Καθημερινά πλέον αφιερώνεται χρόνος σε ειδικούς οποίοι μας ενημερώνουν για το μέγεθος της καταστροφής που προκαλεί η φωτιά στα δάση, όταν αυτά πάψουν πια να υπάρχουν, ή και κατά την διάρκεια της. Από την φωτιά. Τι άλλο; Λοιπόν; Απορία μεγάλη προκαλεί το γιατί δεν τα λένε σ’ αυτούς που πρέπει!
Και να τα ακούσουν, και να τα διδαχθούν, και ως εκ τούτου αν υπάρχουν δυνατότητες πρόληψης ή σύντομης σβέσης, εφόσον συμβούν, ούτως ώστε όταν παρουσιάζονται στα κανάλια να τοποθετούνται επί του πρακτέου ευθέως και άνευ έτερης καθυστέρησης, διότι ο Έβρος είναι ο Έβρος, και όχι η Καλιφόρνια, που συνορεύει με την Νεβάδα. Ούτε φυσικά η Χαβάη που την έφερε ως παράδειγμα πρωθυπουργός στη Βουλή. Οι Τούρκοι δεν θέτουν »θέμα Χαβάης»… Αλλά θέμα Ρόδου και Θράκης.
Το άλλο ερώτημα είναι το γιατί οι ποινές που προβλέπονται, είναι τόσο πολύ ελαφρείς για τόσο βαρέα εγκλήματα, όσον οι ειδικοί τα περιγράφουν προειδοποιώντας.
Το μόνο μισο/ερώτημα που απομένει για τον λαό είναι η απορία για το αν είμαστε ένας «αστείος λαός!».Ένας λαός που με την ψήφο του στραβώνει/κουφαίνει ένα «επιτελικό» κράτος (που δεν υπάρχει) αφού μας (τα) δείχνει τα κριτήρια με τα οποία μας κυβερνά. Καθημερινά, και σε όλα.