του Χρυσόστομου Τσιρίδη.
Ο Οδυσσέας ΕΛΥΤΗΣ λέγοντας “αμμουδιές του Ομήρου” εννοεί μεταφορικά τον Γλωσσικό πλούτο του Ομήρου, την ΙΔΙΑ την ανυπέρβλητη ΑΞΙΑ και την διαχρονική επιρροή της ΟΜΗΡΙΚΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ στο σύνολό της=Ο,ΤΙ ΚΛΗΡΟΔΟΤΗΣΕ ο ιδιοφυής ΕΛΛΗΝΑΣ Ποιητής στις επόμενες γενιές..
Έμμεσα όμως η λέξη παραπέμπει (ΚΑΙ) στην αγάπη για το θεϊκό δώρο της ζωής και το
Δικαίωμα του κάθε ανθρώπου να βιώσει τις χαρές της.
.
Ο ΟΜΗΡΟΣ είναι ρεαλιστικά Ανθρωπογνώστης και βαθύτατα ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΗΣ.
.
Πράγματι “προσέφερε” χρονικά διαστήματα, κατά τα οποία ο Οδυσσέας και οι σύντροφοι όντως βίωσαν στιγμές εξατομίκευσης, προσωπικών επιλογών, προσωπικού χώρου και χρόνου και αυτοδιάθεσης.
.
Διαλείμματα, σύντομες ή όχι ΑΠΟΔΡΑΣΕΙΣ από τα “βάσανα”
του νόστου, του μακροχρόνιου ταξιδιού της επιστροφής.
.
Ας τα δούμε εν συντομία
.
Νησί ΚΙΡΚΗΣ:
.
“Έναν ολόκληρο ΧΡΟΝΟ τον περάσαμε ΔΙΑΣΚΕΔΑΖΟΝΤΑΣ,
σε σημείο να….ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ νόστους ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ και ΙΘΑΚΕΣ”,
ομολογεί ο ίδιος ο ΟΔΥΣΣΕΑΣ καταθέτοντας στον ΑΛΚΙΝΟΟ.
.
Ακούγεται ΚΥΝΙΚΟ, αλλά, με βάση τα λίγο παραπάνω,ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ.
Η ΑΠΟΚΩΔΙΚΟΠΟΙΗΣΗ του Ομήρου (πρέπει να) γίνεται με όρους ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ (Μυθοπλασίας).
Όπως λ.χ και το επόμενο.
.
Νησί ΑΙΟΛΟΥ:
.
Ένας μήνας ΠΕΡΙΠΟΙΗΣΕΩΝ και ΚΑΛΟΠΕΡΑΣΗΣ στο Φιλόξενο νησί
του Θεού των Ανέμων, στα πλαίσια μιας ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗΣ ατμόσφαιρας.
.
Ο περίφημος “ΑΣΚΟΣ του ΑΙΟΛΟΥ” μάλιστα θα τους φέρει μια ανάσα από την ΙΘΑΚΗ.
.
Ας προσέξουμε αυτήν την “λεπτομέρεια”
.
Για μία και ΜΟΝΑΔΙΚΗ φορά, από την αναχώρησή τους για την Τροία,τόσο κοντά στην Πατρίδα, ΑΝΤΙΚΡΥΣΑΝ ακόμη και ανθρώπους της ΙΘΑΚΗΣ…(!).
.
Μέχρι εδώ όμως το
“δώρο ζωής” του Ομήρου για τους συντρόφους, οι οποίοι σύμφωνα με το ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ της Οδύσσειας θεωρούνται ΑΝΑΛΩΣΙΜΟΙ.
.
ΔΗΛΑΔΗ: Αυτή ήταν και η κορυφαία (τελευταία, ΠΡΙΝ χαθούν) στιγμή του δικού τους “νόστου”.
ΕΣΤΩ και από κάποια απόσταση, είχαν την χαρά, ΜΕΤΑ από 20 χρόνια, να (ΞΑΝΑ)ΔΟΥΝ την Πατρίδα (!).
.
Ο ίδιος ο ΟΔΥΣΣΕΑΣ βέβαια, ως ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ ΕΠΙΖΩΝ,γιατί αυτό επιβάλλεται από την ΠΛΟΚΗ του ΈΡΓΟΥ, θα βιώσει,εκτός από τον ολοκληρωμένο (συντελεσμένο) νόστο και άλλες επιπλέον καλές και ευχάριστες “στιγμές” (εμπειρίες, συγκινήσεις):
.
Νησί ΚΑΛΥΨΩΣ:
ΕΠΤΑ χρόνια σύμφωνα με τον ΟΜΗΡΟ
.
Ο ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΘΑ αρχίσει να αποζητά την “απόδρασή” του από την ΚΑΛΥΨΩ, ΜΕΤΑ τον ΕΒΔΟΜΟ χρόνο “επεί ουκ ήνδανεν έτι”, δηλαδή όταν οι…περιπτύξεις
της θεάς δεν τον “συγκινούσαν”, (λέει ο ΜΥΘΟΣ),
.
ΑΛΛΑ κυρίως επειδή ο Όμηρος…ΧΡΕΙΑΖΟΤΑΝ, από εδώ και πέρα πλέον, τον Οδυσσέα ΠΑΡΟΝΤΑ στην ΙΘΑΚΗ, κατά το ΣΧΕΔΙΟ της Οδύσσειας (απαιτεί η ΜΥΘΟΠΛΑΣΙΑ)(!).
.
Θα απελευθερωθεί από την Καλυψώ, με εντολή του ΔΙΑ.
.
Νησί των ΦΑΙΑΚΩΝ:
.
Τρεις μέρες. Ο Οδυσσέας γνώρισε πρωτοφανείς περιποιήσεις, Πήρε πλούσια δώρα υλικά,αλλά και “δώρα-ιδέες” ποιοτικής ζωής, από τους ειρηνικούς “ναυσικλυτούς” ΦΑΙΑΚΕΣ, οι οποίοι τον μετέφεραν και τον ΕΝΑΠΟΘΕΣΑΝ τελικά “ΚΟΙΜΩΜΕΝΟ” στην ΙΘΑΚΗ, με τα ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑΚΑ τους ΠΛΟΙΑ.
.
Νέα ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ:
Μπορεί ακόμη ΚΑΙ ο ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ να “δυσανασχετεί” που ο Οδυσσέας φτάνει στην
ΙΘΑΚΗ,την πολυπόθητη ΙΘΑΚΗ (και καπνόν αποθρώσκοντα…) ΚΟΙΜΩΜΕΝΟΣ, αλλά η απάντηση στα
προηγούμενα και ιδιαίτερα από το γεγονός ότι η ΟΔΥΣΣΕΙΑ είναι πρωτίστως ΕΡΓΟ ΤΕΧΝΗΣ και όχι
ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΑ του Οδυσσέα.
.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Ακόμη και τα φαινομενικά απλά πράγματα στον Όμηρο θέλουν την προσεκτική τους προσέγγιση, ίσως με μια δεύτερη ανάγνωση.
.
Υ.Γ Για τις “αμμουδιές του Ομήρου”, που ήταν η ΑΦΟΡΜΗ αυτού του σημειώματος, κάποια περισσότερα, σε επόμενο.