Θα τολμήσει ο Μητσοτάκης να αφήσει ακάλυπτο τον φιλέλληνα γερουσιαστή ο οποίος κυριολεκτικά κρατάει Θερμοπύλες, την ώρα που ο πρωθυπουργός μας ανοίγει κερκόπορτες;
Ιδού λοιπόν τα αποτελέσματα της, πολύ πρόσφατα ανανεωμένης, εμπιστοσύνης στον Μητσοτάκη του, όχι όλου και πολύ κάτω του μισού, Ελληνικού λαού!
Σφραγίστηκε με επίσημη συνέντευξη Ερντογάν στην Νέα Υόρκη που βρίσκεται, και αυτή την εποχή έχει στραμμένει επάνω της τα φώτα του πλανήτη λόγω της εκεί διεξαγόμενης Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ. Άδραξε λοιπόν την μοναδική ευκαιρία, που ελέω Μητσοτάκη του δόθηκε, για να κατηγορήσει τον Αμερικανό Γερουσιαστή Ρ. Μενέντεζ, ότι, δήθεν και τάχα μου τάχα μου, εμποδίζει τον εξοπλισμό της Τουρκίας στο Αμερικανικό Κονγκρέσσο, επειδή δεν καταλαβαίνει το «εύρος και το βάθος της Ελληνοτουρκικής «φιλίας».
Μιας φιλίας που ποτέ δεν υπήρχε, όπως ούτε και τώρα υπάρχει από πλευράς Τουρκίας ειλικρινής. Περιστασιακά / πλασματικά και δι ολίγον ναί, οπως τώρα, όταν βόλευε τα γενικότερα συμφέροντα των Τούρκων, όπως και τώρα,
ΝΑΙ. Υπήρξε, και θα ξανά υπάρξει. Όπως τώρα που ο χρόνος πιέζει τους Τούρκους, αφού μετά από τρεις περίπου μήνες αρχίζει εκεί επισήμως η προεκλογική τους περίοδος με την εκλογή εκλεκτόρων για το Προεδρικό τους αξίωμα, δένοντας έτσι, μάλλον μισοδένοντας τα χέρια του Μπλίνκεν, αφού όλοι αυτοί συνήθως, και λόγω ειδικών «κινήτρων» πάντα έχουν στη τσέπη μια δικαιολογία, βρίσκουν τον τρόπο να υπερπηδούν τα εμπόδια που τίθενται μπροστά τους.
Αυτή τη φορά όμως το ανυπέρβλητο εμπόδιο Μενέντες που δεν ξεπερνιέται και όμως νάσου ο Μητσοτάκης που χωρίς τίποτε απτό στα χέρια του, με δυό κούπες τούρκικο τσάι στο στόμα του, και αρκετή συμπάθεια των αμφοτέρων στα μάτια, ανοίγει την (Κερκο;) πόρτα γιατί, κι από που ως που.
Με την ευχή λοιπόν στο στόμα να μην (ξανά) δικαιωθεί ο Μέγας Αλεξανδρινός των Θερμοπυλών, ας αναμένουμε. Ίσως μπορέσει, ιδίως μετά και από αυτή την συνέντευξη Ερντογάν, να κάτσει στ αυγά του μη πηγαίνοντας στην μετά από λίγες ώρες συνάντηση με τον Τούρκο ο Μητσοτάκης χωρίς προηγουμένως να έχει συμβουλευτεί τον, κάπου εκεί κοντά ευρισκόμενο Μενέντες.
Υ.Γ. Ως εκ των ως άνω συνάγεται το ρητό: Πρώτα εν τη παλάμη και …ούτω βοήσωμεν! Αλιώς τίποτα. Ευκαιρίες «Ανάργυρου» Μενέντες δεν ξαναβρίσκονται.