Την ώρα της ανείπωτης τραγωδίας…
Κι ενώ αναζητούμε ακόμα τις ζωές που χάθηκαν μέσα στην ανικανότητα ενός κράτους να υπερασπιστεί τους ανθρώπους του…
Ένα από τα δεκάδες ερωτήματα που ταλάνιζαν την κοινωνία από την πρώτη στιγμή ήταν γιατί δεν πέταξαν τα ελικόπτερα για διάσωση. Προσωπικά δεν «αγόρασα» τη φτηνή δικαιολογία περί ανέμου.
Σήμερα αποκαλύφθηκε γιατί δεν πέταξαν:
Τα ελικόπτερα «πνίγηκαν» στη λάσπη!
Ανάμεσά τους Χιούι, Kiowa, ελικόπτερα εκπαίδευσης και -σύμφωνα με πληροφορίες- ακόμα και Απάτσι, το πιο σύγχρονο και πιο ακριβό πολεμικό μέσο της Αεροπορίας Στρατού.
Οι αποκαλύψεις της εφημερίδας Documento είναι σοκαριστικές.
Ενάμιση μήνα μετά τις εκρήξεις στην 111 Πτέρυγα Μάχης στην Αγχίαλο, η 1η Ταξιαρχία Αεροπορίας Στρατού στο Στεφανοβίκειο έμεινε κι αυτή ξέφραγο αμπέλι.
Πόσα Rafale σε παρελάσεις, πόσα pass σε πολίτες να κρύψουν τόση ανικανότητα;
Το θέμα είναι εξαιρετικά σοβαρό και η στιγμή δε μου επιτρέπει περιττές διατυπώσεις.
Ένα πράγμα πρέπει να γνωρίζουν: θα λογοδοτήσουν. Είναι δέσμευση. Είναι πατριωτικό καθήκον.