“ Έπεφταν σαν κτήνη επάνω στις γυναίκες και τις κομμάτιαζαν. Αφού είχαν σκοτώσει τους άντρες τους μπροστά τους και της βίαζαν μπροστά στα παιδιά τους«
Το 1974 δεν είναι μακριά. Ούτε Κύπρος είναι μακριά. Και αποδεικνύει ότι ούτε το 1922 είναι μακριά. Οι θηριωδίες που περιγράφονται από βιασμένες γυναίκες στον γενικό εισαγγελέα της Κύπρου,
ξεπερνούν κάθε ανθρώπινη φαντασία. Ξεπερνούν ακόμα και ταινίες τρόμουπου της βλέπουμε και ανατριχιάζουμε. Και όμως, δεν είναι ταινία. Είναι η ιστορική πραγματικότητα, όπως αποτυπώνεται στις επίσημες μαρτυρίες όσον γυναικών και παιδιών κατάφεραν να επιζήσουν από την τουρκική εισβολή στην Κύπρο.
Επίσημες μαρτυρίες ενώπιον του γενικού εισαγγελέα που διερευνούσε τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας που διέπραξαν οι τούρκοι. Εγκλήματα, που όμως έμειναν ατιμώρητα. Το κτήνος ο Ετσεβίτ, ουδέποτε κλήθηκε να λογοδοτήσει στο δικαστήριο της Χάγης. Βιασμοί, βασανισμοί και σφαγές που δεν διαφέρουν καθόλου από το ολοκαύτωμα της Σμύρνης.
Χώριζαν τους άντρες από τις γυναίκες. Έπαιρναν τους άντρες μακριά, όσοι αντιστέκονταν δολοφονούνταν επιτόπου. Στο χωριό έμειναν μόνο οι γυναίκες, ακόμα και μικρά κορίτσια. Του δημοτικού. Έπειτα τα κτήνη άρχισαν να μπαίνουν ομαδικά στα σπίτια και να βιάζουν ανελέητα. Να μοιάζουν, να βασανίζουν, να μαχαιρώνουν, να δολοφονούν.
«Μπήκαν μέσα στο σπίτι, έβγαλαν με τη βία έξω τον άντρα και τα μικρά μου παιδιά. Τα παιδιά προσπαθούσαν να έρθουν στην αγκαλιά μου και αυτοί τα κλωτσαγαν και τα κοπάναγαν με τα όπλα. Ο τούρκος αξιωματικός με έβαλε μέσα στο σπίτι, με χτύπησε με το όπλο και άρχισε να μου σκίζει τα ρούχα. Κάποια στιγμή κατάφερα να ξεφύγω και έτρεξα γυμνή στην αυλή, εκεί που ήταν ακόμα ο άντρας και τα παιδιά μου υπό την απειλή των όπλων. Ο τούρκος αξιωματικός με πρόλαβε και με βίασε μπροστά στα μάτια του άντρα μου και των παιδιών μου».
Τρεις τούρκοι μπήκαν στο σπίτι της Σοφίας, ήταν 26 χρονών, και την βίαζαν για ώρες. Έπειτα την σκότωσαν. Ήταν γεμάτη αίματα όταν μπήκα στο σπίτι της. Η κορούλα της, η Μαρία ήταν μωρό. 13 μηνών. Είχε πέσει πάνω στη μαμά της, έκλαιγε και έγλειφε τα αίματα από το σώμα της. Εγώ τότε έπιασα το μωρό και το πήγα στο σπίτι μου. Το έλουσα και του φόρεσα καθαρά ρούχα.
Σήμερα που οι βάρβαροι τούρκοι απειλούν εκ νέου να εισβάλουν σε ελληνική κυριαρχία, είναι σημαντικό να θυμόμαστε, να μην ξεχνάμε. Διότι ο τούρκος που ακόμα και σήμερα χρησιμοποιεί βιαστές ισλαμιστές τρομοκράτες για να εισβάλει σε άλλες χώρες, αποδεικνύει ότι όχι μόνο δεν έχει αλλάξει, αλλά τα περί διαλόγου είναι απλώς ευχολόγια.
Ολόκληρο το βίντεο – ντοκουμέντο που κάνει κάθε έλληνα, κάθε πολιτισμένο άνθρωπο όπου κι αν βρίσκεται, να λυγίσει. Και να αναρωτηθεί, πως είναι δυνατόν αυτά τα κτήνη να παραμένουν ακόμα ατιμώρητα.