Όταν τα οικονομικά του σπιτιού δεν το επιτρέπουν η αγορά του φθηνότερου προϊόντος κι όχι εκείνου που πραγματικά θα επέλεγε ο καταναλωτής λόγω της ποιότητας ή της προτίμησής του, είναι μονόδρομος.
- Γράφει ο Νίκος Τσιαμτσίκας
Κάπως έτσι, τα τελευταία χρόνια της οικονομικής κρίσης κέρδισαν έδαφος, περίπου +30% σε πωλήσεις, τα προϊόντα «ιδιωτικής ετικέτας«, τα «private label», εκείνα που λανσάρουν οι αλυσίδες λιανεμπορίου ως δικά τους προϊόντα, με το δικό τους brand, τη δική τους ετικέτα.
Τα προϊόντα «private label» παρασκευάζονται από βιομηχανίες τροφίμων και ειδών πρώτης ανάγκης, όχι με την ετικέτα της ίδιας της βιομηχανίας, αλλά με ό,τι ετικέτα επιλέγει το κάθε σούπερ-μάρκετ.
Αυτά τα εργοστάσια βρίσκονται συνήθως κοντά στην Αττική και την Εύβοια ή και σε βιομηχανικές περιοχές της Μακεδονίας. Οι πρώτες ύλες ωστόσο, το πιθανότερο είναι να προέρχονται από εισαγωγές από τρίτες χώρες.
Σκοπός, η τελική λιανική τιμή των προϊόντων, να είναι πιο ελκυστική κι ανταγωνιστική από τα επώνυμα προϊόντα.
Η μάχη της επικράτησης είναι ανελέητη, ωστόσο και πλήρως ενδεικτική, της κατάστασης ένδειας, στην οποία έχει περιέλθει σήμερα ο Έλληνας καταναλωτής.