Ποίος να περίμενε την σημερινή εξέλιξη των σχέσεων Ελλάδας Τουρκίας όταν μέχρι προχθές ακόμα εχθρεύονταν, υπαιτιότητος Τουρκίας, με το δάχτυλο στη σκανδάλη. Η παγκόσμια ιστορία έχει καταγράψει πως ο λαός αυτός ξεκίνησε, από τα βάθη της Ασίας, να έρχεται προς τα εδώ γεμάτος από φονικά και ληστρικά ένστικτα φθάνοντας μάλιστα μέχρι και τα έξω της Βιέννης με το μάτι στραμμένο ακόμα και προς το Παρίσι.
Προχωρούσε όπως προχωρούσε και προχωρεί όπου τον παίρνει ίδιος όπως ο Λύκος, και εδώ όλοι γνωρίζουν τι κάνει ο Λύκος. Όσο έχει δόντια κατασπαράσσει, και όταν ξεδοντιάζεσαι, ντύνεται ….Κοκκινοσκουφίτσα.
Αυτό ακριβώς συμβαίνει και σήμερα όπως θα συνεχίσει να συμβαίνει και στο μέλλον. Ειναι χοντρό το λάθος να πιστέψει τις πως ο Τούρκος θα προβεί, αν προβεί, σε μόνιμες παγιότητες, με μία φθίνουσα χώρα. Αν τελικά το πράξει, θα είναι μόνο για να κερδίσει τον χρόνο που χρειάζεται. Δεν είναι αυτό πρόβλεψη ή εικασία. είναι Ιστορία. Είναι ακόμα και το παράδειγμα της Λωζάννης, τότε που ο παππούς Μητσοτάκη υπέγραφε καταχαρούμενος την ομόνυμη συνθήκη νομίζοντας πως καθάρισε με τον Τούρκο μια και καλή.
Τί λάθος!
Να που σήμερα ο Τούρκος ζητά αλλαγές και μάλιστα στο πεδίο αφού να τα ανύπαρκτα παραθυράκια με τις βραχονησίδες και η επικαιροποίηση της συνθήκης, δηλ. να την ξαναγράψει μόνος του, που τόσο λατρεύει και απαιτούσε, δεν του βγήκε ελέω Μενέντες που του αρνήθηκε πεισματικά «νέα οδοντοστοιχία» αφήνοντας τον μερικώς ξεδοντιασμένο.
Να λοιπόν που ο Τούρκος βρήκε αμέσως την λύση.
Το σπίτι της Τουρκίας που έχει δράση στις εκτός της πρεσβείας του εκεί καταστάσεις, και δραστηριότητες σε θέματα που δεν αρμόζουν στην πρεσβεία και αυτός είναι ο λόγος που το «έχτισαν». Τι άλλο; Εκει λοιπόν στη Νέα Υόρκη το εν λόγω σπίτι, βρήκε Αμερικανούς αξιωματούχους «ακεραιότατους» που τους ακούμε μάλιστα εν σπουδή καθημερινά να ζητούν «εξοστρακισμό» Μενέντες επειδή δωροδοκείται, ενώ αυτοί όχι.
Είναι η κλασική συμπεριφορά των….. να δείχνουν άλλους φωνάζοντας «κλέφτης» για να μην υποψιαστεί ο κόσμος οτιδήποτε για τους ίδιους. Το πράττουν και από φιλοδοξία ανέλιξης μοστράροντας εαυτούς, αφού αλιώς δεν μπορούν.