Όμοια με εθνική τραγωδία είναι η κατάσταση που επικρατεί εδώ και 1,5 μήνα στη χώρα μας με τις εκατοντάδες πυρκαγιές. Δεκάδες ζωές συνανθρώπων μας έχουν απανθρακωθεί μαζί με εκατοντάδες κατοικίες, επιχειρήσεις και σχεδόν ένα εκατομμύριο στρέμματα δάσους. Η οικονομική απώλεια ανυπολόγιστη, γιατί πέρα από την ανθρώπινη ζωή, που δεν κοστολογείται, η καταστροφή που έχει συντελεστεί θα βαραίνει τη χώρα μας για χρόνια.
Μπορεί τα προαναφερθέντα να είναι κοινές διαπιστώσεις, όπως και η αναποτελεσματικότητα των κρατούντων να διαχειριστούν αυτή την τραγωδία, αλλά και η ακαταλληλότητα ορισμένων αξιωματούχων. Όμως, ας δούμε πιο ενδελεχώς το τι έχει φταίει και τι πρέπει από δω και πέρα να κάνουμε πολίτες και πολιτικοί:
Α) Όπως έχουμε ακούσει από τα στόματα των καθ’ ύλην αρμοδίων, στις περισσότερες περιπτώσεις οι πυρκαγιές είναι έργο εμπρηστών. Και εδώ γεννάται το ερώτημα: Δεχόμαστε επίθεση από ξένη χώρα; Αν ναι, ποιοι είναι αυτοί; Τούρκοι; Ρώσοι; Παράτυποι μετανάστες; Κι αν ισχύει κάποιο από τα παραπάνω, που είναι οι υπηρεσίες ασφαλείας της χώρας μας για να τους εμποδίσουν και να τους συλλάβουν; Μήπως όλη την «ενέργεια» της η ΕΥΠ την καταναλώνει στις παρακολουθήσεις μέσω Predator ή στο «φακέλωμα» των πολιτών με τις νέες ταυτότητες, που θα μας «πουλήσουν»;
Στην περίπτωση που αυτό είναι έργο ξένων υπηρεσιών, τότε πρόκειται για γροθιά στο στομάχι, αφού οι στόχοι Αγχίαλος-Αλεξανδρούπολη επιτεύχθηκαν, μια και οι δυο περιοχές έχουν ιδιαίτερο συμβολισμό για την εθνική ασφάλεια. Εάν με ένα κουτάκι σπίρτα και ένα λίτρο
βενζίνη μπορείς να κάψεις ένα αεροδρόμιο και μια αμερικανική βάση, τότε γεννώνται πολλά ερωτήματα.
Β) Στην περίπτωση που ο εχθρός είναι εντός των τειχών και έχουμε να κάνουμε με οικονομικά συμφέροντα, όπως για παράδειγμα δημιουργία αιολικών πάρκων ή άλλων επιχειρηματικών δραστηριοτήτων στα καμένα, τότε το πιο απλό θα ήταν ένας νόμος με ένα άρθρο, που θα απαγόρευε την οποιαδήποτε μορφή επιχειρηματικότητα στις καμένες δασικές εκτάσεις.
Όμως μια πυρκαγιά μπορεί να τη βάλει και το ίδιο το κράτος. Με την ανεπάρκεια του και την ανικανότητα του να προσδιορίσει με σαφείς διατάξεις τις αρμοδιότητες των υπευθύνων που έχουν επωμιστεί την πρόληψη, την καταστολή και όλα όσα απαιτούνται για τις υπηρεσίες τους. Εκτός κι αν αυτό βολεύει στην επικοινωνιακή διαχείριση, να ρίχνει ο ένας την ευθύνη στον άλλον και ο ελληνικός λαός να πληρώνει έργα πυροπροστασίας χωρίς πυροπροστασία.
Πολύ φοβάμαι πως και αυτόν τον τομέα, το επιτελικό κράτος τον προορίζει για να τον εκχωρήσει σε κάποια ιδιωτική εταιρεία. Άλλωστε, το μεγαλύτερο κομμάτι έχει δοθεί στους ιδιώτες, όπως οι υδροφόρες που ενοικιάζουν κατά ανάθεση οι δήμοι, οι περιφέρειες και λοιπά. Κι εδώ θέλω να σημειώσω πως αυτό το νερό κοστίζει πολύ ακριβά και ο νοών νοείτο. Αλλά και τα άλλα μέσα, αυτά της αεροπυρόσβεσης, εξαιρουμένων των ηρωικών μας πιλότων της Πολεμικής Αεροπορίας και του προσωπικού των Ενόπλων Δυνάμεων, τα νοικιάζουμε. Το πως και το πόσα θα το μάθουμε από τη Νίκη μέσα στη Βουλή.
Μια χώρα για να πάει μπροστά θέλει ενεργούς πολίτες και υπεύθυνούς πολιτικούς.
Ανδρέας Βορύλλας
Βουλευτής ΝΙΚΗΣ Β2 Δυτικού Τομέα Αθηνών