Του Βασίλη Βιλιάρδου
Έτσι χαρακτηρίζουν οι Γερμανοί τον O. Scholz – στηρίζοντας τη θέση τους στο ότι, ένας Γερμανός καγκελάριος οφείλει να γνωρίζει πως ένα βιομηχανικό έθνος χρειάζεται φθηνή ενέργεια και πρώτες ύλες, για να είναι σε θέση να ανταγωνισθεί διεθνώς. Επίσης ότι, κανένα άλλο κράτος στον πλανήτη δεν μπορεί να αντικαταστήσει τις ρωσικές προμήθειες ενέργειας και πρώτων υλών, σε συγκρίσιμες τιμές – ενώ η αντικατάσταση των ορυκτών καυσίμων από ανεμογεννήτριες και φωτοβολταϊκά, είναι μία χίμαιρα.
Ήταν εύλογο λοιπόν η γερμανική βιομηχανία, μετά το οριστικό τέλος των σχέσεων της Γερμανίας με τη Ρωσία, να μεταφέρει την παραγωγή της στο εξωτερικό – κατά προτίμηση στις ΗΠΑ ή στην Κίνα, όπου το ενεργειακό κόστος είναι μόνο το 1/5 ή το 1/3 του ενεργειακού κόστους της Γερμανίας. Την ίδια στιγμή, εκείνες οι γερμανικές εταιρίες που δεν μπορούν να ενεργήσουν αντίστοιχα, μειώνουν την παραγωγή τους και περιορίζουν τις θέσεις εργασίας – ενώ ασφαλώς θα ακολουθήσει η μείωση των μισθών, ενδεχομένως επίσης μία μεγάλη οικονομική κατάρρευση.
Ο O. Scholz πάντως θα έπρεπε να γνωρίζει την περιβόητη ομιλία του γεωστρατηγικού αναλυτή των ΗΠΑ G. Friedman – στο Συμβούλιο του Σικάγο για τις Παγκόσμιες Υποθέσεις, το 2015. Εν προκειμένω, όπως ανέφερε ο Friedman, για περισσότερα από 100 χρόνια ο στόχος της αμερικανικής πολιτικής ήταν να αποτρέψει τη «συγχώνευση» της γερμανικής βιομηχανίας με τις ρωσικές πρώτες ύλες – ενώ «ενωμένες οι δύο αυτές χώρες, είναι η μοναδική δύναμη που μπορεί να απειλήσει τις ΗΠΑ, οπότε είναι προς το συμφέρον μας να μη συμβεί ποτέ αυτό!»
Αυτός είναι ο λόγος λοιπόν που οι ΗΠΑ έχτισαν μία ζώνη ασφαλείας, μεταξύ της Βαλτικής και της Βόρειας Θάλασσας – ενώ για αυτό ακριβώς δεν μπορούσαν να αφήσουν την Ουκρανία στους Ρώσους. Είναι δε αξέχαστη η συνέντευξη Τύπου, στην οποία ο J. Biden ανακοίνωσε στην ουσία την καταστροφή του Nord Stream – ενώ ο Γερμανός καγκελάριος αντί να αντιδράσει, έσκυψε το κεφάλι και άφησε τα πορίσματα των ειδικών για τη δολιοφθορά στο συρτάρι του.
Κανένας άλλος καγκελάριος, πάντοτε κατά τους Γερμανούς, δεν θα το επέτρεπε και δεν θα εγκατέλειπε την ανατολική πολιτική της χώρας – την πολιτική της ύφεσης και της ενεργειακής εταιρικής σχέσης με τη Ρωσία. Το «προσκύνημα» λοιπόν του O. Scholz στον αμερικανικό ιμπεριαλισμό κατέστρεψε την ειρήνη στην Ευρώπη και τη γερμανική βιομηχανική ισχύ.
Θα μπορούσε βέβαια κάποιος άλλος Ευρωπαίος να ισχυρισθεί ότι, ο πόλεμος στην Ουκρανία έσωσε την Ευρώπη από τον οικονομικό πόλεμο που της είχε κηρύξει η Γερμανία – με αφετηρία την Ελλάδα και με τελικό αποτέλεσμα το γερμανικό οικονομικό ζυγό. Όλα εξαρτώνται άλλωστε από την οπτική γωνία που τα κρίνει κανείς – καλώς ή κακώς.
Ο καγκελάριος της παρακμής
Έτσι χαρακτηρίζουν οι Γερμανοί τον O. Scholz – στηρίζοντας τη θέση τους στο ότι, ένας Γερμανός καγκελάριος οφείλει να γνωρίζει πως ένα βιομηχανικό έθνος χρειάζεται φθηνή ενέργεια και πρώτες ύλες, για να είναι σε θέση να ανταγωνισθεί διεθνώς. Επίσης… pic.twitter.com/fZThY3NQ11
— Βασίλης Βιλιάρδος (@ViliardosV) August 22, 2023