Ο Ερρίκος Θαλασσινός (8 Μαΐου 1927 – 30 Ιουλίου 2000) ήταν Έλληνας σκηνοθέτης και σεναριογράφος του κινηματογράφου και της τηλεόρασης, καθώς και ποιητής.
Στο έργο του περιλαμβάνονται 44 ελληνικές ταινίες (εκ των οποίων στις 17 είχε ο ίδιος γράψει το σενάριο) καθώς και ντοκιμαντέρ, τηλεοπτικές σειρές και εορταστικά προγράμματα για την κρατική τηλεόραση. Πολλά ποιήματά του έχουν μελοποιηθεί από γνωστούς συνθέτες κι έχουν γίνει επιτυχίες, ενώ έγραψε 9 ποιητικές συλλογές.
Γεννήθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης το 1927 όπου και μεγάλωσε, γιος γνωστού δικηγόρου του Ηρακλείου. Για τις σπουδές του μετέβη στην Αθήνα, όπου σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Παράλληλα σπούδασε κινηματογράφο στη σχολή Σταυράκου, όπου και υπήρξε συμφοιτητής με σημαντικούς καλλιτέχνες του θεάτρου και του κινηματογράφου (Ιάκωβος Καμπανέλης, Μίνως Βολανάκης, Γρηγόρης Γρηγορίου, Κάρολος Κουν, Γιάννης Τσαρούχης, Μίκης Θεοδωράκης).
Ξεκίνησε την καριέρα του ως σκηνοθέτης το 1957, ως βοηθός του Ζυλ Ντασέν στα γυρίσματα της ταινίας «Ο Χριστός Ξανασταυρώνεται» στην Κρήτη. Το 1958-1959 εργάστηκε ως βοηθός του σκηνοθέτη Βασίλη Γεωργιάδη στην ταινία «Καραγκιόζης, ο αδικημένος της Ζωής» την οποία ολοκλήρωσε μόνος του, μετά την παραίτηση του Γεωργιάδη, κάτι που του έδωσε την ευκαιρία να δείξει τις ικανότητές του καθώς η ταινία γυρίστηκε με επιτυχία. Το 1962 συμμετείχε στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης με την ταινία «Η Εκδίκηση του Καβαλάρη».
Σκηνοθέτησε 44 ελληνικές ταινίες, από το 1959 έως το 1986, εκ των οποίων σε 17 έγραψε το σενάριο. Επίσης τη δεκαετία του ’80 παρήγαγε επιπλέον 5 βιντεοταινίες. Στην πλειοψηφία τους οι ταινίες ήταν κωμωδίες με πρωταγωνιστές λαϊκούς τύπους που προσπαθούσαν να τα βγάλουν πέρα.
Στο έργο του υπήρξαν όμως και αρκετές δραματικές ταινίες, με ήρωες και ηρωίδες φτωχούς και ηθικούς ανθρώπους, γεμάτους αισθήματα, που πάλευαν ενάντια στην ορφάνια, την ξενιτιά, την αδικία. Συνεργάστηκε με πολλούς γνωστούς ηθοποιούς της εποχής και όλες τις εταιρίες παραγωγής. Το 1976 ξεκινάει να σκηνοθετεί τηλεοπτικές σειρές στην ΥΕΝΕΔ. Συνολικά σκηνοθέτησε 10 τηλεοπτικές σειρές, που προβάλλονταν στην ΥΕΝΕΔ, την ΕΡΤ και τον ΑΝΤ1 μέχρι το 1991.
Η ικανότητές του ως ποιητή έγιναν εμφανείς ήδη από τη δεκαετία του ’60 καθώς έγραφε τους στίχους για τα τραγούδια των ταινιών του, τα οποία μελοποιήθηκαν από μεγάλους συνθέτες (Μίκης Θεοδωράκης, Γιάννης Μαρκόπουλος, Κώστας Χατζής) και γνώρισαν μεγάλη επιτυχία.
Τραγούδια σε στίχους δικούς του παρουσιάστηκαν στα πλαίσια του έργου «Όμορφη Πόλη» του Μίκη Θεοδωράκη, που ανέβηκε στο θέατρο Παρκ το 1962, ενώ στη κατά τη διάρκεια της δικτατορίας έγραφε ποιήματα που έστελνε στον εξόριστο Θεοδωράκη, ο οποίος τα μελοποίησε. Αργότερα κυκλοφόρησαν μαζί το «Οκτώβρης ’78», ενώ οι στίχοι του Θαλασσινού μελοποιήθηκαν από τον Κώστα Χατζή στο έργο του τελευταίου «Αναγέννησις – Αλόννησος».
Ωστόσο η ποίηση ήταν για τον ίδιο ένα μέσο ύπαρξης, προκειμένου να εκφράσει όλα αυτά που δεν μπορούσε να περιλάβει στις ταινίες του (λόγω της αυστηρής λογοκρισίας, της ατέλειας των μηχανημάτων και των εμπορικών πιέσεων των παραγωγών). Το 1963 κυκλοφόρησε την πρώτη του ποιητική συλλογή «Σχέδια Μάνα και Δώδεκα Χωρισμοί» ενώ ετοίμασε άλλες 8 ποιητικές συλλογές, οι οποίες δεν είχαν εκδοθεί μέχρι το θάνατό του.
Έφυγε από τη ζωή στις 30 Ιουλίου του 2000.
Για τα έργα του δείτε αναλυτικά ΕΔΩ