Σήμερα λοιπόν αποδεικνύεται με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο η ικανότητα ακυβερνησίας μιας κυβέρνησης που κομπάζει αντιθέτως.
Συντριπτική ήττα σε ειρηνικές συγκρούσεις με την φύση (νεροποντές) ή και την δολιοφθορά (πυρκαγιές) αμφότερες, που πολλαπλά συνέβαιναν τα περασμένα χρόνια με, έστω λίγη, καλύτερη αντιμετώπιση.
Το ότι υπάρχει αποδεδειγμένη μεγάλη αποδυνάμωση στην αντιμετώπιση καταστάσεων, που συνέβησαν και στο παρελθόν με παθήματα, που δεν έγιναν μαθήματα, δείχνει αυτό που λέει και ο σοφός λαός πως « ή στραβός ειν ο γιαλός ή εμείς στραβά αρμενίζουμε». Δεν χρειάζονται περισσότερα. Ο λαός στις επόμενες κάλπες, που δεν αργούν, δύναται να δείξει την δυσφορία του προς τους «εκλεκτούς» του, εκτός κι αν είναι ευχαριστημένος, οπότε «…χαιρέτα μου τον πλάτανο, με τα…πλατανόφυλλα». Από την σοφή εμπειρία του λαού βγήκε και αυτό, του ίδιου λαού.
Ας το σταθμίσει λοιπόν, αφού κανένα επίδομα που πασιφανώς/πασιφανέστατα ο πληγείς δικαιούται και απαιτεί και που κατα καιρούς, ανεπαρκώς, προσφέρεται, να του δίνουν όψη να μοιάζει με ….γενναιοδωρία του εκλεγμένου προς τούς παθόντες, και που το κάνει σαφώς μήπως και επανεκλεγεί, αφού είναι ανίκανος να διορθώσει/προλάβει τα λάθη του, τα εγκληματικά τέτοια, που είτε διέφυγαν, είτε και γνωστά ίσως του ήταν, αλλά να που δεν είχε τη «μαστοριά» για να τα διορθώσει/προλάβει.
Τέλος τίθεται και θέμα τρυφής ως και επιδερμίδας. Και αυτό κάποτε φανερώνεται, στα δύσκολα.