Ο Πάνος Κολοκοτρώνης (1800 – 3 Δεκεμβρίου 1824) ήταν Έλληνας αγωνιστής της Επανάστασης του 1821.
Γεννήθηκε το 1800 στη Ζάκυνθο και ήταν ο πρωτότοκος γιος του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη και της Αικατερίνης Καρούτσου. Είχε αποκτήσει αξιόλογη μόρφωση, όντας γνώστης της ελληνικής γραμματείας, καθώς και της ιταλικής και γαλλικής γλώσσας. Ήταν νυμφευμένος με την κόρη της Λασκαρίνας Μπουμπουλίνας.
Με την έναρξη της Επανάστασης πήγε στην Πελοπόννησο για να συμμετάσχει στον Απελευθερωτικό Αγώνα. Έλαβε μέρος στην πολιορκία της Τριπολιτσάς στο Βαλτέτσι και στις μάχες εναντίον του Δράμαλη (Δερβενάκια). Συμμετείχε στη διοίκηση της Τρίπολης και αργότερα διορίστηκε φρούραρχος του Ναυπλίου.
Δολοφονήθηκε στις 3 Δεκεμβρίου (21 Νοεμβρίου σύμφωνα με το Ιουλιανό ημερολόγιο) του 1824, ώρα 4 μ.μ., κοντά στο χωριό Παλλάντιο της Αρκαδίας από τους κυβερνητικούς. Την επόμενη μέρα το πτώμα μεταφέρθηκε στην γειτονική Σύλιμνα, όπου και τάφηκε, ενώ στην κεντρική πλατεία του χωριού σήμερα στέκει ανδριάντας του προς τιμήν της μνήμης του.
Από ιατροδικαστική εξέταση φάνηκαν τα αίτια του θανάτου του Πάνου Κολοκοτρώνη, που ήταν τραύμα στο κεφάλι από σφαίρα. Το κρανίο του φυλάσσεται στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο όπου στεγάζεται στο Μέγαρο της Παλαιάς Βουλής στην Οδό Σταδίου στο κέντρο της Αθήνας.