Ο Απόστολος Νικολαΐδης (19 Απριλίου 1896, Φιλιππούπολη – 15 Οκτωβρίου 1980, Αθήνα) ήταν διακεκριμένος πολυαθλητής σε ποδόσφαιρο, στίβο, μπάσκετ, βόλεϊ, τένις, διοικητικός παράγοντας –από αθλητής ακόμη– του Παναθηναϊκού Αθλητικού Ομίλου σε διαφορετικές θέσεις και επί σειρά δεκαετιών, καθώς και θεσμικός παράγοντας σε μια σειρά διαφορετικών θέσεων σε όλο το φάσμα του ελληνικού αθλητισμού.
Φωτοραφία: Ο Απόστολος Νικολαΐδης το 1919 στο Παναθηναϊκό Στάδιο. Χρωματική επεξεργασία από το χρήστη Sportingn
Γεννήθηκε στη Φιλιππούπολη (σήμερα Πλόβντιβ Βουλγαρίας) και μεγάλωσε στην Κωνσταντινούπολη, όπου φοίτησε στη Ροβέρτειο Σχολή. Ερχόμενος στην Ελλάδα το 1914, αγωνίστηκε με την Εθνική Γυμναστική Εταιρεία και τον Άρη Θεσσαλονίκης στο στίβο και με τον Παναθηναϊκό σε όλα τα αθλήματα.
Έλαβε μέρος στους Ολυμπιακούς αγώνες του 1920 στην Αμβέρσα ως ποδοσφαιριστής και δεκαθλητής.
Μετέπειτα πορεία στον ελληνικό αθλητισμό
Σε θεσμικό επίπεδο
Τη διετία 1926 με 1927 διετέλεσε πρόεδρος της Ελληνικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας (ΕΠΟ). Από τους πρωτοπόρους επίσης σε αγώνες αυτοκινήτων στην Ελλάδα, ήταν δυο χρονιές (1932 και 1933) νικητής στην ανάβαση της Πάρνηθας, το μοναδικό αγώνα τότε και ένα από τα ιδρυτικά μέλη του Ράλι Ακρόπολις ως πρόεδρος της Ελληνικής Λέσχης Αυτοκινήτου & Περιηγήσεων (ΕΛΠΑ).
Διετέλεσε πρόεδρος της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής (ως Επιτροπής Ολυμπιακών Αγώνων, ΕΟΑ), ενώ στο διάστημα 1932-1945 γενικός γραμματέας και το 1945-1967 πρόεδρος του Συνδέσμου Ελληνικών Γυμναστικών Αθλητικών Σωματείων (ΣΕΓΑΣ), αποτελώντας μέχρι σήμερα τον μακροβιότερο στην ιστορία του.
Παράγοντας του Παναθηναϊκού
Υπήρξε αυτός που –ως παίκτης ακόμα– συνέβαλε στη μετονομασία του Πανελληνίου Ποδοσφαιρικού & Αγωνιστικού Ομίλου σε Παναθηναϊκός Αθλητικός Όμιλος. Συνέβαλε ακόμα τα μέγιστα για τη τη μετατροπή του συλλόγου από αμιγώς ποδοσφαρικό σωματείο (το οποίο είχε ιδρύσει ο Γιώργος Καλαφάτης) σε πολυαθλητικό όμιλο και στην αγωνιστική πρόοδο και πρωτοπορία όλων των αθλητικών τμημάτων.
Το 1968 παραπέμφθηκε σε δίκη από τη Δικτατορία για να αποξενωθεί από τις διοικητικές του θέσεις στον ΠΑΟ και τις θεσμικές στον ελληνικό αθλητισμό αρμοδιότητες που κατείχε. Στο πλευρό του ως μάρτυρας υπεράσπισης στάθηκε ο Γιώργος Ανδριανόπουλος, παλαιός προσωπικός αντίπαλος από τον Ολυμπιακό Πειραιώς σε αγωνιστικό επίπεδο, όντας κεντρικός επιθετικός, αλλά και αργότερα σε παραγοντικό από τη θέση του προέδρου στο πειραϊκό σωματείο.
Με την πτώση του καθεστώτος το 1974 εκλέχθηκε πρόεδρος του Παναθηναϊκού Α.Ο. παραμένοντας μέχρι το 1979, το μεγαλύτερο όμως διάστημα και εξαιτίας προβλημάτων υγείας, χρέη εκτελούσε ο ανιψιός του και πρώην στέλεχος της ομάδας μπάσκετ, Τζακ Νικολαΐδης. Εντούτοις, είχε ήδη διατελέσει αντιπρόεδρος, γενικός γραμματέας, μέλος του διοικητικού συμβουλίου, γενικός αρχηγός και ο ουσιαστικός λήπτης αποφάσεων στο σύλλογο για 40 και πλέον χρόνια. Αποτέλεσμα αυτών υπήρξε να αποκαλείται συχνά τότε και να έχει μείνει γνωστός μετά θάνατον, ως Πατριάρχης του Παναθηναϊκού. Για να τιμηθεί η πολυετής προσφορά του, η γηπεδική έδρα του συλλόγου έλαβε το 1981 το όνομα Γήπεδο Απόστολος Νικολαΐδης.
Σημαντική όμως ήταν και η συνεισφορά του στην ίδρυση της ΑΕΚ. Έχοντας ζήσει για πολλά χρόνια στην Κωνσταντινούπολη, παρότρυνε και συνέδραμε τους λοιπούς Κωνσταντινουπολίτες των Αθηνών στην ίδρυση της νέας ομάδας. Μάλιστα για σημαντικό χρονικό διάστημα, με πρωτοβουλία του, το γήπεδο της Λεωφόρου παραχωρήθηκε προς χρήση της ποδοσφαιρικής ομάδας της ΑΕΚ.
Τίτλοι – διακρίσεις
Ποδόσφαιρο
Με την εθνική Ανδρών Ελλάδας:
8ος σε Ολυμπιακό τουρνουά: 1920 (Αμβέρσα).
Με τον Πανελλήνιο Ποδοσφαιρικό Όμιλο (ΠΠΟ), από το 1920 Πανελλήνιο Ποδοσφαιρικό & Αθλητικό Όμιλο (ΠΠΑΟ) και από το 1922 Παναθηναϊκό Αθλητικό Όμιλο (ΠΑΟ):
1 πρωτάθλημα διοργάνωσης ΣΕΑΓΣ: άνοιξης 1915
2 πρωταθλήματα ΕΠΣ Ελλάδος: 1920-21 (διοργάνωση από την ΧΑΝ Αθηνών, ίσως με την ΕΠΣΕ ως ΕΠΣ Αθηνών-Πειραιώς) και 1921-22
3 πρωταθλήματα ΕΠΣ Αθηνών: 1924-25, 1925-26 και 1926-27.
Δέκαθλο:
μία (1) συμμετοχή σε Ολυμπιακούς αγώνες: 1920 (Αμβέρσα), όπου εγκατέλειψε εξαιτίας πυρετού μετά τα 4 πρώτα αγωνίσματα.
Άλμα επί κοντώ:
Ως αθλητής του Παναθηναϊκού Αθλητικού Ομίλου.
1 αργυρό μετάλλιο: ΙΣΤ’ Πανελλήνιοι αγώνες (Απρίλιος 1924).