Του Βασίλη Βιλιάρδου
Επενδυτική βαθμίδα από την S&P
Μας ρώτησαν για την επενδυτική βαθμίδα της δεύτερης εταιρίας αξιολόγησης και των επομένων που θα ακολουθήσουν – όπως είχαμε προβλέψει από τον προηγούμενο Μάιο. Γιατί; Επειδή διαφορετικά δεν θα μπορούσαν να αγοράσουν ομόλογα μας οι τράπεζες και οι άλλοι επενδυτές, έτσι ώστε οι Ευρωπαίοι να μειώσουν τα δάνεια τους απέναντι μας – αφού δεν θα μας έδινε ξανά τη δυνατότητα εξαίρεσης η ΕΚΤ, λόγω τότε της πανδημίας. Μόλις 45 δις € ελληνικά ομόλογα έχουν άλλωστε οι επενδυτές, οπότε ο κίνδυνος να χάσουν τα χρήματα τους είναι ανύπαρκτος – ενώ 40 δις € έχει η ΕΚΤ και όλα τα υπόλοιπα οι Ευρωπαίοι.
Προφανώς λοιπόν δεν συμμεριζόμαστε τις θριαμβολογίες της κυβέρνησης για την επενδυτική βαθμίδα – σε μία θέση πριν τα σκουπίδια, μετά από 13 ολόκληρα χρόνια. Στην ουσία, απλά και μόνο επειδή έχουμε μία κυβέρνηση πρόθυμη να σκύβει το κεφάλι, να προσφέρει δωρεάν βάσεις στις ΗΠΑ, καθώς επίσης να συνεχίσει το ξεπούλημα τόσο της δημόσιας, όσο και της ιδιωτικής περιουσίας με τους πλειστηριασμούς – οπότε την προώθηση της αλλαγής του ιδιοκτησιακού καθεστώτος της πατρίδας μας.
Δικαιούμαστε αλήθεια την επενδυτική βαθμίδα, με το κρατικό χρέος μας πάνω από τα 400 δις €, παρά το εγκληματικό PSI, το ξεπούλημα των πάντων και τις θηριώδεις περικοπές μισθών/συντάξεων, όταν χρεοκοπήσαμε με 300 δις €; Τη δικαιούμαστε με το κόκκινο ιδιωτικό χρέος πάνω από τα 260 δις €, όταν χρεοκοπήσαμε με σχεδόν μηδενικό; Τη δικαιούμαστε με διαλυμένο πλέον τον παραγωγικό μας ιστό, με την Ελλάδα ένα μεγάλο ξενοδοχείο με προσωπικό γαλέρας που εισάγει τα πάντα, υποθηκευμένη για 99 χρόνια, με δίδυμα ελλείμματα κοκ.; Τη δικαιούμαστε σήμερα, παρά το ότι μας αφαιρέθηκε το 2010 και χρεοκοπήσαμε, με κατά πολύ καλύτερους οικονομικούς δείκτες; Ρητορικά προφανώς τα ερωτήματα.
Θυμάται αλήθεια κανείς πως η αξιολόγηση μας λίγο πριν τη χρεοκοπία του 2010, ήταν κατά πολύ καλύτερη από τη σημερινή; Σχεδόν άριστη; Σε τι μας βοήθησε τότε; Γνωρίζει κανείς πως το μέσο σταθμικό επιτόκιο δανεισμού μας έχει διπλασιαστεί μέσα στο τελευταίο έτος στο 3,3%, με τη μέση διάρκεια αποπληρωμής του χρέους μας να μειώνεται συνεχώς; Πιθανολογούμε ελάχιστοι – ενώ ακόμη λιγότεροι κατανοούν τη σημασία τους.
Όσον αφορά τις ανόητες συγκρίσεις με την Ιταλία, δεν γνωρίζουμε πως η Ιταλία δεν εκδίδει ομόλογα με το αγγλικό δίκαιο, δεν είναι υποθηκευμένη όπως η Ελλάδα και έχει τη δυνατότητα να μετατρέψει ολόκληρο σχεδόν το χρέος της, σε ένα ενδεχόμενο εθνικό νόμισμα; Επομένως πως το ρίσκο των επενδυτών στην Ιταλία είναι κατά πολύ μεγαλύτερο;
Τέλος, θα μας βοηθήσει η επενδυτική βαθμίδα στην καταπολέμηση της ακρίβειας της αισχροκέρδειας ή στη μείωση των ληστρικών επιτοκίων δανεισμού των τραπεζών, προς τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις; Ασφαλώς όχι. Μόνο τις ασύδοτες ελληνικές τράπεζες θα βοηθήσει που θα μπορούν να δανείζουν το κράτος αγοράζοντας τα ομόλογα του, με την εγγύηση της ΕΚΤ – δανειζόμενες φθηνότερα και κερδίζοντας τεράστια ποσά από τα υψηλά επιτόκια, όπως από τη ληστεία των Ελλήνων με τις υπέρογκες προμήθειες και με τις υπόλοιπες ληστρικές χρεώσεις τους.
https://twitter.com/viliardosv/status/1715667630399324228?s=61&t=69qM24fvfz5o3nkoW_wjtw