Ο Φρύνιχος ήταν αρχαίος Αθηναίος στρατηγός (ναύαρχος) που αναμείχθηκε στη πολιτική και κατέληξε προδότης και τύραννος. Ήταν γιος του Στρατωνίδη που έζησε στο δεύτερο μισό του 5ο αιώνα π.Χ.
Στάλθηκε μαζί με τους Ονομακλή και Σκιρωνίδη ηγούμενοι του αθηναϊκού στόλου εκ 48 τριήρεων, κατά του ενωμένου στόλου των Πελοποννησίων, Περσών και Μιλησίων στη Μίλητο όπου και συνάφθηκε το 412 π.Χ. η ναυμαχία της Μιλήτου στην οποία κατήγαγε περιφανή νίκη. Δεν προχώρησε όμως στην άλωση της Μιλήτου διότι έφθασαν στο μεταξύ προς βοήθεια των Μιλησίων ο επικουρικός στόλος των Συρακουσών και Σπαρτιατών εκ 55 τριήρεων υπό τον Συρακούσιο Ερμοκράτη και τον Σπαρτιάτη Θηριμένη.
Τότε οι Αθηναίοι στρατηγοί προσήλθαν σε σύσκεψη στη Σάμο όπου είχαν καταπλεύσει προκειμένου ν΄ αποδεχθούν ή ν΄ απορρίψουν τις προτάσεις των εχθρών τους, Σπαρτιατών και Περσών στις οποίες συνέπραττε και ο Αλκιβιάδης που αφορούσε τη μεταβολή του πολιτεύματος της Αθήνας.
Ο Φρύνιχος που εχθρευόταν τον Αλκιβιάδη συνέστησε την απόρριψη των προτάσεων. Υπερίσχυσε όμως η ενάντια άποψη διότι έβρισκαν την πρόταση του Αλκιβιάδη πολύ καλλίτερη φρονώντας ότι με την αλλαγή αυτή θα διορθώνονταν τα πράγματα και θα σταματούσαν οι μεταξύ Ελλήνων (Χωρών) συμπλοκές που κύρια ευθύνη έφερε πάντα η άπληστη Αθηναϊκή Δημοκρατία.
Ο Φρύνιχος τότε φοβούμενος ότι η ανάκτηση της Αθήνας από τον Αλκιβιάδη θα ήταν επιζήμια για τον ίδιο δεν δίστασε να σπεύσει και ν΄ ανακοινώσει στον ναύαρχο των Σπαρτιατών Αστύοχο τις διαπραγματεύσεις που έκανε ο Αλκιβιάδης με τους Αθηναίους στρατηγούς. Κάποιος όμως έσπευσε στον Αλκιβιάδη και μετέφερε την κίνηση του Φρυνίχου. Τότε ο Αλκιβιάδης κατήγγειλε τον Φρύνιχο στους υπόλοιπους στρατηγούς ως προδότη. Το πάθος όμως του Φρυνίχου τον παρέσυρε στο σημείο να ανακοινώσει κρυφά στον Σπαρτιάτη Αστύοχο ότι είναι πρόθυμος ακόμα και να παραδώσει τον αθηναϊκό στόλο αν εκείνες τις ώρες ξεκίναγε ναυμαχία.
Τότε ξεκίνησε νέα επίθεση του εχθρού, διαρρέοντας όμως τον λόγο. Ο Αλκιβιάδης κάλεσε τότε παρουσία όλων των στρατηγών τον Φρύνιχο για την δεύτερη προδοσία του ο οποίος αν και μεταμελήθηκε μερίμνησε πρώτος αυτός να αποκρούσει την επίθεση. Ο Αλκιβιάδης παρά ταύτα τον υποχρέωσε σε παραίτηση της στρατηγίας «εν μάχη» όπου και στη συνέχεια ο Φρύνιχος επέστρεψε στην Αθήνα με μεγάλη δημόσια προσβολή, που για την αποβολή της στη συνέχεια αναγκάσθηκε να συμμετάσχει στη κατάλυση του καθεστώτος τον Μάρτιο του 411 π.Χ.
Την μεταπολίτευση όμως αυτή της Αθήνας, κατά χρόνο μάλιστα που συνεχίζονταν οι στρατιωτικές επιχειρήσεις, τελικά αποδοκίμασε η αθηναϊκή στρατιά που βρισκόταν στη Σάμο που παρά την παρουσία του Αλκιβιάδη δημιούργησε μεγάλη διάσπαση και ακόμα μεγαλύτερη στους Τετρακόσιους στην Αθήνα που χωρίστηκαν σ΄ αυτούς που επιθυμούσαν τη διακοπή των επιχειρήσεων και την πολιτική εκκαθάριση, και σ΄ εκείνους που επιθυμούσαν τη διατήρηση αυτών και κατ΄ επέκταση της ίδιας Αρχής. Με τους δεύτερους τελικά συνέπραξε ο Φρύνιχος, που δεν δίστασε και τότε να μεταβεί στη Σπάρτη μαζί με τους Αντιφώντα και Αρχιπτόλεμο, ως πρέσβεις, προκειμένου να ζητήσει βοήθεια – υποστήριξη υπέρ των ολιγαρχικών της Αθήνας.
Όταν όμως ο Φρύνιχος επέστρεψε από την τελευταία αυτή πρεσβεία, ένα βράδυ δολοφονήθηκε στην αρχαία αγορά της Αθήνας κοντά στο Βουλευτήριο από κάποιους δημοκρατικούς που συνελήφθησαν μεν και τους οποίους αργότερα τίμησε ο δήμος με ψήφισμα και δωρεές χαρακτηρίζοντάς τους τυραννοκτόνους και ελευθερωτές.