Ακούγεται σαν κάτι από αμέτρητες ταινίες και κόμικς – τι θα γινόταν αν τεράστιες δόσεις ακτινοβολίας μπορούσαν να μεταλλάξουν ριζικά ένα είδος;
Αυτό είναι το ερώτημα που εξετάζουν οι ερευνητές που επισκέφτηκαν τη Ζώνη Αποκλεισμού του Τσέρνομπιλ. Τα σκουλήκια που έχουν εξαιρετικά απλή γενετική σύνθεση βρίσκονται σχεδόν παντού στον πλανήτη.
Μια ερευνητική ομάδα με επικεφαλής το Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης δημοσίευσε ευρήματα αυτή την εβδομάδα που υποδηλώνουν ότι τα σκουλήκια στην περιοχή του Τσέρνομπιλ έχουν πράγματι αναπτύξει μερικά ενδιαφέροντα χαρακτηριστικά ως αποτέλεσμα της περίφημης πυρηνικής καταστροφής.
Μάλιστα, παρά τις γενιές αυτών των σκουληκιών που υποβλήθηκαν σε χρόνια ακτινοβολία από την κατάρρευση του αντιδραστήρα το 1986, η έρευνα δείχνει ότι η γενετική τους σύνθεση δεν έχει υποβαθμιστεί ή επηρεαστεί.
Αυτό σημαίνει ότι τα γονιδιώματά τους ήταν εντελώς ανέγγιχτα, κάτι που δεν μπορεί να ειπωθεί για άλλη (γενικά μεγαλύτερη) ζωή που έχει εξεταστεί στην περιοχή μετά την καταστροφή.
Η μελέτη περιελάβανε συλλογή σκουληκιών από μια ποικιλία περιοχών στη Ζώνη Αποκλεισμού, χαρτογράφηση τους έναντι των διαφορετικών επιπέδων ακτινοβολίας του περιβάλλοντος για να δούμε πώς αυτό επηρέασε τα σκουλήκια.
CHERNOBYL. Φωτογραφίες από το Τσερνόμπιλ 30 χρονια μετά την καταστροφή
Τα σκουλήκια στη συνέχεια μεταφέρθηκαν σε ένα εργαστήριο όπου εξετάστηκαν με πληθώρα τρόπων και οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι δεν υπήρχαν σημάδια βλάβης από ακτινοβολία στο γονιδίωμα των σκουληκιών.
Η Sophia Tintori, μεταδιδακτορική συνεργάτις στο Τμήμα Βιολογίας του NYU και η πρώτη συγγραφέας της μελέτης, είπε: «Αυτό δεν σημαίνει ότι το Chornobyl είναι ασφαλές – σημαίνει πιο πιθανό ότι τα σκουλήκια είναι πραγματικά ανθεκτικά ζώα και μπορούν να αντέξουν σε ακραίες συνθήκες. Επίσης, δεν γνωρίζουμε πόσο καιρό ήταν στη Ζώνη καθένα από τα σκουλήκια που συλλέξαμε, επομένως δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι τι ακριβώς επίπεδο έκθεσης έλαβε κάθε σκουλήκι και οι πρόγονοί του τις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες».
Αν όλα αυτά ακούγονται λίγο ενδιαφέροντα, κυρίως από την οπτική γωνία του σκουληκιού, υπάρχουν δυνητικά βασικά κομμάτια δεδομένων που η ομάδα θα προσπαθήσει να εργαστεί προς την κατεύθυνση που αφορά τους ανθρώπους.
Συγκεκριμένα, επικεντρώνεται στην ιδέα ότι η γνώση περισσότερων για το πώς αυτοί οι απλοί οργανισμοί επιδιορθώνουν το γονιδίωμά τους και τις βλάβες του DNA θα μπορούσε να μας βοηθήσει να αναπτύξουμε ένα παρόμοιο επίπεδο κατανόησης για τα δικά μας ισοδύναμα συστήματα.
Δεδομένης της αλληλεπικάλυψης μεταξύ της ακτινοθεραπείας και της θεραπείας του καρκίνου, για παράδειγμα, υπάρχει σαφώς άφθονη δυνητικά πολύτιμη έρευνα που πρέπει να γίνει πίσω από αυτά τα ευρήματα.