Ετοιμαστείτε για απογείωση! Σας αποκαλύπτω χωρίς φλυαρίες πως το πρόσωπο που σκέφτεται ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης να προτείνει για το αξίωμα της Προεδρίας της Δημοκρατίας στην θέση της κυρίας Κατερίνας Σακελλαροπούλου –όταν λήξει η θητεία της– είναι μία άλλη γυναίκα.
Για την ακρίβεια, ο Πρωθυπουργός εξετάζει ήδη, με τον κλειστό πυρήνα των συνεργατών του, το ενδεχόμενο να υποδείξει για το ανώτατο πολιτειακό αξίωμα την κυρία Ειρήνη Αγαπηδάκη! Ειλικρινά, δεν ξέρω ποια προσόντα διακρίνει ο κ. Μητσοτάκης στην κυρία Αγαπηδάκη, την οποία έθεσε και επί κεφαλής στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας της ΝΔ, έπειτα από το ιστορικό της πέρασμα από την Γενική Γραμματεία Ασυνόδευτων Παιδιών. Γνωρίζω όμως ότι πήγε ασμένως σε εκδήλωση που διοργάνωσε η κυρία Ειρήνη ως αναπληρώτρια υπουργός Υγείας στο Ζάππειο για την καταπολέμηση της παιδικής παχυσαρκίας. Σε δύο χρόνια από τώρα η κυρία Αγαπηδάκη θα είναι μόλις 46 χρονών. Δηλαδή, εφ’ όσον υλοποιηθούν τα σχέδια του κ. Μητσοτάκη, θα είναι η δεύτερη γυναίκα Πρόεδρος της Δημοκρατίας, αλλά και η μικρότερη σε ηλικία ένοικος του Προεδρικού Μεγάρου.
Έχω βάσιμες υποψίες πως, εάν οι προθέσεις του κ. Μητσοτάκη κοινοποιηθούν σε ένα ευρύτερο περιβάλλον, μόνο ρίγη ενθουσιασμού δεν θα προκαλέσουν, δεδομένου ότι η κυρία Αγαπηδάκη, ακόμη κι ως αναπληρώτρια στο Υγείας, έχει υποπέσει σε σφάλματα, με κορυφαίο την επική γκάφα της για τα αντιγριππικά εμβόλια. Κάτι ξέρει και ο κ. Μιχάλης Χρυσοχοίδης. Δεν ανησυχώ πάντως για την εξέλιξη της κυρίας Αγαπηδάκη, καθώς, όπως έχει δείξει στο πρόσφατο παρελθόν, είναι δυναμική και δεν διστάζει να πεί την γνώμη της ευθέως στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Όπως τότε που επί διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ είχε γράψει στον τοίχο της: «Ας πούμε ένα σύνθημα που όλους μας ενώνει: ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ, δολοφόνοι». Ανατρίχιασα.
Και τα «κακάκια του Πολάκη», θα προσθέσουμε εμείς στο εξαιρετικό ρεπορτάζ της Κυρίας επί των τιμών, από την Εστία της Κυριακής
Ιστορίες παχυσαρκίας
Υπάρχουν όμως και άλλοι λόγοι για τους οποίους δεν ανησυχώ σε σχέση με την πολιτική ανέλιξη της κυρίας Αγαπηδάκη, λόγοι που δεν είναι άσχετοι με την ατσάλινη βούλησή της.
Στο συνέδριο για την παιδική παχυσαρκία αποκάλυψε ότι πριν από καμμιά 15αριά χρόνια ήταν 96 κιλά. Όμως το 2009 αποφάσισε να κερδίσει την μάχη με την ζυγαριά: «Υπήρξα παχύσαρκη το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μου και κατάφερα να αλλάξω, όταν μπόρεσα να έχω πρόσβαση σε κατάλληλη βοήθεια. Όσο προσπαθούσα μόνη, αντί να έχανα, έπαιρνα κιλά. Τα κατάφερα όταν είχα τον διατροφολόγο μου και τον σύντροφό μου, που με αποδέχτηκε όπως ήμουν, και κάπως έτσι κατάφερα το 2009 να αφήσω πίσω μου περίπου 37 κιλά».
Πολλά μπράβο στην κυρία Αγαπηδάκη, η οποία με τις όχι και τόσο εμπνευσμένες –σε σύγκριση με τα ποσταρίσματά της– αναφορές της στο δικό της πρόβλημα παχυσαρκίας κατόρθωσε να εμπνεύσει τον Πρωθυπουργό: «Κι εγώ θυμάμαι όταν ήμουν μικρός την μητέρα μου, η οποία μονίμως μου έλεγε μία κουβέντα: “Φάε, παιδί μου”, λες κι αν έτρωγα λιγότερο, θα συνέβαινε κάτι, και θα ήμουν προβληματικός ή δεν θα αναπτυσσόμουν αρκετά γρήγορα».
Αχ, μην με βάζετε σε πειρασμό να σχολιάσω. Δεν θα το κάνω.