Γράφει ο Γιώργος Βενετσάνος
Την ώρα που το Μαξίμου και ο περί αυτού τύπος και ινστιτούτα, φροντίζουν είτε να μας κοιμίζουν με την λογική των «ήρεμων νερών», είτε να αποπροσανατολίζουν με διαφορά δημοσιεύματα σε σχέση με τα ελληνοτουρκικά. Την ώρα που ηλεκτρονικός και έντυπος τύπος στην χώρα ασχολούνται με το τι έγινε και τι δεν έγινε στο 4ο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ, στο οποίο να σημειώσουμε ότι ειπώθηκαν σημαντικότατα θέματα, που αφορούν τις θέσεις του κόμματος σε σχέση με τις ευρωεκλογές και επαναβεβαιώθηκε πανηγυρικά η στήριξη του στον πρόεδρο Στέφανο Κασσελάκη και η πορεία του προς τις σημαντικές ευρωεκλογές, που τελικά μας αφορούν όλους και πρώτα από όλα την ελληνική αγροτιά.
Αυτά στην πρώτες γραμμές στις πίσω όμως ήρθε ο υπουργός άμυνας της Ελλάδος να ταράξει την νιρβάνα μας, τι είπε; Ότι: «Εάν προκληθεί θερμό επεισόδιο με την Τουρκία, θα είμαστε μόνοι μας, παρά τις αμυντικές συμφωνίες που έχουμε υπογράψει με Γαλλία και ΗΠΑ αλλά και την ρήτρα αμοιβαίας συνδρομής της ΕΕ». Η χώρα μας βρίσκεται σε ένα γεωπολιτικό περιβάλλον αβεβαιότητας και αστάθειας. Η εδαφική ακεραιότητα και το διεθνές δίκαιο παραβιάζονται συστηματικά στην ευρύτερη περιοχή, με εισβολές και πολεμικές συγκρούσεις και η παραδοχή του Έλληνα ΥΠΕΘΑ εκφράζει την έντονη ανησυχία του για την εξέλιξη των ελληνοτουρκικών σχέσεων, αποκτά βαρύνουσα σημασία.
Δυστυχώς η σημερινή κυβέρνηση Μητσοτάκη, απέναντι σε αυτό το σύνθετο και αβέβαιο διεθνές περιβάλλον, λειτουργεί χωρίς κάποια συγκεκριμένη στρατηγική στην λογική του δόγματος ως «δεδομένου συμμάχου», κάτι που συχνά αποβαίνει σε βάρος των εθνικών συμφερόντων, απεμπολώντας παράλληλα πάγιες αρχές της ελληνικής διπλωματίας καθώς και την ενεργητική πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική της διακυβέρνησης των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και αργότερα του ΣΥΡΙΖΑ. Η λογική του να εμφανίζει την χώρα σαν «προχωρημένο φυλάκιο της Δύσης», αντί της λογικής του «πυλώνα ειρήνης και σταθερότητας», οδηγούν την πατρίδα μας στην καλύτερη περίπτωση να είναι παρατηρητής των εξελίξεων, ενώ στην χειρότερη να αποτελεί μέρος των προβλημάτων και όχι των λύσεων.
Η χώρα μας αντί να σπαταλά το διπλωματικό και πολιτικό της κεφάλαιο σαν «προχωρημένο φυλάκιο της Δύσης», έτσι ώστε και τα εθνικά της συμφέροντα να προστατεύονται και παρατηρητής των εξελίξεων να μην είναι. Προτεραιότητα για την Ελλάδα είναι η προστασία και η μη αποστρατιωτικοποίηση των νησιών, η κυριαρχία της χώρας και ο αποκλεισμός οποιασδήποτε συζήτησης επί συνεκμετάλλευσης ή απεμπόλησης του δικαιώματος επέκτασης των χωρικών υδάτων μέχρι τα 12 ναυτικά μίλια, καθώς και η οριοθέτηση της ΑΟΖ και η ένωση της με την αντίστοιχη της Κυπριακής δημοκρατίας, δικαίωμα που δίνεται από το σύνολο του συμπλέγματος του Καστελόριζου.
Η Ελλάδα δεν είχε λόγους να στέλνει πολεμικό υλικό για να σκοτώνονται λαοί αποδυναμώνοντας ταυτόχρονα την δική της άμυνα, αντιθέτως μπορούσε να υιοθέτηση την λογική των σωφρόνων Ιαπώνων που βοηθούν την Ουκρανία με ιατροφαρμακευτικό υλικό, ούτε είχε λόγους να παραχωρεί ακίδος εδάφη της για στρατιωτική χρήση, το γιατί το περιέγραψε με μερικές λέξεις ο σημερινός υπουργός εθνικής αμύνης, που σε συντομία είναι δύο λέξεις, ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΟΝΟΙ.