Η κυβέρνηση Μητσοτάκη θα μείνει στην Ιστορία ως ο πιο έντονα και συστηματικά αυτοδιαφημιζόμενος μηχανισμός εξουσίας, που απέτυχε σε όλους τους τομείς στους οποίους δραστηριοποιήθηκε. Από το μέτωπο της ακρίβειας μέχρι τη δημόσια τάξη και από την Υγεία μέχρι την Παιδεία, η ομάδα των «αρίστων» δεν προλαβαίνει να καταγράφει γκάφες και οικτρές αποτυχίες.
Ομως, υπάρχει κι ένα πεδίο της κυβερνητικής δράσης στο οποίο οι ήττες δεν γίνονται μεν άμεσα εμφανείς, αλλά από τη στιγμή που θα συμβούν καθίστανται εξαιρετικά δύσκολα επιδιορθώσιμες. Ο λόγος γίνεται για τα εθνικά θέματα. Στον χειρισμό αυτών των ζητημάτων, η κυβέρνηση Μητσοτάκη κρίνεται όχι απλώς ακατάλληλη, αλλά επικίνδυνη.
Ενα από τα πεπραγμένα της κυβέρνησης που κρίνονται εθνικώς απαράδεκτα και άκρως επιλήψιμα είναι η εμμονή του «διαλόγου» και η σύναψη συμφωνιών και μνημονίων συνεργασίας με την Τουρκία, η οποία δεν έχει βάλει ούτε σταγόνα νερό στο τοξικό «κρασί» των διεκδικήσεών της. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης και ο υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Γεραπετρίτης βλέπουν «θετικό κλίμα» εκεί που δεν υπάρχει και αποφαίνονται για την ύπαρξη «καλής συγκυρίας» στις συζητήσεις με μια χώρα η οποία έχει διακηρύξει προς κάθε κατεύθυνση ότι θα μας κηρύξει τον πόλεμο αν εφαρμόσουμε το Διεθνές Δίκαιο στις θάλασσές μας και επεκτείνουμε τα χωρικά μας ύδατα στα 12 μίλια!
Υπό αυτό το πρίσμα πρέπει να εξεταστεί και η πρόσφατη δεινή εξέλιξη με τη Λιβύη, της οποίας η κυβέρνηση αποφάσισε ότι η χώρα διαθέτει ζώνη 12 ναυτικών μιλίων χωρικών υδάτων και ανακήρυξε συνορεύουσα ζώνη για ακόμη 24 ναυτικά μίλια προς Βορράν – κάτι που, προφανώς, έγινε σε συνεννόηση με την Τουρκία. Η επέκταση των χωρικών υδάτων της Λιβύης, ουσιαστικά, αφορά θαλάσσια περιοχή νοτίως της Κρήτης.
Η ελληνική κυβέρνηση δεν έκανε το αυτονόητο για να υπερασπίσει τα εθνικά μας συμφέροντα – δηλαδή, να επεκτείνει την αιγιαλίτιδα ζώνη της χώρας μας νοτίως της Κρήτης στα 12 ναυτικά μίλια. Αυτό που κατόρθωσε να κάνει ένα διαλυμένο κράτος, όπως η Λιβύη, φαντάζει άπιαστο όνειρο για τη Ελλάδα με την κυβέρνηση των «αρίστων» του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Επίσης, πρέπει να αναφερθεί ότι ο τουρκικός αναθεωρητισμός πλέον εκπροσωπείται και στην κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Ο βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας Αγγελος Συρίγος χαρακτηρίζει «παρωχημένη» τη Συνθήκη της Λωζάννης και «ακροδεξιούς» όσους διαφωνούν με τις αθλιότητες που εκστομίζει. Στο ίδιο μοτίβο, με τη χρήση της λέξης «ακροδεξιό» για κάθε επιχείρημα εναντίον του ενδοτισμού που αρθρώνεται από την αντιπολίτευση, κινείται συνολικά η κυβέρνηση – ακόμα και για τις διαφωνίες που διατυπώνει ο ΣΥΡΙΖΑ για την πολιτική στα εθνικά την οποία ασκεί η κυβέρνηση.
Και στο βάθος έρχεται η νομιμοποίηση μυριάδων ισλαμιστών μεταναστών ως βήμα για τον οριστικό αφελληνισμό της πατρίδας μας…