Γράφει ο Βασίλης Βενετσάνος
Αυτό που ζούμε αυτές τις μέρες σε βγάζει από τα ρούχα σου και δεν ξέρεις τι λέξεις να χρησιμοποιήσεις για να εκφραστείς, από τον πλούτο της ελληνικής γλώσσας διάλεξα τρεις.
Ανόητοι: μια λέξη που χαρακτηρίζει έναν άνθρωπο χωρίς μυαλό, μόνο έτσι μπορείς να χαρακτηρίσεις αυτούς που αρνούνται βοήθεια που προσφέρθηκε από τους Τσέχους αρνούνται να νοικιάζουν το θηριώδες πυροσβεστικό αεροσκάφος Beriev Be-200 επειδή είναι ρωσικό, το ίδιο είναι τα ελικόπτερα σε μια μεγάλη φωτιά που πετάνε κουτσουλιές νερού και το ίδιο το συγκεκριμένο αεροσκάφος. που όπως είχαμε δει στην χώρα μας τα προηγούμενα χρόνια, με μια ρίψη την έβαζε έλεγχο, να μην ξεχνάμε και το 1998 με τον νόμο 2612/1998 με τον οποίο ανέθεσαν την δασοπυρόσβεση αποκλειστικά στο Πυροσβεστικό Σώμα.
Τι κι αν κατατέθηκε στην αρμόδια επιτροπή του Κοινοβουλίου οι τεκμηριωμένες επιστημονικά απόψεις τους από την Δασολογική υπηρεσία, τις Δασοπονικές Σχολές, τις Ενώσεις Φοιτητών των συγκεκριμένων σχολών, καθώς και τις Δασικές Συνδικαλιστικές Οργανώσεις. Τους έγραψαν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους, μετατάσσοντας στο Πυροσβεστικό Σώμα 1200 εμπειρότατους δασοφύλακες και οδηγούς χωρίς να τους αντικαταστήσουν.
Από Τότε μέχρι σήμερα , το έγκλημα αυτό συνεχίζεται και το κόστος για τη χώρα είναι ασύλληπτο. Το ελληνικό κράτος συνεχίζει, παρά τις τραγωδίες που ζούμε κάθε καλοκαίρι, να μην επιστρέφει την κατάσβεση των δασικών πυρκαγιών και την προστασία-πρόληψη, στην αρμοδιότητα όσων ζουν και δουλεύουν δίπλα και μέσα στα δάση. Βρε το ίδιο είναι να σβήνεις φωτιά στον οικιστικό ιστό και το ίδιο σε δάσος; Άλλες συνθήκες τελείως διαφορετικές, αλλά αυτό για να το καταλάβουν θέλει μυαλό, όπερ ανόητοι και με πατέντα.
Επικίνδυνοι, όταν βγαίνουν και δηλώνουν ότι το “επιτελικό κράτος και οι υπηρεσίες του είναι πανέτοιμες για την νέα αντιπυρική περίοδο” και τελικά αποδεικνύεται στην πράξη το τελείως αντίθετο. Ναι είναι επικίνδυνοι, γιατί αφήνουν τον λαό να εφησυχάζει και την κρίσιμη στιγμή το μόνο που του λένε είναι παρατατά και φύγε. Όπερ σημαίνει ότι ή έχουν άγνοια του κινδύνου η παραπληροφορούν, αν και εδώ που τα λέμε άγνοια δεν δικαιολογείται, γιατί οι μετεωρολόγοι είχαν από πολύ νωρίς κρούση το καμπανάκι του συναγερμού, άλλα μάλλον είχαν βουλοκέρι στα αυτιά τους. Άρα επικίνδυνοι για το κοινωνικό σύνολο και το περιβάλλον.
Για να καταλάβετε πόσο άχρηστοι είναι θα σας δώσω ένα μικρό παράδειγμα από την Γαλλία, που έχει αφήσει στην ευθύνη της δασικής της υπηρεσίας, την προστασία 4 εκατομμυρίων εκτάρια πεύκου, με μόνιμο προσωπικό που ανέρχεται σε 46.000 γυναίκες και άνδρες. Αποκλειστική τους εργασία είναι να υπηρετούν και να προστατεύουν για 12 μήνες το δάσος και μόνο το δάσος. Οι εργασίες τους είναι οι εξής: περιπολίες, καταγραφή προβλημάτων, σχεδιασμός και υλοποίηση δράσεων έτσι ώστε να είναι πάντα ανοιχτά τα μονοπάτια, να έχουν πάντα έτοιμοι προς χρήση τους πυροσβεστικούς κρουνούς, και γεμάτες τις δεξαμενές, επίσης κατευθύνουν και ελέγχουν την οργανωμένη υλοτόμηση και την βοσκή. Παράλληλα, σχεδιάζουν από τις αρχές ακόμη του χειμώνα την αντιπυρική προστασία του επόμενου καλοκαιριού. 46.000 άνθρωποι που, λειτουργούν γνωρίζοντας τα δάση από άκρη σε άκρη, δίνοντας σπουδαίες μάχες με τις φλόγες και βγαίνουν νικητές (είδατε τίποτα από αυτά στην πατρίδα μας;).
Για να δούμε όμως τι πυροσβεστικές δυνάμεις διαθέτουν οι Γάλλοι, οι οποίες είναι οι εξής: 64 πυροσβεστικά αεροσκάφη, 3562 πυροσβεστικά και λοιπά οχήματα. Ενώ Στην Γαλλία Αναλογεί ένας πυροσβέστης ανά 1644 κατοίκους.
Εδω στην Ελλάδα παρά το ότι διαθέτουμε 92. αεροσκάφη και περίπου 3.500 πυροσβεστικά και λοιπά οχήματα και παρά το ότι στην χωρα μας αναλογεί ένας πυροσβέστης ανά 453.κατοίκους!!!! Η Λογική λέει ότι θα έπρεπε να είμαστε ανώτεροι στην πυρόσβεση, κι όμως, στην Γαλλία με λιγότερους πυροσβέστες και αεροπλάνα πυρόσβεσης, ο μέσος όρος των καμένων εκτάσεων κάθε χρόνο τη τελευταία δεκαετία είναι 160 χιλιάδες στρέμματα ενώ στην Ελλάδα ο αριθμός είναι τετραπλάσιος.
Στην ‘Ελλάδα ζούμε φέτος έναν εφιάλτη δίχως τέλος, χιλιάδες στρέμματα παρθένου δάσους, σπίτια, ξενοδοχειακές μονάδες ζωικό κεφάλαιο άγριο και μη, μονάδες πυρομαχικών έγιναν στάχτη και αποκαΐδια και πάνω σε όλο αυτό το χάος θρηνήσαμε και δυο ηρωικούς ένστολους αεροπόρους μας και δυο πολίτες. Τελικά αποδεικνύεται ότι το δάσος πλέον ούτε μας ξέρει, ούτε το ξέρουμε, γίνεται το ένα λάθος πάνω στο άλλο και έχουμε αυτά τα τραγικά αποτελέσματα, που οδηγούν την χώρα μας σε σταδιακή ερημοποίηση.
Άχρηστοι άριστοι των μεγάλων λόγων και μικρών έργων, με χρυσές απολαβές, που κάνουν μόνο για παράτες και για μοιρασιά θέσεων και οφιτσίων, που δεν μπορούν “Να ξεχωρίσουν την ήρα από το στάρι”. Πως αλλιώς να πεις τέτοια άτομα, που κάνουν λανθασμένες κινήσεις πανικού της τελευταίας στιγμής αφήνοντας περιοχές του τόπου μας γυμνές και μας ξεφτιλίζουν ως χώρα διεθνώς, όπως συνέβη στην περίπτωση της Ρόδου, της Κέρκυρας, της Αγχιάλου, όπου είδαμε σκηνές που θύμιζαν την καταστροφή της Σμύρνης. Σημειώστε ότι την ώρα που γράφονται αυτες οι γραμμες η καταστροφή του δασικού μας πλούτου συνεχίζεται.
Στις τρεις λέξεις που σας έγραψα θα προσθέσω άλλες δύο, ντροπή και αίσχος γιατί το τελευταίο διάστημα μετά την γενική κατακραυγή του κόσμου ότι οι φωτιές είναι εμπρησμοί και ότι πίσω από αυτές κρύβετε το λόμπι των ανεμογεννητριών, τα κυβερνητικά τρολ και ορισμένα πετσωμένα ΜΜΕ προσπάθησαν να μας πείσουν για το αντίθετο, λέγοντας μας, ότι υπάρχει νομοθεσία που επιτρέπει την δημιουργία αιολικών πάρκων ακόμα και σε δάση κάτω από κάποιες προϋποθέσεις. Αυτό όμως που δεν είπαν είναι ότι το κόστος για το άνοιγμα των δρόμων, για να φτάσει όλος ο εξοπλισμός στο σημείο που θα τοποθετηθεί, όπως και οι ζημιές που θα υποστεί η συγκεκριμένη δασική έκταση, θα πρέπει να αποκατασταθούν με έξοδα της ανάδοχης εταιρείας, σε αντίθεση με μια καμένη έκταση όπου αυτό το κόστος εκμηδενίζεται για την ανάδοχο εταιρεία. .
Βασίλης Βενετσάνος
Εκπρόσωπος Ομογένειας & Μέλος του Δ.Σ
ΠΥΞΙΔΑ- Ι.Γ.Ε.ΣΥ.Α. ·Ινστιτούτο Γεωπολιτικής Εθνικής Συγκρότησης & Ανάπτυξης