Και εμείς πίσω από αντίπαλα οδοφράγματα.
Όλα με τρομάζουν: Η αλαζονική στάση του Εμανουέλ Μακρόν, που λέει ότι «πρέπει να προετοιμαστούμε για πόλεμο, γιατί η Μόσχα δεν μπορεί να κερδίσει». Το ίδιο ζητάει και ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Σαρλ Μισέλ. «Αν θέλουμε την ειρήνη, ας προετοιμαστούμε για πόλεμο». Si vis pacem, para bellum.
Στη Γερμανία, η φιλελεύθερη υπουργός Παιδείας, Μπετίνα Σταρκ-Βάτσινγκερ καλεί τα σχολεία να προετοιμάσουν τους μαθητές και για το ενδεχόμενο πολέμου.
Στο Ισραήλ, ο Μπενιαμίν Νετανιάχου, συνεχίζει να ισοπεδώνει τη Γάζα. Πάνω από 30.000 οι νεκροί, εκατομμύρια λιμοκτονούν και η Χαμάς εξακολουθεί να κρατά ομήρους, κάπου στα τούνελ.
Οσο για τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν; Μετά την επανεκλογή του για πέμπτη θητεία, έδωσε εντολή στις μυστικές υπηρεσίες να κυνηγήσουν τους «προδότες», μιλώντας στα στελέχη της FSB στη Μόσχα. «Θα τους τιμωρήσουμε χωρίς παραγραφή, όπου κι αν βρίσκονται».
Αλήθεια; Πόσο αίμα πρέπει να ρέει ακόμα; Και ποιανού; Αναρωτιόμαστε όλοι οι συνετοί άνθρωποι εδώ και μήνες.
Ωστόσο, κάθε μέρα, όλο και λιγότερο αντιλαμβανόμαστε αυτή την τρέλα: Στην Ουκρανία, στη Γάζα, στην Ερυθρά θάλασσα.
Ο τρόμος είναι συμμετρικός. Κανείς δεν σώζεται από την καταστροφή. Ακούμε για νεκρούς και αντιδρούμε σαν να τινάζουμε τα ψίχουλα από το τραπέζι, μετά από το φαγοπότι.
Στο βάλτο του προσωπικού μας μικρόκοσμου, όλα τα άλλα μας φαίνονται ίδια. Και στο μεταξύ θάβουμε ολόκληρες μελλοντικές γενιές. Στρέφοντας αλλού το βλέμμα. Ναρκώνοντας τη συνείδησή μας. Μακριά από εμάς και ό,τι να`ναι…
Δεν υπάρχει πλέον ανθρώπινη κλίμακα αξιών. Μόνο «γεωπολιτική» και συμφέροντα. Και εμείς πίσω από αντίπαλα οδοφράγματα. Σαν να μην υπάρχει εναλλακτική. Η Ευρώπη έχει βυθιστεί στη «θεολογία του πολέμου».
Τα πυρηνικά όπλα επανεμφανίστηκαν στο προσκήνιο σαν …φυσιολογική ανάγκη. Μιλάμε πλέον για μια «Ευρω-βόμβα», με τη μορφή ενός χαρτοφύλακα με κωδικούς ενεργοποίησης, που θα ταξιδεύει ασταμάτητα μεταξύ των ευρωπαϊκών πρωτευουσών. Και όποιος κρίνει σκόπιμο θα τη χρησιμοποιεί.
Η Ευρώπη βρίσκεται άλλωστε σε μια φάση γενικευμένου επανεξοπλισμού μετά και τις απειλές του Ντόναλντ Τραμπ, αν εκλεγεί πρόεδρος. H βασική ιδέα είναι να εμπλακεί η Ρωσία σε μια νέα τρελή κούρσα εξοπλισμών, έως ότου καταρρεύσει, όπως συνέβη ήδη με τον Ψυχρό Πόλεμο.
Ο Πούτιν έχει όμως ήδη αποδείξει ότι ο πόλεμος, ο πραγματικός, δεν είναι μια υποθετική επιλογή.
Οσο για τις φωνές υπέρ του αφοπλισμού; Ακόμη και εκείνες που μεγάλωσαν μέσα στον Ψυχρό Πόλεμο, εμφανίζονται συχνά σιωπηλές, αν όχι ευθυγραμμισμένες στη ρητορική του πολέμου. Σκεφτείτε τους Γερμανούς Πράσινους, που έχουν καταλήξει να είναι πιο φιλοπόλεμοι και από τους …Πομερανούς γρεναδιέρους του Οτο φον Μπίσμαρκ!