του Χρυσόστομου Τσιρίδη
Εισαγωγική διευκρίνιση: Η έκφραση (άρση ασυλίας) έχει καθιερωθεί, έχει παγιωθεί νομικά,
κοινοβουλευτικά, συνταγματικά κλπ. Και βέβαια από κάποια άποψη δεν είναι εντελώς άστοχη.
Οπότε ΔΕΝ….προτείνω κάτι πάνω στα ισχύοντα.
.
ΔΗΛΑΔΗ ό,τι (κι αν) λέω στην συνέχεια…. απλώς Κατάθεση άποψης. Χωρίς πολλά πολλά όμως.
.
Αίρω (!) κι εγώ το φιλολογικό ψείρισμα, λόγω καύσωνα. Κατευθείαν στον παραδειγματικό λόγο.
Και ο καθένας ας κρίνει κατά το έχει του
.
Άρση βαρών, Ναι. Λέγεται. Κυριολεκτικά (παρότι έχει….περιοριστεί η λέξη στο
σχετικό άθλημα) και Μεταφορικά Λ.χ “Αίρει τις αμαρτίες του κόσμου”.
.
Αλλά….”άρση”….μιας ιδιότητας, ενός αξιώματος, ενός προνομίου;
.
Για μένα απλώς τίθεται ζήτημα ακρίβειας της ΟΜΙΛΟΥΜΕΝΗΣ Γλώσσας.
.
Τί εννοώ; Μήπως θα ήταν ακριβέστερο, γλωσσικά πιο….ΠΡΟΟΠΤΙΚΟ, να λέμε ΕΥΘΕΩΣ, από τον ΠΛΟΥΤΟ της ΟΜΙΛΟΥΜΕΝΗΣ, η “ακύρωση”,
η “αναστολή”, η “κατάργηση”, η “απόσυρση”, η “αφαίρεση” κ.α.
αντί να εμπλεκόμαστε στον (πολυ)ερμηνευτικό αυλόγυρο μιας λέξης.
.
Προσωπικά θα επέλεγα λ.χ την λέξη “αναστολή” (“αναστολή ασυλίας”).
.
Λ.χ “η Βουλή, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κλπ ψηφίζουν για την αναστολή της βουλευτικής
ασυλίας του τάδε, της τάδε κλπ”.
.
Κι αυτό ΕΠΕΙΔΗ: ΣΥΝΗΘΩΣ “αίρεται” κάτι που έχει…ΕΠΙΒΛΗΘΕΙ, οπότε
η άρση ισοδυναμεί με….ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ή καλύτερα με ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ μιας αρχικής
κατάστασης.
.
Λ.χ ” Η Κυβέρνηση αποφάσισε την άρση των περιοριστικών μέτρων”.
.
Στην περίπτωση όμως της ασυλίας δεν ισχύει ούτε το ένα ούτε το άλλο
.
Αντί συμπεράσματος, κλείνω επαναλαμβάνοντας τον τίτλο:
.
Άρση Ασυλίας. Δηλαδή;