Σφοδρότατη επίθεση που δεν εχει ξαναγίνει απο τον Άρη Πορτοσαλτε στον Στέφανο Κασσελακη που τον αναγάγει πλέον σε προνομιακό αντίπαλο του Μητσοτακη καθως στρέφει τα φώτα της πολιτικής δημοσιοτητας αποκλειστικά σε αυτόν, αφήνοντας τους υπόλοιπους υποψηφιους αρχηγούς του Συριζα στην αφάνεια του απυρόβλητου.
Οι ψηφοφόροι του Συριζα που ειναι μόνιμα στα κάγκελα με τον Σκαι και τον Πορτοσαλτε, βλέπουν τον άγνωστο ως σημερα σε αυτούς, Κασσελακη σαν αυτόν που συγκεντρώνει το μένος των αντιπάλων του Συριζα και μοιραία δημιουργούν ένα ρευμα υπέρ του.
Αν δεν κατανοούσα το φόβο τους για τον #Κασσελακη, αν δεν καταλάβαινα ότι τρέμουν μήπως το πουλεν τους χάσει θα μιλούσα για χυδαία,τοξική, προπαγανδα και προσπάθεια αποπροσανατολισμού από την καταστροφή των πλυμμηρων pic.twitter.com/PX1nyBW4rX
Ένα βιντεο γυρισμένο στην Μακρονήσο με πολλές αιχμές για τα εσωκομματικα του Συριζα ανέβασε ο Στεφανος Κασσελακης στο οποιο τον βλεπουμε να επισκέπτεται την Μακρόνησο.
Ένα βιντεο στο οποιο βλεπουμε ελάχιστα το πρόσωπο του καθως εστιάζει σκηνοθετικά στον χώρο μαρτυρίας και που περνάει υποσυνείδητα το μηνυμα οτι ανήκει και ο ίδιος στους εξόριστους απο το σημερινό πολιτικο σύστημα, ακόμη και το εσωκομματικό σύστημα του Συριζα.
Καμιά φορά ξεχνάμε ποιοι είμαστε, από πού ερχόμαστε και τι θέλουμε να πετύχουμε. Ως κόμμα, όχι ως υποψήφιοι. Γιατί το συλλογικό είναι πιο μεγάλο από τον καθένα μόνο του. Γι’ αυτό θα είμαστε όλοι μαζί. Με αλληλεγγύη μεταξύ μας. Για να φτιάξουμε ένα κράτος αλληλεγγύης για όλους. pic.twitter.com/EFioT0YeQz
— Stefanos Kasselakis – Στέφανος Κασσελάκης (@skasselakis) September 12, 2023
Είμαι εδώ για να μιλήσω στους ανθρώπους της γενιάς μου και τους νεότερους από μένα.
Επειδή στα σχολικά βιβλία η ελληνική Ιστορία τελειώνει το 1940.
Εδώ λοιπόν, στη Μακρόνησο, απέναντι από την Αττική, κόπηκε η Ελλάδα στα δύο.
Πρέπει να είμαστε ειλικρινείς με τις πληγές μας. Γιατί μόνο τότε μπορούμε να τις επουλώσουμε.
Σ’ αυτή την άνυδρη γη μεταφέρθηκαν χιλιάδες άνθρωποι που επέμεναν να είναι Αριστεροί. Για να «διορθωθούν» με ξύλο και βασανιστήρια. Για να γίνουν καλοί πολίτες για το μετεμφυλιακό κράτος της Δεξιάς. Όμως δεν πρόδωσαν τις ιδέες τους.
Ανάμεσά τους:
Γιάννης Ρίτσος
Μίκης Θεοδωράκης
Τάσος Λειβαδίτης
Νίκος Κούνδουρος
Μάνος Κατράκης
Μενέλαος Λουντέμης
Νίκος Καρούζος
Τίτος Πατρίκιος
Και τόσοι ακόμη…
Λέτε να συμφωνούσαν σε όλα;
Λέτε να μην είχαν διαφωνίες, διαφορετικές προσεγγίσεις;
Όμως στάθηκαν ο ένας δίπλα στον άλλον.
Κουβάλησαν κυριολεκτικά ο ένας τον άλλον.
Οραματίστηκαν έναν κόσμο στον οποίο όλοι θα έχουν μερίδιο στο φως.
Αυτό πρέπει να κάνουμε κι εμείς σήμερα.
Οι εκλογές είναι μία ανταγωνιστική διαδικασία. Αυτό μας κάνει πολλές φορές να ξεχνάμε ποιοι είμαστε, από πού ερχόμαστε και τι θέλουμε να πετύχουμε. Συλλογικά ως κόμμα και όχι ατομικά ως υποψήφιοι.
Γιατί το συλλογικό είναι πιο μεγάλο από τον καθένα μόνο του.
Γι’ αυτό θα είμαστε όλοι μαζί.
Με μία λέξη: Αλληλεγγύη.
Αλληλεγγύη μεταξύ μας.
Για να φτιάξουμε στη συνέχεια ένα κράτος αλληλεγγύης για όλους τους πολίτες.
Μια κοινωνία με δίκαιους κανόνες. Χωρίς προνόμια για τους λίγους.
Με παιδεία, υγεία, πρόνοια, έγνοια για το περιβάλλον.
Με ευκαιρίες για όλους να πετύχουν το όνειρό τους, ανεξάρτητα από το πού γεννήθηκαν και με πόσα λεφτά στην τσέπη.
Για ένα κράτος που δεν πνίγει τους πολίτες του, δεν καίει τους πολίτες του, δεν αντιμετωπίζει τους πολίτες του ως
αναλώσιμους.
Σύγχρονη Αριστερά είναι ο άνθρωπος στο επίκεντρο.
Είναι η ζωντανή ιστορία που ανήκει σε όλους τους Έλληνες.
Είναι η Ελλάδα μπροστά, μακριά από μίση που τη χώρισαν στα δύο.
