Το ουρικό οξύ φυσιολογικά υπάρχει στον οργανισμό, καθώς αποτελεί ένα προϊόν του µεταβολισµού των πουρινών, συστατικών που προσλαµβάνουµε και από τη διατροφή µας.
Πρόβλημα προκύπτει όταν οι συγκεντρώσεις ουρικού στον οργανισµό µας αυξάνονται, προκαλώντας αυτό που επιστηµονικά ονοµάζεται ουρική αρθρίτιδα.
Από τη Σοφία Τικταμπανίδη
Το ουρικό οξύ επικάθεται στις αρθρώσεις µας, προκαλώντας συνήθως έντονο πόνο, οίδηµα, ερυθρότητα και δυσκαµψία σε διάφορες αρθρώσεις (π.χ., µεγάλο δάχτυλο ποδιού, αστράγαλος, γόνατα, καρπός). Εκτός όµως από την ουρική αρθρίτιδα, η αύξησή του µπορεί να έχει αποτέλεσµα τη δηµιουργία πετρών ουρικού οξέος στα νεφρά.
Τρόφιμα που απαγορεύονται και πρέπει να αποφεύγονται είναι: συκώτι, μπέικον, τηγανητά, σούπες κρέατος, ψαριού, κοτόπουλου, σάλτσα από κρέας, αντζούγιες, σαρδέλες, ρέγκα, σκουμπρί, αβγοτάραχο, χτένια, μύδια, μαρίδα, γαρίδες, κυνήγια (πέρδικα, λαγός), χήνα, αμύγδαλα και μαγιά.
Σε μικρή ποσότητα επιτρέπονται: μοσχάρι, χοιρινό, αρνί, κατσίκι, πουλερικά (μέχρι 60-90 γραμμάρια καθημερινά), ψάρια (εκτός των απαγορευμένων), οστρακοειδή (μέχρι 60-90 γραμμάρια καθημερινά), ελαιόλαδο, βούτυρο, μαργαρίνη, μαγιονέζα, ζάχαρη, γλυκά, παγωτό, ζελέ, μαρμελάδα, αποξηραμένα φρούτα, σπαράγγια, σπανάκι, φασόλια, φακές, αρακάς, κουκιά, μανιτάρια, ντομάτα, κουνουπίδι (μέχρι ½ φλιτζάνι καθημερινά), πατάτες τηγανητές, καφές, κακάο, τσάι, ανθρακούχα αναψυκτικά και σοκολάτα.
Τρόφιμα που καταναλώνονται ελεύθερα: Ψωμί, δημητριακά, κράκερ, ζυμαρικά, πατάτες, ρύζι, λαχανικά, χορτόσουπες, τουρσί, ελιές, μπαχαρικά, καρυκεύματα, ξίδι, πίκλες, ποπκόρν, γαλακτοκομικά με χαμηλά λιπαρά, αβγό, μέλι, φρούτα, χυμοί φρούτων και ξηροί καρποί (εκτός από τα αμύγδαλα).
Η κατανάλωση αλκοόλ φαίνεται ότι προκαλεί την εμφάνιση επεισοδίων ουρικής αρθρίτιδας σε διάστημα περίπου 24 ωρών από την κατανάλωσή του, καθώς εμποδίζει την αποβολή ουρικού οξέος. Η μπίρα φαίνεται ότι αυξάνει περισσότερο τον κίνδυνο από τα υπόλοιπα αλκοολούχα ποτά. Ας σημειωθεί πως το αυξημένο σωματικό βάρος οδηγεί σε αύξηση της ινσουλινοαντίστασης, η οποία ευνοεί τα μεγάλα επίπεδα ουρικού οξέος στο αίμα.
Η απώλεια βάρους βελτιώνει την αντίσταση στην ινσουλίνη και τα επίπεδα ουρικού οξέος, με αποτέλεσμα να μειώνεται ο κίνδυνος για επεισόδια ουρικής αρθρίτιδας. Τέλος, η αφυδάτωση φαίνεται ότι ευνοεί τη διάσπαση πουρινών και αποτρέπει την αποβολή ουρικού οξέος μέσω των ούρων, αυξάνοντας τα επίπεδα ουρικού οξέος στο αίμα. Για τον λόγο αυτό συστήνεται η επαρκής ενυδάτωση καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας.