Η σπουδαία Μαίρη Χρονοπούλου έφυγε από τη ζωή μετά από νοσηλεία στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός, καθώς βρισκόταν διασωληνωμένη στη μονάδα εντατικής θεραπείας ύστερα από ατύχημα που είχε στο σπίτι της κατά το οποίο έπεσε και χτύπησε με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί αιμάτωμα στο κεφάλι της το οποίο τελικά την οδήγησε στο θάνατο.
Η Μαίρη Χρονοπούλου γεννήθηκε στις 16 Ιουλίου 1933 και κατά τις δεκαετίες του 60 και 70 αναδείχθηκε ως μία από τις μεγαλύτερες, δημοφιλείς και αγαπητές ηθοποιούς της γενιάς της. Μεσουράνησε στην χρυσή εποχή του ελληνικού κινηματογράφου κρατώντας πρωταγωνιστικούς ρόλους που άφησαν εποχή, τραγουδώντας και χορεύοντας, αλλά και φορώντας iconic ρούχα που έγραψαν τη δική τους ιστορία, όπως το μαύρο φόρεμα με τη “μαχαιριά” με το οποίο τραγούδησε το κομμάτι “Του αγοριού απέναντι” για τα μάτια του Φαίδωνα Γεωργούλη.
Η Μαίρη Χρονοπούλου γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα, αποφοίτησε από τη δραματική σχολή του Εθνικού Θεάτρου και από το 1957 ξεκίνησε να εμφανίζεται σε παραστάσεις όπως στο Θέατρο Ακροπόλ σε έργα των Σακελλάριου-Γιανακόπουλου «Η Κυρία» και «Ρομάντζο μιας Καμαριέρας». Το ντεμπούτο της στον κινηματογράφο έγινε το 1954 όπου είχε ένα πολύ μικρό πέρασμα στην ταινία «Χαρούμενο Ξεκίνημα» του Ντίνου Δημόπουλου, παραγωγής Φίνος Φιλμ κι η ίδια ήταν ακόμη φοιτήτρια στο Εθνικό Θέατρο.
Ακολούθησε το 1958 ένας μικρός ρόλος στο «Τελευταίο ψέμα» του Μιχάλη Κακογιάννη και πάλι με τη Φίνος Φιλμ. Από το 1963 η συνεργασία της με τη Φίνος Φιλμ εδραιώνεται και πρωταγωνιστεί σε πολλές ταινίες της υποδυόμενη ρόλους κυρίως μοιραίας γυναίκας δίπλα στους μεγαλύτερους άνδρες πρωταγωνιστές της εποχής: Νίκος Κούρκουλος, Φαίδων Γεωργίτσης, Δημήτρης Παπαμιχαήλ, Γιώργος Φούντας και Αλέκος Αλεξανδράκης.
Ξεχωρίζουν οι ερμηνείες της στην ταινία «Τα κόκκινα φανάρια» (1963) του Β. Γεωργιάδη, υποψήφια για το Όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας στην 36η απονομή των βραβείων το 1964 σε παραγωγή Δαμασκηνού-Μιχαηλίδη, «Χωρίς ταυτότητα», (1963, Φίνος Φιλμ), “Το χώμα βάφτηκε κόκκινο” δραματική ταινία του 1966 σε σκηνοθεσία του Βασίλη Γεωργιάδη και σενάριο Νίκου Φώσκολου, υποψήφια για το Όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας στην 38η απονομή των βραβείων το 1966, «Πολύ αργά για δάκρυα» του Γιάννη Δαλιανίδη (1968, Φίνος Φιλμ), «Όταν η πόλις πεθαίνει» σε σενάριο Νίκου Φώσκολου και σκηνοθεσία Γιάννη Δαλιανίδη (1969, Φίνος Φιλμ), «Οι αδίστακτοι» του Ντίνου Κατσουρίδη (1965, Σάβας Φιλμ), «Κοινωνία ώρα μηδέν» του Ντίνου Δημόπουλου (1966, Φίνος Φιλμ), «Η λεωφόρος του μίσους» (1968, Φίνος Φιλμ) και «Ορατότης μηδέν» του Νίκου Φώσκολου (1970, Φίνος Φιλμ).
Η Μαίρη Χρονοπούλου όμως εμφανίστηκε και σε τρία μιούζικαλ του Γιάννη Δαλιανίδη τα οποία θεωρούνται από τα καλύτερα στο είδος τους. Πρόκειται για τα: «Οι θαλασσιές οι χάντρες», «Μια κυρία στα μπουζούκια» και «Γοργόνες και μάγκες». Εμβληματική θεωρείται η ερμηνεία της στην ταινία «Μια κυρία στα μπουζούκια» όπου ερμήνευσε τις τεράστιες επιτυχίες «Είμαι γυναίκα του γλεντιού» και το «Του αγοριού απέναντι». Τη σεζόν 1967-68 της απένειμαν το βραβείο της Ενώσεως κριτικών καθώς αναδείχθηκε η καλύτερη πρωταγωνίστρια.
Στο θέατρο, συνεργάστηκε με όλους τους μεγάλους θιάσους της Αθήνας και έπαιξε με την ίδια ερμηνευτική ικανότητα όλη τη γκάμα των έργων. Το 1972 έφτιαξε το δικό της θίασο με τον οποίο ανέβασε τα έργα: «Τι ώρα θα γυρίσεις, Πηνελόπη» του Σόμερσετ Μομ και «Ένα καυτό κορίτσι» του Ιάκωβου Καμπανέλη. Επίσης συμμετείχε και σε ταινίες του νέου ελληνικού κινηματογράφου όπως «Οι κυνηγοί» και «Ταξίδι στα Κύθηρα» του Θόδωρου Αγγελόπουλου, ενώ κέρδισε βραβείο Α’ γυναικείου ρόλου στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης με την ταινία «Τα παιδιά της χελιδόνας» του Κώστα Βρεττάκου, το 1987.
Η προσωπική της ζωή
Η Μαίρη Χρονοπούλου παντρεύτηκε το 1975 τον τότε Δήμαρχο Σπάτων και μετέπειτα βουλευτή Δημήτρη Μπότσαρη φορώντας ένα νυφικό με την υπογραφή της Νταίζης Αντωνοπούλου. Πριν το γάμο της υπήρξε για τρία χρόνια αρραβωνιασμένη με το συνάδελφό της Ανδρέα Μπάρκουλη, αυτός ο αρραβώνας όμως δεν έφτασε μέχρι τα σκαλιά της εκκλησίας.
Το τροχαίο ατύχημα που της άλλαξε τη ζωή και η φωτιά στο σπίτι της
Το 1999 η Μαίρη Χρονοπούλου είχε ένα τροχαίο ατύχημα στο οποίο παραλίγο να χάσει τη ζωή της. Η ίδια είχε πει σχετικά: «Φρικτοί πόντοι, εγχειρήσεις… Εγώ ήμουν με μια τζιπάρα και η άλλη οδηγός με ένα μικρό αμαξάκι. Με τουμπάρισε και έσπασα στα δύο. Ήταν μια 20ετία φρίκης». Eνώ ακόμη βρισκόταν σε διαδικασία αποκατάστασης από τα προβλήματα που της είχε αφήσει το τροχαίο ατύχημα, ήρθε και μια φωτιά η οποία προέκυψε από ένα κερί που έπεσε πάνω στη μπλούζα της μέσα στο ίδιο της στο σπίτι να δυσκολέψει ακόμη περισσότερο τη ζωή της: «Έσκυψα να δω πάνω από ένα κερί, άρπαξε φωτιά η μπλούζα και με έκαψε ολόκληρη. Έκανα 11 εγχειρήσεις. Τέτοιοι πόνοι, να θες να πεθάνεις και να μην πεθαίνεις», είχε πει η Μαίρη Χρονοπούλου για το ατύχημα και την πυρκαγιά που ξέσπασε σπίτι της.
Η Μαίρη Χρονοπούλου έφυγε από τη ζωή βυθίζοντας όλους τους φίλους, θαυμαστές και συναδέλφους της στη θλίψη καθώς ήταν μία από τις τελευταίες μεγάλες πρωταγωνίστριες της χρυσής εποχής του ελληνικού κινηματογράφου. Θα τη θυμόμαστε όλοι να κολλάει ένα χιλιάρικο στο κούτελο του μπουζουξή λέγοντας “Μαέστρο, ζεμπεκιά” και να τραγουδάει “Του αγοριού απέναντι πείτε του πως πεθαίνω” μένοντας όμως ζωντανή για πάντα στη μνήμη μας…