Ο Αριστοτέλης Βαλαωρίτης (1824-1879) ήταν επικός ποιητής του αρματολισμού – ένας από τους πιο διακεκριμένους Επτανήσιους ποιητές του 19ου αιώνα-και πολιτικός. Ο Βαλαωρίτης χαρακτηρίστηκε εθνικός ποιητής, καθώς ύμνησε με επικά χαρακτηριστικά των αγώνα τον επαναστατημένων Ελλήνων. Επιπλέον, ασχολήθηκε ενεργά και με την πολιτική, αφού έγινε βουλευτής της «Ιονίου Πολιτείας» και για μια περίοδο επτά ετών πάλεψε για την ελευθερία των Επτανήσων.
Ο Βαλαωρίτης ήταν μια από τις σημαντικότερες μορφές της ελληνικής λογοτεχνίας τον 19ο αιώνα και πέρασε μια ζωή με πολλές περιπέτειες. Στην ελληνική γραμματεία έχει αφήσει το στίγμα του ποιητή που ύμνησε τον αγώνα των αρματωλών και ήταν ένας από τους κυριότερους εκφραστές της επτανησιακής σχολής.
[ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ]
Ξεσαρκωμένα κόκαλα… τάφοι βουβοί… κοιμάσθε;
Πώς δεν ξυπνάτε μια στιγμή;… Και σεις και σεις θα να ’σθε
σαν τα παιδιά σας βάρυπνοι; Το φοβερό σκοτάδι,
η νύχτα η αξημέρωτη που σας κρατεί στον Άδη,
λιοντάρια μου ανυπόταχτα, μην έχει απονεκρώσει
τη μυστική σας δύναμη, μην έχει σαβανώσει
την άφθαρτή σας την ψυχή; Πώς τάχα στα όνειρά μας
δε λάμπετε σαν αστραπές και πώς ολόγυρά μας