O Φράνσις Χάρι Κόμπτον Κρικ (Francis Harry Compton Crick, Γουέστον Φάβελ, 8 Ιουνίου 1916 – Σαν Ντιέγκο, 28 Ιουλίου 2004) ήταν Άγγλος μοριακός βιολόγος, βιοφυσικός και νευροεπιστήμονας που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην ανακάλυψη της δομής του μορίου του DNA σε συνεργασία με τον Τζέιμς Γουάτσον, το 1953.
Φωτογραφία από: sansimera
Για τη συνεισφορά τους αυτήν μοιράστηκαν το 1962 το Βραβείο Νόμπελ Ιατρικής με τον Μόρις Γουίλκινς.
Έγινε μέλος του Τάγματος της Αξίας, μίας διάκρισης περιορισμένου αριθμού μελών.
Το 1953 ήταν η χρονιά σταθμός για τις βιολογικές επιστήμες.
Ο Αμερικανός Τζέιμς Γουότσον και ο Βρετανός Φράνσις Κρικ παρουσίασαν τη δομή του DNA, χρησιμοποιώντας ένα τρισδιάστατο σχήμα της «διπλής έλικας», το οποίο είχε τέσσερα βασικά χαρακτηριστικά.
Αποτελούταν από δύο πολυνουκλεοτιδικές αλυσίδες με τη μορφή δύο αντικριστών κλώνων που δημιουργούσαν μία δεξιόστροφη διπλή έλικα.
Οι δύο κλώνοι ήταν συμπληρωματικοί και αντιπαράλληλοι.
Οι αζωτούχες βάσεις κάθε κλώνου ήταν κάθετες προς τον άξονα του μορίου και οι δύο κλώνοι συγκρατούνταν μεταξύ τους με δεσμούς υδρογόνου.
Τα ζευγάρια των αζωτούχων βάσεων ήταν καθορισμένα, η αδενίνη με τη θυμίνη και η γουανίνη με την κυτοσίνη.
Για την ανακάλυψη της δομής του δεοξυριβονουκλεϊκού οξέως, αλλιώς DNA, οι δύο επιστήμονες μοιράστηκαν το 1962 μαζί με τον φυσικό Μόρις Γουίλκινς το Νόμπελ Ιατρικής.
Η «διπλή έλικα» θεωρήθηκε αναμφισβήτητα η σημαντικότερη βιολογική ανακάλυψη. Αν και αναγνωρίστηκε άμεσα από τον κόσμο της επιστήμης, το μοντέλο της διπλής έλικας αποδείχτηκε επιστημονικά τη δεκαετία του 1980. Το έργο των δύο επιστημόνων έδωσε το έναυσμα για χιλιάδες πρωτοποριακές έρευνες στη Βιολογίας, τη Γενετική και την Ιατρική.
Οι επιστήμονες κατάφεραν να κατανοήσουν διεξοδικά την κληρονόμηση ορισμένων χαρακτηριστικών και νόσων.
Παρόλα αυτά, η «διπλή έλικα» δεν θα υπήρχε χωρίς τη συνεισφορά μεγάλων επιστημόνων που ασχολήθηκαν από τον 19ο αιώνα με την μοριακή δομή, καθώς η ανακάλυψη των Γουότσον και Κρικ στηρίχθηκε εξ ολοκλήρου σε προγενέστερες επιστημονικές μελέτες και πειράματα.