Σε μια απο τις πιο ενδιαφέρουσες συνεντεύξεις του στο elle.gr ο Αναστάσης Ροϊλός που γνωρίσαμε ως Νικηφόρο στις Άγριες Μέλισσες μιλαει για το πως επέστρεψε στη μικρή οθόνη και στα… trends του Twitter.
Η Μάγισσα: Ο Αντρέι σώζει την Θεοφανω απο τους απαγωγείς της και γίνεται ο ήρωας της
Έμαθε ρώσικα, ιππασία, ξιφασκία για τον ρόλο του ενώ μέσα από το σενάριο του σίριαλ Η Μάγισσα, μεταφέρθηκε στην αδούλωτη Μάνη υποδυόμενος αυτόν που ήρθε για να φυτέψει τον σπόρο της επανάστασης και της ελευθερίας στην τουρκοκρατούμενη Ελλάδα. Εκείνος απελευθερώνεται αδιαφορώντας για το μέλλον και βλέποντας στα πράγματα το φως και το σκοτάδι ταυτόχρονα.
https://twitter.com/dimitraantonia7/status/1737576005173162140?s=61&t=69qM24fvfz5o3nkoW_wjtw
https://twitter.com/freedybruna/status/1716746533826101522?s=61&t=69qM24fvfz5o3nkoW_wjtw
Πώς εξελίσσεται η συνάντησή σας με τον Αντρέι στο σίριαλ Η Μάγισσα;
Ο Αντρέι είναι από τους ωραιότερους και πιο απαιτητικούς ρόλους που έχω αναλάβει. Έχω ασχοληθεί μαζί του πολύ περισσότερες ώρες από ό,τι με οποιονδήποτε άλλο χαρακτήρα. Και αναφέρομαι περισσότερο στην προετοιμασία παρά στον χρόνο που φοράω τα ρούχα του. Η ιππασία, τα ρωσικά, η ξιφασκία είναι πράγματα που απαιτούν χρόνο. Παρά τις δυσκολίες που έχει η Ελλάδα από άποψη χρημάτων και ταχύτητας, δεν παύει να είναι ευλογία για τον ηθοποιό όταν καλείται να κολυμπήσει σε βαθιά νερά, όπου η αναμέτρηση με τη γλώσσα και το σώμα προσφέρεται μέσα σε ένα πολύ ευρύ δημιουργικό πλαίσιο. O Αντρέι και το σύμπαν της Μάγισσας είναι για εμένα αυτό το ευρύ δημιουργικό πλαίσιο. Το πρώτο πράγμα, λοιπόν, που έλεγε το σενάριο για τον Αντρέι Σιντόροφ είναι ότι δεν χαμογελάει ποτέ. Διαβάζοντας ή και βλέποντας τα επεισόδια, διακρίνουμε αμέσως ότι έχουμε να κάνουμε με έναν άνθρωπο έξυπνο, μορφωμένο και ικανό σε πολλά επίπεδα, ο οποίος όμως δεν νιώθει έτσι για τον εαυτό του. Η πληγή που κουβαλάει τον έχει κάνει συναισθηματικά νεκρό, και αυτό γιατί προκλήθηκε από δικό του λάθος. Έχει πολλές ενδιαφέρουσες εσωτερικές συγκρούσεις. Για παράδειγμα, έχει πολύ αντικειμενικό ηθικό κώδικα όσον αφορά το καλό και το σωστό, και μπορεί εύκολα να το υποστηρίξει με τις πράξεις του. Αυτό όμως πηγάζει από την έλλειψη προσωπικών επιθυμιών. Είναι ο ορισμός του καλού στρατιώτη. Χρήσιμος για τους άλλους, χωρίς καμία συναισθηματική εμπλοκή. Ένας άνθρωπος που του είναι δύσκολο να υποφέρει τον εαυτό του, γι’ αυτό και χρειάζεται έναν υψηλό σκοπό να δοθεί ολοκληρωτικά. Κι εκεί ξεκινάει το γοητευτικό του μυστήριο για εμένα. Ότι το φως που βγάζει έξω προκύπτει από το πολύ σκοτάδι μέσα του. Στην πορεία όμως θα δούμε αν θα καταφέρει να γίνει πιο ανθρώπινος, να δει τι είναι σημαντικό στη ζωή, αν θα περάσει τελικά στο φως και τι θα σημαίνει αυτό.
https://twitter.com/dimitraantonia7/status/1736179195896594453?s=61&t=69qM24fvfz5o3nkoW_wjtw
https://twitter.com/freedybruna/status/1734672280590942443?s=61&t=69qM24fvfz5o3nkoW_wjtw
Είπατε ότι ο Αντρέι δεν αναγνωρίζει τα χαρίσματά του. Δεν έχει την αυτοπεποίθηση που του αναλογεί. Εσείς πώς στέκεστε απέναντι στα δικά σας χαρίσματα;
Ναι, ο Αντρέι έχει αντικειμενικά χαρίσματα, αλλά δεν τα υπογραμμίζει. Απλώς τα χρησιμοποιεί. Δηλαδή απλώς είναι. Όταν είσαι, δεν χρειάζεται να αποδείξεις τίποτα. Πράττεις, δεν δείχνεις ότι πράττεις ούτε προσπαθείς με λόγια να καλλωπίσεις ή να αλλάξεις την εικόνα των πράξεών σου. Αυτό μου αρέσει σαν στάση. Με εμπνέει, γιατί μου θυμίζει ότι πρέπει να ζούμε κοιτώντας εκεί που θέλουμε να πάμε. Αν κοιτάμε εκεί όπου ήδη πιστεύουμε ότι βρισκόμαστε, γινόμαστε κοντόφθαλμοι. Μένουμε πίσω. Είναι σημαντικό, όμως, να ξέρει ο καθένας τι μπορεί να καταφέρει, τι αξίζει να διεκδικεί και τι χρειάζεται. Η μεγάλη πάλη, ωστόσο, για να δεις ποιος πραγματικά είσαι είναι αυτή που δίνεις με τους άλλους.
https://twitter.com/siasalvatore/status/1737872383946498554?s=61&t=69qM24fvfz5o3nkoW_wjtw
https://twitter.com/freedybruna/status/1734330966393430049?s=61&t=69qM24fvfz5o3nkoW_wjtw
Δηλαδή;
Όταν γνωρίζεις κάποιον, το πρώτο πράγμα που συμβαίνει συνήθως είναι να σε αμφισβητήσει και τότε, εμείς, πολλές φορές μπαίνουμε στη διαδικασία να του αποδείξουμε ότι αξίζουμε. Εγώ αμφισβητώ πρώτος τον εαυτό μου, οπότε σε γενικές γραμμές νομίζω ότι είμαι έτοιμος γι’ αυτό. Με αυτό τον τρόπο και προχωράς, αλλά και εντοπίζεις τα μειονεκτήματά σου και είτε τα αποδέχεσαι είτε τα διορθώνεις, ενώ παράλληλα αποκτάς επίγνωση των δυνάμεών σου.
Βασικό, ωστόσο, είναι να μη μένουμε σε αυτή την αμφισβήτηση.
Ναι, είναι πολύ βασικό, αλλά είναι μια συνεχής μάχη αυτή με τους άλλους, οι οποίοι πολύ σπάνια σε βοηθάνε. Γι’ αυτό επιλέγω πολύ προσεκτικά τους ανθρώπους γύρω μου, ώστε να είναι αυτοί που θα με πάνε μόνο μπροστά. Να μη βάζουν άχρηστα εμπόδια στον δρόμο μου. Όταν συναντώ τέτοιους ανθρώπους, κλείνω τον κύκλο γρήγορα. Τους αφήνω πίσω μου.
https://twitter.com/dimitraantonia7/status/1737565914780901878?s=61&t=69qM24fvfz5o3nkoW_wjtw
https://twitter.com/freedybruna/status/1724890542260269413?s=61&t=69qM24fvfz5o3nkoW_wjtw
Ο Αντρέι με τη Θεοφανώ στη σειρά είναι δύο αντίθετοι πόλοι που βοηθάνε ο ένας τον άλλον;
Ναι, αυτό είναι πλέον ξεκάθαρο. Συμβολίζουν το μεταφυσικό και το ορθολογιστικό. Αυτοί οι δύο αλληλοσυμπληρώνονται. Είναι οι βασικοί πόλοι και πρέπει να συναντηθούν. Πρέπει να ενώσουν τις δυνάμεις τους μέσα από την τριβή, την απώθηση ή μέσα από οτιδήποτε μπορεί να συμβεί μεταξύ δύο αντιθετικών στοιχείων. Έτσι, μπορεί να έρθει η λύτρωση και για τους δύο. Γιατί περί αυτού πρόκειται. Το παραμύθι έχει γραφτεί γι’ αυτήν ακριβώς τη λύτρωση, γι’ αυτή την επανάσταση.
Ο ήρωάς σας όμως έρχεται στη Μάνη για να προετοιμάσει μια άλλη επανάσταση.
Ο μηχανισμός που χρησιμοποιεί το παραμύθι φτιάχνει μια δική του ισορροπία βάζοντας μέσα στο τσουκάλι όση ιστορία θέλει και όση μυθοπλασία και φαντασία επιθυμεί. Πράγματι, σύμφωνα με το σενάριο, ο ήρωας έχει έρθει στην αδούλωτη Μάνη του 1817 για να εμφυσήσει το πάθος για ελευθερία. Να οδηγήσει στον αγώνα του 1821 που είναι ένα αληθινό ιστορικό γεγονός. Δεν κάνουμε όμως ντοκιμαντέρ. Εγώ το βλέπω σαν παραμύθι που μας λέει μια ενδιαφέρουσα εκδοχή γύρω από τη μοίρα και την προσπάθεια του ανθρώπου να ασκήσει την ελεύθερη βούλησή του.
Ποιος θα μπορούσε να είναι ένας τέτοιος άνθρωπος σήμερα;
Δεν ξέρω αν θα μπορούσε να υπάρχει ένας τέτοιος άνθρωπος σήμερα. Η σημερινή σκλαβιά δεν έχει συγκεκριμένο πρόσωπο για να επαναστατήσεις εναντίον της. Είναι ένα ολόκληρο σύστημα, απλωμένο και ριζωμένο βαθιά. Και δεν έχει έθνος και πατρίδες. Οι επαναστάσεις σήμερα είναι πρώτα αυστηρά προσωπικές και μετά μπορεί να γίνουν συλλογικές. Όταν δεν μπορείς να αναγνωρίσεις καθαρά το πρόβλημα, ποια δεσμά θα σπάσεις;
Να συμφωνήσουμε όμως ότι τα δεσμά υπάρχουν.
Φυσικά και υπάρχουν.
Ποια είναι τα μεγαλύτερα δεσμά που σας τυλίγουν;
Ο εαυτός μου και ο κόσμος. Πρώτα το ίδιο το εγώ μου και μετά οι γύρω μου. Η ανάγκη για επιβίωση είναι δύσκολη, αλλά το ίδιο δύσκολος είναι και ο πνευματικός αγώνας, το ποιος είσαι. Η μάχη για την ελευθερία δίνεται πρώτα με τον εαυτό μας.
Τις μάγισσες και τους μάγους εκεί έξω τους βλέπετε; Τους αναζητάτε;
Δεν ξέρω ποιοι είναι. Αφήνω έναν χώρο για το μεταφυσικό, γιατί πιστεύω ότι και αυτό είναι μαθηματικά. Απλώς πιο δύσκολα, δεν είναι «ένα και ένα κάνουν δύο». Είναι «ένα και ένα» που δεν μπορούμε να τα συλλάβουμε ούτε να τα υπολογίσουμε. Άλλωστε η επιστήμη τού σήμερα είναι η μαγεία τού χθες. Σε ένα επίπεδο καθημερινής τριβής με τους γύρω μας μπορεί να είμαστε μάγοι και μάγισσες και ταυτόχρονα να μην είμαστε. Μπορεί να ξυπνάς μια μέρα και να είσαι μάγος και να νιώθεις μάγος ή να ξυπνάς μια μέρα και να νιώθεις στάχτη και να είσαι στάχτη κι άλλες να μην είσαι, αλλά να νιώθεις έτσι. Όλα είναι ανοιχτά.
Στο σίριαλ υπάρχει ένας μπρουταλισμός που για κάποιους έγινε ενοχλητικός.
Ναι, υπάρχει, στο πλαίσιο του ότι η τέχνη σηκώνει έναν καθρέφτη για να καθρεφτιστεί μέσα η ζωή. Η σειρά δεν εξυμνεί τη βαρβαρότητα. Είναι 73 επεισόδια, αν κάποιοι έκριναν έχοντας δει το ένα, τα πέντε ή τα είκοσι εβδομηκοστά τρίτα και νομίζουν ότι μπορούν να έχουν ολοκληρωμένη άποψη, είναι δικό τους πρόβλημα. Κάποιοι άλλοι γουστάρουμε τις περιπέτειες και επικροτούμε τις ελληνικές προσπάθειες. Δεν μπορώ δηλαδή να μη θαυμάσω τις χορογραφίες στην ταινία John Wick που βασίζονται σε κινήσεις πολεμικών τεχνών. Αυτό δεν σημαίνει ότι μου αρέσει η βία. Η φιλοσοφία των πολεμικών τεχνών, άλλωστε, δεν έχει να κάνει με τη βία και τον πόλεμο, αλλά με την άμυνα και την ειρήνη.
Εσείς με τι αμύνεστε, ποια είναι η άμυνά σας;
Δεν ξέρω αν έχω. Νομίζω ότι ασχολούμαι περισσότερο με τη θεραπεία παρά με την άμυνα. Θα ήθελα να έχω λίγο περισσότερη πρόληψη, αλλά προς το παρόν δίνω περισσότερη προσοχή στο θεραπεύειν.
Τι άλλο είναι θεραπεία εκτός από την ψυχοθεραπεία;
Οι άνθρωποι που έχω επιλέξει να έχω γύρω μου, που μπορώ να συζητήσω μαζί τους, είτε γι’ αυτά που έχω μέσα μου είτε για συμπεριφορές άλλων ανθρώπων. Η κόλαση και ο παράδεισός μας είναι οι άλλοι, είναι γνωστό αυτό.
Στο μέλλον, όταν ο Αντρέι ολοκληρώσει την αποστολή του, τι θα κάνετε;
Δεν ασχολούμαι με το μέλλον πια. Δεν με απασχολεί. Έχει αβεβαιότητα και δεν εξαρτάται από εμένα, αλλά κυρίως από τους άλλους. Ό,τι έχει να κάνει μ’ εμένα, το κάνω. Προετοιμάζομαι.
Αυτό δεν είναι χαοτικό;
Κάποιες φορές είναι, κάποιες άλλες όχι. Όμως, έναν χρόνο τώρα δεν με απασχολεί τίποτα άλλο. Είμαι συγκεντρωμένος σε ένα πράγμα. Δεν σκέφτομαι το μέλλον. Αυτό δεν είναι καθόλου χαοτικό. Προετοιμάζομαι για ό,τι έρθει. Φροντίζω να έχω τα μυαλά μου στη θέση τους, να έχω ένα υγιές σώμα. Να μπορώ να τα ξεκουράζω όσο γίνεται, όσο πιο πιστά και με πειθαρχία. Ό,τι μου δίνει αυτή η δουλειά τώρα, θα με βοηθήσει και σε μια άλλη δουλειά. Αυτό από μόνο του είναι μια προετοιμασία για το μέλλον. Στην προετοιμασία βλέπω και το να διατηρώ την κάθε είδους υγεία μου. Ακόμα και την υγεία στη θετικότητά μου. Είναι και αυτός ένας αγώνας δύσκολος.
Δυσκολεύεστε με τη θετικότητα;
Δυσκολεύομαι με οτιδήποτε τοξικό. Τόσο με την τοξική αρνητικότητα όσο και με την τοξική θετικότητα. Εγώ τα πράγματα τα βλέπω και πεσιμιστικά και θετικά. Την ίδια στιγμή. Κάπως ταυτόχρονα. Κοιτάω το φως, αλλά δεν ξεχνάω το σκοτάδι. Από τη στιγμή που γεννιόμαστε, άλλωστε, είμαστε μέσα στο σκοτάδι, οπότε δεν ξέρω αν το ξεχνάμε ποτέ. Αν βγαίνουμε ποτέ από το σκοτάδι, στην πραγματικότητα. Έχω συμφιλιωθεί με αυτό. Επίσης, κάποια σκοτάδια που προκύπτουν καλό είναι να τα αποδεχόμαστε, και τα δικά μας και των άλλων, αν επιθυμούμε τη συμπόρευση και την ισορροπία.
Μήπως αυτή η συμπόρευση και η ισορροπία είναι τα μόνα που μετράνε τελικά;
Ναι, και αν μπορείς να έχεις και αγάπη. Αλλά και η αγάπη είναι σκοτάδι και φως μαζί. Μη γελιόμαστε.
Ποια μάγια θα λύνατε εσείς;
Όσα δεν λύνει η ψυχοθεραπεία.