Η τελευταία θέση του Ερντογάν στο Παλαιστινιακό, και εφόσον αποδίδονται ως ακριβείς οι δηλώσεις του « Ισραήλ ήλθε το τέλος σου» ή κάτι παρόμοιο, δεν εξηγούνται λογικά αφού αυτή ακριβώς η κατάσταση, εκεί στην Ανατολή την Μέση, δεκαετίες τώρα πολλές κρατεί, ονομαζόμενη ως το «Ανατολικό ζήτημα» δηλαδή ως ένα άλυτο μέχρι τώρα πρόβλημα.
Ένα πρόβλημα των εκεί λαών πριν ακόμα παραχωρηθεί/αναγνωριστεί από τον ΟΗΕ συγκεκριμένη γή για τους Ισραηλίτες οποίοι και υπερδιπλασίασαν αυτήν την αρχική γή με, αμυντικούς αρχικά, επιθετικούς αμέσως μετά πολέμους, από επιθέσεις όμορων που το αμφισβητούσαν.
Και δεν είναι ο μόνος λαός που αγωνίζεται. Αυτό που κάνει την διαφορά είναι η σθεναρή αντίσταση του στους εκάστοτε προσβλητές της κυριαρχίας αυτού με συμμάχους τις ΗΠΑ, και Δύσης γενικώς, και ΜΜΕ την Ρωσία, εμπράκτως …μη αντίθετη.
Στον δε τελευταίο πόλεμο εξασφάλισε αναγνώριση έπειτα από την επιστροφή εδαφών που κατέκτησε από Αίγυπτο και Ιορδανία, κρατώντας μόνο το Γκολάν της Συρίας. Η Ιορδανία με την σειρά της παραχώρησε την «Δυτική όχθη» που κατείχε και έχασε στους Παλαιστινίους, και η οποία όχθη λίαν μερικώς και σταδιακά καταπατείται από τους Ισραηλινούς, αντιστάσεως μη ούσης. Και αυτά είναι και τα σύνορα του 67 που ζητούν οι Παλαιστίνιοι στο υπό ίδρυση, ως αυτό διαφαίνεται, και μετά την σημερινή αιματοχυσία, μελλοντικού κράτους τους.
Ο Ερντογάν συνεπώς που θέλει να ανακατευτεί πέραν μιας πολεμικής των Τούρκων απειλής, δικαιώνοντας έτσι το φιλοπόλεμο του εκεί ποικίλου λαού του; Δεν δύναται να κάνει τίποτα, πέραν του να διεκδικεί οικονομικά οφέλη από τις χώρες του Κόλπου, αυτοβαπτιζόμενος ως «αδελφός» αυτών των λαών. Λαών που οι όχι και τόσο, χρονικά, μακριά πρόγονοι του κατέσφαξαν και λεηλάτησαν.
Σήμερα βέβαια υπάρχει το πετρέλαιο, που δεν υπήρχε τότε. Συνεπώς εν πετρελαίω «αδελφός» αφού θρησκευτικά τίποτα δεν έχει αλλάξει.
Είναι κι αυτό μια τοποθέτηση! Αφού από εκεί σήμερα βλέπει το «μαμ». Ο δικός μας όμως ο Πρωθυπουργός που νομίζει ότι πάει, και που μπορεί να φτάσει με τον Τούρκο, αν πρώτα δεν του δώσει να διαβάσει το διεθνές Δίκαιο στην γλώσσα που είναι αυτό γραμμένο, και όχι στα τούρκικα που ο ίδιος καταλαβαίνει όταν του το διαβάζουν οι τριγύρω αυτού; Ιδού η απορία!