Κώστα Δημ Χρονόπουλου*
Εφέτος ,όπως κάθε χρόνο στην Τουρκία , γιορτάζονται η 30η Αυγούστου του 1922 (όταν τα τουρκικά στρατεύματα του Κεμάλ νίκησαν τον αποδεκατισμένο και κατάκοπο Ελληνικό Στρατό) και η 9η Σεπτεμβρίου , ημέρα εισόδου και κατάληψης της Σμύρνης. Μόνο που οι Τούρκοι, δεν αρκέστηκαν στην κατατρόπωση του Ελληνικού Στρατού, αλλά επιδόθηκαν σε δηώσεις, σφαγές, βιασμούς αθώων Ελλήνων πολιτών, καθώς και της κοινωνικής ελίτ των κατοίκων (ιδίως της Σμύρνης).
Η τεράστια διαφορά βαρβάρων /Τούρκων και πολιτισμένων Ελλήνων καταδεικνύεται –και – από την σύγκριση της συμπεριφοράς των Ελλήνων όταν το 1919 κατέλαβαν την Σμύρνη. Μετά τον διαμελισμό της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, δημιουργήθηκε από τον Κεμάλ, το σύγχρονο Τουρκικό Κράτος. Βέβαια ο Ισλαμιστής κος Ερντογάν προτιμά να γιορτάζει Οθωμανικούς θριάμβους και μόνον.
Όμως αναγκάζεται –όντας υποχρεωμένος από την εσωτερική πληθυσμική σύνθεση της χώρας του –να πατάει σε δύο βάρκες και επομένως να … συνεορτάζει και επιτυχίες του Αττατούρκ, η σκιά του οποίου τον βαραίνει αβάσταχτα. Η….. «πολυπολιτισμένη» Ανθρωπότητα της Δύσης καθόλου δεν ενοχλήθηκε από τον εκλεπτισμένο ανθρωποεξοντωτικό τρόπο με τον οποίο κατέσφαξαν το Ελληνικό στοιχείο οι βάρβαροι απόγονοι των Μογγόλων. Άλλωστε και άλλους , όπως Αρμένιους, κλπ αφάνισαν. Χαρακτηριστική , κυνική, απαίσια η έκφραση …. γαλατικής ευγένειας του Γάλλου Ναυάρχου ο οποίος σε συγκέντρωση ομολόγων του, ζήτησε συγγνώμη για την καθυστέρηση προσέλευσής του , επειδή –όπως δικαιολογήθηκε – «το σκάφος που τον μετέφερε εμποδίζονταν στην πλεύση του από τα επιπλέοντα πτώματα των σφαγιασθέντων Ελλήνων της Σμύρνης» !!!. Απορώ πως (ακόμη) δεν συνεορτάζουν οι … «φίλοι και σύμμαχοι» μαζί με την Τουρκία την 30Η Αυγούστου του 1922.
Εξάλλου συνέβαλαν τα μέγιστα στην νίκη του Κεμάλ. Αφού οι Άγγλοι και οι Γάλλοι παρέσυραν με ανεδαφικές υποσχέσεις (εκμεταλλευόμενοι τον μεγαλοϊδεατισμό του Ελ.Βενιζέλου) στην άφρονα Μικρασιατική περιπέτεια , τον εγκατέλειψαν μετά, και βοηθούσαν τον ….. Κεμάλ Αττατούρκ. Καθώς και οι Μπολσεβίκοι χολωμένοι από την εμπλοκή μας στο μέτωπο της Ουκρανίας.
Όλα ετούτα τα ανάξια λόγου ηγετικά δυτικά κνώδαλα, διαχρονικά συνεχίζουν να παίζουν παιχνίδια ανέντιμα /ανήθικα , χωρίς αιδώ, σε κάθε ιστορική ευκαιρία /συγκυρία που θα τους παρουσιαστεί. Κλασσικό δείγμα ανεντιμότητας και ανηθικότητας το συγχαρητήριο τηλεγράφημα του ΝΑΤΟ για την επέτειο των σφαγών των Τούρκων στην Σμύρνη. (Σ.Σ Συχνά και από δικά μας λάθη). Οι αισχροί , αχρείοι υποκριτές, κοντόφθαλμοι δυτικοί πολιτικοί νάνοι, αδυνατούν να αντιληφθούν, πως ο εναγκαλισμός με το Ισλάμ, θα επιφέρει –μεσομακροπρόθεσμα , το οριστικό τους τέλος (μέσω Ευρωπαϊκής Ισλαμοποίησης!).
Βέβαια ούτε λόγος για μια συγνώμη (αναδρομική έστω). Αντίθετα εορτασμοί, πανηγυρισμοί, φιέστες και επίδειξη ισχύος από μέρους των σύγχρονων Τούρκων. Ανάλογα περιστατικά έχουμε και με το Ψευδοκράτος της Κύπρου. Συνεχώς προκλήσεις και προσπάθειες ανακήρυξής του σε ανεξάρτητο Κράτος (εν Κράτει) με προοπτική συνένωσης με την «μητέρα Τουρκία). Οι ειρηνόφιλοι λάτρεις –σε βαθμό αηδίας ή παρεξήγησης – του δικαίου, της δημοκρατίας, του απαραβιάστου των συνόρων των Κρατών, της αποφυγής βίαιης κατάληψης ξένων εδαφών, δυτικοί αρχάγγελοι /στυλοβάτες αρχών και αξιών, ανέχονται την αυθαίρετη εισβολή και κατοχή του περίπου 40% του Κυπριακού εδάφους (χώρας μέλους της Ε.Ε και του ΝΑΤΟ) επί 50 χρόνια (!!!).Τώρα οι Τούρκοι τα βάζουν και με την «ειρηνευτική δύναμη» στην ουδέτερη ζώνη της Μεγαλονήσου.
Αναμένονται «αυστηρές» κυρώσεις από την (ηθική και δίκαιη;) διεθνή κοινότητα και «θωπευτικά» «καταδικαστικά» ψηφίσματα. Κάπως έτσι γράφεται –και θα συνεχίσει διαχρονικά /στο διηνεκές –η ανθρώπινη Ιστορία, μέσα σε αθλιότητα απερίγραπτης υποκρισίας, αχαλιναγώγητης απληστίας και σκοτεινών συμφερόντων. Μερικές φορές αναρωτιέμαι αν είναι σωστό να τα βάζουμε μόνο με την Τουρκία, και την κατηγορούμε περισσότερο από όσο πραγματικά ευθύνεται. Μήπως δηλαδή οι βασικοί ευθυνόμενοι είναι οι γνωστοί και μη εξαιρετέοι κύριοι, κύριοι του λευκού δυτικού περιλαιμίου;. Γιατί είναι δεδομένη, τόσο η προέλευση όσο και η εγγενής αρπακτική διάθεση, από τα οποία διακατέχονται οι Τούρκοι.
Ακόμη και αν κάποιοι ΝεόΤουρκοι εμφανίζουν πολιτισμικές επιρροές , -κατά προτίμηση ενδυματολογικές – ξυπνούν ατταβισμοί, οι οποίοι τους οδηγούν σε εκδηλώσεις αγριότητας. Αν οι ύπουλοι , υποκριτές, κοντόφθαλμοι , συμφεροντολόγοι δυτικοί , δεν τους βοηθούσαν στις δύσκολες στιγμές τους (όταν βέβαια δεν τους υποκινούσαν), τότε τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά , από ιστορικής και ανθρωπιστικής πλευράς.
Επομένως ο βασικός υπεύθυνος, δεν είναι ο απολίτιστος Τούρκος κουρσάρος, που κάνει συνεχή ρεσάλτα όταν βρει την ευκαιρία, αλλά ο εσμός των ισχυρών «πολιτισμένων ειρηνόφιλων ανθρωπιστών» του δυτικού κόσμου που τους ανέχεται ή –και – τους χρησιμοποιεί . Οι άθλιοι «σύμμαχοί» μας , αγωνιούν , αγανακτούν και δεν ανέχονται –δικαίως- την κατάληψη ουκρανικών εδαφών από την Ρωσία. Τα καταληφθέντα επί 50 χρόνια κυπριακά εδάφη τι είδους είναι; . Άγονη /χέρσα , ακατάλληλη για λίπανση με τις ηθικές ανθρωπιστικές αξίες και τα ψηφίσματα του δικαίου των γελοίων διεθνών Οργανισμών ;. Πότε –επιτέλους- θα γκρεμιστεί αυτό το μνημείο του αίσχους /κατοχής της Κύπρου;. Λέτε η ΟΥΝΕΣΚΟ να αποφασίσει να εντάξει την κατοχή μέρους της Κύπρου στα διατηρητέα μνημεία παρακμιακής κληρονομιάς της εκφυλισμένης ανθρωπότητας;.
ΥΓ Κάποτε πρέπει να αντιληφθούμε την πραγματικότητα. Όχι πως – τότε – θα την αλλάξουμε , αλλά γιατί θα μας επιτρέψει να προβούμε στους εκάστοτε ενδεδειγμένους διπλωματικούς χειρισμούς (κυρίως για να αποφύγουμε τα δικά μας λάθη).