην οικουμένη, ενώ οι λέξεις τους βρίσκονται ενσωματωμένες στην σύγχρονη εποχή μας σε όλα τα επιστημονικά συγγράμματα, όλων των γλωσσών ανά την οικουμένη και ταυτόχρονα διαβάζουμε για την συμπεριφορά των προγόνων μας απέναντι τους, μην μας παραξενεύει η σημερινή κατάντια της Ελλάδος.
Αυτή η πατρίδα βγάζει μεγάλους ανθρώπους, αλλά δυστυχώς και μικρούς, πολύ μικρούς, που ξεφτιλίζουν με τις πράξεις τους το όνομα της Ελλάδος.