Κόλαφος ο Άκης Τσελέντης για την τουριστική βιομηχανία της αρπαχτής

ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΜΑΣ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΣΑΣ
«Η τουριστική βιομηχανία της αρπαχτής θα καταλήξει για να επιβιώσει στην τουριστική βιομηχανία της δουλοπρέπειας»

Έπεσε λέει η άφιξη των τουριστών και η χρονιά δεν θα βγει όπως φαντάζονταν όλοι. Ειδικά για νησιά όπως η Μύκονος και η Σαντορίνη που ακριβοπλήρωνες ακόμα και τον αέρα που ανέπνεες το πρόβλημα είναι πολύ μεγάλο.

Έζησα τον τουρισμό με ανθρώπινο πρόσημο τη δεκαετία του 80 που δεν ζούσαμε για να εξυπηρετούμε τους τουρίστες. Απλά κάναμε τη δουλειά μας.

Δεν σνομπάραμε τον Έλληνα τουρίστα και οι περισσότεροι κάναμε αξιοπρεπώς μια δουλειά σε τουριστικό μέρος. Δεν χρειαζόταν να κάνουμε τους καραγκιόζηδες ούτε να στήνουμε μαγαζιά για κάθε εθνικότητα.

Ήταν θλιβερό το θέαμα της πρόσφατης υποδοχής των τουριστών που ήρθαν με κρουαζιερόπλοια στη Θεσσαλονίκη από τον δήμαρχο της πόλης, ο οποίος τους καλωσόριζε κερνώντας τους… κουλούρια, ενώ χορευτικά συγκροτήματα χόρευαν συρτάκι και ζεϊμπέκικο για να απολαύσουν οι διεθνείς επισκέπτες μια εκδήλωση με τοπικό… χρώμα.

Αυτή η ανεκδιήγητη εικόνα παραπέμπει σε ταινίες περασμένων δεκαετιών, στις οποίες χαρωποί ιθαγενείς καλωσορίζουν τους δυτικούς θαλασσοπόρους φορώντας φούστες από άχυρα και μπανανόφυλλα, αναμένοντας τη δική τους ανταμοιβή – τις παραδοσιακές χάντρες και τα καθρεφτάκια, με τα οποία οι αποικιοκράτες «εξαγόραζαν» τις πλουτοπαραγωγικές πηγές των χωρών του Τρίτου Κόσμου.

Το ελληνικό κράτος, όταν οι εκπρόσωποι των Αρχών υιοθετούν τέτοιου είδους νοοτροπίες, δείχνει να προορίζει τους πολίτες όχι για «σερβιτόρους» της Ευρώπης, όπως έλεγε ο Ανδρέας Παπανδρέου (ένα οξύ και καθ’ όλα άδικο σχόλιο για το συγκεκριμένο, ιδιαίτερα απαιτητικό και τίμιο επάγγελμα), αλλά για γελωτοποιούς της Δύσης.

Θα ήταν ιδιαίτερα ενδιαφέρον να μάθουμε αν οι δήμαρχοι πόλεων όπως η Ρώμη, το Μόναχο, η Βαρκελώνη και το Παρίσι υποδέχονται με κουλούρια, χορούς και τραγούδια τούς τουρίστες.

Είναι αυτονόητο ότι οι ασχολούμενοι με τον κλάδο του τουρισμού οφείλουν να ασκούν τα επαγγελματικά καθήκοντά τους με ευσυνειδησία και η συμπεριφορά τους να είναι κόσμια, φιλική, αλλά σε καμιά περίπτωση δουλοπρεπής.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η Ελλάδα μας διαθέτει και πλουτοπαραγωγικές πηγές και υποδομές και προδιαγραφές για να προκόψουν οι πολίτες και να διακριθούν στον παγκόσμιο στίβο του οικονομικού, πολιτισμικού και τεχνολογικού ανταγωνισμού.
Ας μην προκαλούν ορισμένοι το φιλότιμο και την αξιοπρέπεια των Ελλήνων.

Σε αυτή τη χώρα που από μόνη της είναι brand, νομίζω πως πρέπει να ξαναγυρίσουμε στα βασικά, χωρίς φιοριτούρες και φύκια για μεταξωτές κορδέλλες. Δεν μας χρειάζονται τα ακριβοπληρωμένα πιάτα με συνταγές celebrities μαγείρων στα γραφικά χωριουδάκια μας (όπως το χωριό μου το Φισκάρδο) για να προβάλουμε το τουριστικό μας προϊόν.

Εκείνο που απαιτείται για να σώσουμε το τουρισμό μας είναι ποιότητα και μέτρο απέναντι στην ασυδοσία του “δήθεν” και το ξεπούλημα στη μαζικότητα.

ΔΗΜΟΦΙΛΗ