Ο Αριστοτέλης Βαλαωρίτης (1824-1879) ήταν επικός ποιητής του αρματολισμού – ένας από τους πιο διακεκριμένους Επτανήσιους ποιητές του 19ου αιώνα-και πολιτικός. Ο Βαλαωρίτης χαρακτηρίστηκε εθνικός ποιητής, καθώς ύμνησε με επικά χαρακτηριστικά των αγώνα τον επαναστατημένων Ελλήνων. Επιπλέον, ασχολήθηκε ενεργά και με την πολιτική, αφού έγινε βουλευτής της «Ιονίου Πολιτείας» και για μια περίοδο επτά ετών πάλεψε για την ελευθερία των Επτανήσων.
Ο Βαλαωρίτης ήταν μια από τις σημαντικότερες μορφές της ελληνικής λογοτεχνίας τον 19ο αιώνα και πέρασε μια ζωή με πολλές περιπέτειες. Στην ελληνική γραμματεία έχει αφήσει το στίγμα του ποιητή που ύμνησε τον αγώνα των αρματωλών και ήταν ένας από τους κυριότερους εκφραστές της επτανησιακής σχολής.
[ΝΕΑΝΙΚΑ – ΑΧΡΟΝΟΛΟΓΗΤΑ – ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ] /[ΑΧΡΟΝΟΛΟΓΗΤΑ 1848;-1879;]
Πόσες φορές τα κύματα, που επέφταν αφρισμένα στο έρμο τ’ ακρογιάλι μου, τα ρώτησα για σένα!
5 Πόσες φορές το δάκρυ μου στην άβυσσο είχε στάξει, και πόσο επαρακάλεσα να ’λθεί σ’ εσέ ν’ αράξει!
Του κάκου! Φεύγ’ η θάλασσα 10 και πίσω της μ’ αφήνει αφρούς και λίγα φρύγανα για μόνη ελεημοσύνη.
Κι εγώ τυφλός εκοίταζα το κύμα και δεν είδα 15 ότ’ είν’ αφρός η αγάπη μου και φρύγανα η ελπίδα.