Μία εκπληκτική και άκρως ανησυχητική ανάλυση του Αλέξη Παπαχελά, στο πρωτοσέλιδο της σημερινής Καθημερινής. Ένα άρθρο που πρέπει να το διαβάσουν οι βουλευτές όλων των κομμάτων, κυρίως όμως αυτοί της κυβερνητικής πλειοψηφίας.
Διαβάστε το άρθρο άνευ σχολιασμού. Είναι ένα πραγματικό σήμα κινδύνου:
Οι ελληνοαμερικανικές σχέσεις περνούν και θα περνούν πάντοτε μέσα από την Άγκυρα. Όσο κι αν κάποιοι θέλουν να εξωραΐσουν την πραγματικότητα αυτή είναι η αλήθεια. Τελευταίο παράδειγμα το πως η Ουάσινγκτον καθυστερούσε την αποδοχή του ελληνικού αιτήματος για την αγορά των F – 35 μέχρι την τελευταία στιγμή, γιατί ήθελε να γίνει μετά την ολοκλήρωση της συμφωνίας για τα F – 16 με την Τουρκία.
Πρέπει όμως να έχουμε στο μυαλό μας και κάτι ακόμη. Μια σημαντική μερίδα των ανθρώπων που λαμβάνουν τις αποφάσεις την αμερικανική πρωτεύουσα είναι φανατικοί οπαδοί της άποψης ότι είπα δεν πρέπει να κάνουν τίποτα που να μπορεί να κλονίσει την σχέση τους με την Άγκυρα. Είναι εντυπωσιακό. Αγνοούν τις σχέσεις της τουρκικής ηγεσίας με την Χαμάς και το Ιράν. Δεν επιβάλουν κυρώσεις σε τουρκικές εταιρείες, ενώ γνωρίζουν ότι έτσι παραβιάζεται μαζικά το Εμπάργκο κατά της Ρωσίας.
Ξεπερνούν με ιώβειο υπομονή την μεθόδευση για την ένταξη της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ. Και γενικά είναι έτοιμη να δικαιολογήσουν την Τουρκία ότι κι αν κάνει. Προσέχουν απίστευτα μήπως κάνουμε κάποια ενέργεια που θα την ενόχληση όπως για παράδειγμα με την επιστολή για τους όρους που δίνονται τα τουρκικά F – 16 η οποία παραμένει μυστικοί! Και για να είμαστε ρεαλιστές, αν δεν υπήρχαν ο γερουσιαστής Μενέντεζ με λίγους βουλευτές και τον γερουσιαστή Βαν Χόλεν και τους ομογενείς της HALC, δεν θα γινόταν καν συζήτηση για όρους.
Όλα αυτά προκαλούν εύλογη ανησυχία σε όσους παρακολουθούν από κοντά τις διπλωματικές εξελίξεις. Η ελληνική κυβέρνηση πήρε ένα σοβαρό, πιθανώς και υπερβολικό ρίσκο στηρίζοντας την Ουκρανία απέναντι στη Ρωσία με κάθε τρόπο. Πουθενά δε στέκεται σε δυο βάρκες. Ούτε στη μέση Ανατολή, ούτε αλλού. Έδωσε επίσης το δικαίωμα της είπα να δημιουργήσουν στρατιωτικές βάσεις ελληνικό έδαφος.
Η Ελλάδα πήρε ασφαλώς κάποια ανταλλάγματα με τη μορφή πλεονάζοντος υλικού, αλλά τα F – 35 δεν μπορούν να θεωρηθούν αντάλλαγμα γιατί θα πληρωθούν ακριβά. Οι χειρισμοί της κυβέρνησης Μπάιντεν έναντι της Ελλάδας και της Τουρκίας δημιουργούν αμφιβολίες σε έμπειρους διπλωμάτες και αναλυτές. Για το αν ο πιστός σύμμαχος διατρέχει τον κίνδυνο να θεωρηθεί «αγκιστρωμένο ψάρι».
Και για το ποια θα είναι η στάση της Ουάσινγκτον εάν Ελλάδα και Τουρκία βρεθούμε ξανά στο οριακό σημείο στο οποίο βρέθηκαν στα Ίμια η το 2020.
Εύλογες αμφιβολίες.