Το αλιεύσαμε στο διαδίκτυο: Κάποτε τα Ελληνικά τρενα έφταναν μέχρι την Γερμανια και τωρα δεν μπορούν να φτάσουν ούτε μέχρι τη Θεσσαλονίκη
Κάποτε τα Ελληνικά τρενα έφταναν μέχρι την Γερμανια και τωρα δεν μπορούν να φτάσουν ούτε μέχρι τη Θεσσαλονίκη. https://t.co/y3ApjJUa4B
— Λίτσα Χάρου (@LitsaXarou) January 31, 2024
Του Ντίνου Βαρδάκη,
Dipl. Ing, MSc (Econ) UCLouvain & Southampton
«Μέσα στο τρένο Γερμανίας Αθηνών,
στη τρίτη θέση, σε μιαν άκρη καθισμένος,
αφήνω πίσω μου το μαύρο παρελθόν
και φεύγω στ’ άγνωστο, φτωχός κι αδικημένος»
Κώστας Βίρβος & Στέλιος Καζαντζίδης, 1964
Σιδηροδρομικός Σταθμός, Λάρισα, χειμώνας 1970
Η ώρα είναι 00.30 περασμένα μεσάνυχτα. Μπαμπάδες, μαμάδες, αδέρφια, σύζυγοι είναι όλοι τους εκεί. Στην αποβάθρα 1 του σταθμού. Εκείνη της μετανάστευσης. Εκείνη της σιδηροδρομικής γραμμής του πόνου και του αποχωρισμού. H γραμμή της ελληνικής φτωχολογιάς. Εκείνη που οδήγησε, από το 1955 μέχρι το 1975, ένα εκατομμύριο νέους Έλληνες και νέες Ελληνίδες στις φάμπρικες και στα ανθρακωρυχεία της Γερμανίας, του Βελγίου, της Ολλανδίας και της Σουηδίας αναζητώντας μια ανθρώπινη ζωή. Από την εγκαταλειμμένη επαρχία, η πατρίδα έδιωχνε τα καλύτερά της τα παιδιά, με τη βούλα του διεφθαρμένου κράτους των Αθηνών. To διαφέντευαν τότε η ΕΡΕ, το παρακράτος, η Ένωση Κέντρου και από το 1967 η λαομίσητη δικτατορία των συνταγματαρχών.
Από χιλιόμετρα μακριά, σφυρίζει η ντιζελοκίνητη μηχανή έλξης του «Ελλάς Εξπρές». Μπαίνει ο συρμός του ΟΣΕ στα προάστια της Λάρισας. O εκτυφλωτικός και μοναδικός προβολέας της μηχανής έλξης φωτίζει ολόκληρο τον σιδηροδρομικό σταθμό της κοιμισμένης πόλης. Φωτίζει τους δεκάδες μετανάστες και μετανάστριες που πέφτουν κλαίγοντας στις αγκαλιές των δικών τους ανθρώπων. Ανάμεσά τους η Άννα, μια 18χρονη μοδίστρα, κόρη φτωχών μεροκαματιάρηδων από τη μαρτυρική Δράκεια Πηλίου. Η Άννα έφευγε για μια πόλη της Βόρειας Γερμανίας, ανειδίκευτη εργάτρια σε εργοστάσιο παραγωγής οικιακών συσκευών.
Αρχή και τέλος των τρένων των μεταναστών
Το «Ελλάς Εξπρές» μπήκε σε καθημερινή κυκλοφορία το 1962. Από την Αθήνα, έφτανε στο Ντόρτμουντ της Γερμανίας σε 53 ώρες. Ήταν σημαντικό γιατί συνδέθηκε με τον ξεριζωμό και τις αγωνίες μιας ολόκληρης γενιάς πάμφτωχων Ελλήνων και Ελληνίδων. Το τρένο ακολουθούσε το δρομολόγιο Αθήνα-Θεσ/νίκη-Βελιγράδι-Ζάγκρεμπ-Μόναχο-Κολωνία-Ντόρτμουντ. Λόγω του μεγάλου ρεύματος μετανάστευσης των φτωχών συμπατριωτών μας, ο ΟΣΕ δρομολόγησε από το 1967 και δεύτερο τρένο, το «Ακρόπολις Εξπρές», που από Αθήνα έφτανε στο Μόναχο σε 42 ώρες και περνούσε κάθε μέρα από τη Λάρισα στις 13.40. Τους αποσχιστικούς πολέμους στην ενιαία τότε Γιουγκοσλαβία δεν φρόντισε να σταματήσει στο προαύλιό της η γερμανοκρατούμενη Ευρωπαϊκή Ένωση. H διεθνής σιδηροδρομική σύνδεση Ελλάδας-Γερμανίας καταργήθηκε για πάντα το 1991.
Με πληροφορίες απο το e-thessalia.gr