Προσκλητήριο πατριωτικής εγρήγορσης και εθνικής πανστρατιάς για την υπεράσπιση της ιερής ελληνικής γης από τις επιβουλές της Τουρκίας απηύθυνε το Σάββατο από το 15ο Τακτικό Συνέδριο της «Μεσσηνιακής Αμφικτιονίας» που οργανώθηκε στο «Costa Navarino» ο Προκόπης Παυλόπουλος.
Σε μια χειμαρρώδη ομιλία, που χαιρετίστηκε ως μάθημα πατριωτισμού αλλά και ως ηχηρή αποδοκιμασία των εθελόδουλων εντός της χώρας που, με πρώτο το Μαξίμου, δηλώνουν ξεδιάντροπα ότι «η έννοια της εθνικής κυριαρχίας είναι σχετική» και προλειαίνουν το έδαφος για ολέθριες εθνικές υποχωρήσεις, ο τέως Πρόεδρος της Δημοκρατίας χάραξε σθεναρά τις αμετάθετες γραμμές από τις οποίες το έθνος δεν δικαιούται να αποστεί.
Σε ό,τι αφορά τις σχέσεις με την Τουρκία, ξεκαθάρισε αυστηρά ότι όλα αρχίζουν από την εξής αδιαπραγμάτευτη βάση: «Μία και μόνη διαφορά υφίσταται μεταξύ μας: Η οριοθέτηση της νησιωτικής -άρα όχι οιασδήποτε άλλης- υφαλοκρηπίδας και της αντίστοιχης Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) στο Αιγαίο και στην ανατολική Μεσόγειο. Διαφορά η οποία μπορεί να επιλυθεί μόνον ενώπιον του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης κατά τις διατάξεις της Σύμβασης του Montego Bay του 1982 για το Δίκαιο της Θάλασσας, το οποίο δεσμεύει και την Τουρκία. Συνεπώς, ο ευκρινής προσδιορισμός της ως άνω διαφοράς συνεπάγεται ότι οιαδήποτε άλλη πτυχή του καθ’ ολοκληρίαν αυθαίρετου τουρκικού αναθεωρητισμού είναι και θα είναι, χωρίς υποχωρήσεις και υπαναχωρήσεις, αυτοδικαίως απορριπτέα εκ μέρους της Ελλάδας».
Οπως υπενθύμισε, με τη δήλωση του υπουργείου Εξωτερικών της 14ης Ιανουαρίου του 2015 η Ελλάδα εξαίρεσε από τη δικαιοδοσία του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης όλα τα ζητήματα τα οποία σχετίζονται με τον «σκληρό πυρήνα» της εθνικής κυριαρχίας μας, όπως είναι, εκτός των άλλων, και τα δικαιώματα σε ό,τι αφορά την αιγιαλίτιδα ζώνη, καθώς και σε ό,τι αφορά την εθνική άμυνα γενικώς.
Τα νησιά μας διαθέτουν υφαλοκρηπίδα και ΑΟZ, επισήμανε, και υπογράμμισε την ανάγκη «η Ελλάδα, προκειμένου ν’ ακυρώσει και να καταστήσει ανενεργό στην πράξη το τουρκολιβυκό μνημόνιο, να επεκτείνει αμέσως στα 12 ν.μ. την αιγιαλίτιδα ζώνη της στην ευρύτερη περιοχή της ανατολικής Μεσογείου, ως έχει, μάλιστα, αναφαίρετο δικαίωμα σύμφωνα με τη Σύμβαση του Montego Bay του 1982 για το Δίκαιο της Θάλασσας».
Αναφερθείς στο δικαίωμα της αμυντικής θωράκισης των νησιών, τόνισε ότι «δεν υπάρχουν “γκρίζες ζώνες” στο Αιγαίο και πρόσθεσε ότι «η Ελλάδα έχει το δικαίωμα να θωρακίζει αμυντικώς όλα, ανεξαιρέτως, τα νησιά της στο Αιγαίο, ανεξαρτήτως της έκτασης του εδάφους τους και του αν κατοικούνται ή όχι», απέναντι στην τουρκική απειλή.
«Εθνική θέση μας», διακήρυξε, «είναι κατ’ εξοχήν ότι η Συνθήκη της Λωζάννης του 1923 -και όλες οι μεταγενέστερες, κάθε μορφής, εκτελεστικές της ρυθμίσεις- δεν επιδέχεται καθ’ οιονδήποτε τρόπο αναθεώρηση ή τροποποίηση».
Ειδικά για το Κυπριακό, ανέφερε εμφατικά ότι η Κυπριακή Δημοκρατία πρέπει να έχει την πολιτειακή μορφή το πολύ ομοσπονδιακού κράτους, μία διεθνή νομική προσωπικότητα και ιθαγένεια, πλήρη κυριαρχία, αποχώρηση των εποίκων και ξένων στρατευμάτων και κατάργηση των αναχρονιστικών εγγυήσεων.
Εθεσε, ακόμα, το ζήτημα των απαράγραπτων διεκδικήσεων από τη Γερμανία για το αναγκαστικό κατοχικό δάνειο και τις επανορθώσεις, και το ζήτημα της επανένωσης των Γλυπτών του Παρθενώνα, υπογραμμίζοντας ότι με «οχυρό» την ομογένεια, θα δοθεί η μάχη «για την υπεράσπιση των εθνικών μας θεμάτων και των εθνικών μας δικαίων, που συνιστά πρωτεύον, εθνικό πρόταγμα».