Εδώ και 2,3 ημέρες όλα τα κανάλια μας ανησυχούν, και δικαίως ανησυχούν πως, η προ των πυλών της Λάρισας καραδοκούσα, υπερχείλιση του ποταμού Πηνειού, θα …κατακλύσει την πόλη. Συμβάν αδόκητο μεν, απρόβλεπτο δε. Απρόβλεπτο είναι η μη ύπαρξη ικανών αναχωμάτων προστασίας της πόλης, από τέτοιες κακοκαιρίες ή έστω και για ακόμα χειρότερες; Πάντως τα για τους εδώ «απρόβλεπτα» ειναι για άλλους/αλλού προβλεπόμενα, και έτσι οι πολίτες τους και αισθάνονται, και ζουν προστατευμένοι.
Τις απευκταίες κατακλυσμιαίες βροχοπτώσεις αλλά και τους σεισμούς
όλοι γνωρίζουν πως τα προκαλεί η φύση. Οι πρώτες σήμερα σχεδόν όλες είναι ημερομηνιακά προβλέψιμες, καθιστώντας δικαιολογίες τύπου «για πρώτη φορά» ή δεν «έχει ξανασυμβεί»…ισχνές, αφού θα έπρεπε να έχουν ληφθεί τα κατάλληλα μέτρα αντιμετώπισης, πολλώ δε μάλλον όταν υπάρχουν νεκροί, ενώ οι σεισμοί αντιμετωπίζονται μόνον με αντισεισμικές κατασκευές, ως και οι κατολισθήσεις, που εξ αυτών προκαλούνται, πρέπει, μέτρα πρόληψης να προστατεύουν τις «ύποπτες» τέτοιες που βρίσκονται πλησίον οικιών, έστω και αυτό
στο μέτρο του εφικτού.
Όμως εδώ όχι μόνον δεν υπάρχει τίποτα, όπως επίσης τίποτα, από πλευράς προθέσεων πρόληψης αυτών, έστω και στοιχειωδώς. Τέλος και για τις πυρκαγιές, που μαστίζουν τη χώρα κάθε καλοκαίρι, και που δεν τις προκαλεί η φύση, όπως μας «εργάζονται» με ανακοινώσεις, και εκεί τίποτα, και ούτε καν ετοιμότητα των εργαλείων αντιμετώπισης/διάσωσης δασών/ανθρώπων.
Το ζήσαμε σε όλες με κορύφωση την πυρκαγιά στο Μάτι, που να μη τους βγει…άλλο τέτοιο. Αυτά λοιπόν είναι και ο λόγος που κάθε φορά που όταν αυτά συμβαίνουν, και στην εξέλιξη αυτών πλέον, να βλέπουμε αιφνιδιασμένες τις/της διάσωσης να τρέχουν (όπως ο «μπιπ» με τα σώβρακα που λέει και ο σοφός λαός) να προλάβουν τι; Εάν λοιπόν και εκεί δεν ληφθούν τα απαραίτητα μέτρα, για να κατασταλεί η φωτιά στην αρχή, τότε …χαιρέτα το, το δάσος που χάνεται.
Σε κάθε όμως περίπτωση, οι εκάστοτε κρατούντες, πρέπει να καταλάβουν, σιγά που θα καταλάβουν, πως είναι χίλιες φορές προτιμότερο να έχουμε ένα δάσος σε «φέτες» από το καθόλου δάσος, αφού δεν είμαστε ούτε Καλιφόρνια ή και Καναδάς που τους περισσεύουν. Στο τέλος τέλος είναι και πιο οικονομικό το κόστος τεμαχισμού δάσους από το κόστος σβέσης μιας πυρκαγιάς.
Και χωρίς ανθρώπινα θύματα που είναι και το κυριότερο. Και άλλα πολλά τα άλλα, που όλοι γνωρίζουμε, και όλως περιέργως ανεχόμαστε, σαν ένας αστείος λαός, που όμως αρχίζει να σοβαρεύεται. Το είδαμε στη Λάρισα, να όμως που εκεί οι όποιοι τολμήσαν να σοβαρευτούν, συνελήφθησαν!