Ο Φωκίων Διαλέτης (1861-1913) ήταν Έλληνας στρατιωτικός γεννημένος στην Άνω Χρυσοβίτση Αιτωλοακαρνανίας το 1861.
Ο Φωκίων Διαλέτης γεννήθηκε το Δεκέμβριο του 1861 στην Άνω Χρυσοβίτση Αιτωλοακαρνανίας. Ο πατέρας του Κωνσταντίνος ήταν αντισυνταγματάρχης και βουλευτής.
Ο Φωκίων Διαλέτης σπούδασε στη σχολή υπαξιωματικών και την ονομάσθηκε Ανθυπολοχαγός Πεζικού. Τον Δεκέμβριο του 1898 προήχθη σε Υπολοχαγό, τον Δεκέμβριο του 1904 σε Λοχαγό και τέλος τον Δεκέμβριο του 1911 σε ταγματάρχη.
Συμμετείχε στον Ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897 και στους βαλκανικούς πολέμους. Έλαβε μέρος στη μάχη των Πέντε Πηγαδιών όπως επίσης και στην μάχη του Μπιζανίου, κάτω από τις εντολές του Αντιστράτηγου Σαπουντζάκη Κωνσταντίνου, που οδήγησε στην απελευθέρωση των Ιωαννίνων και ολόκληρης της Ηπείρου. Επίσης ήταν παρών στην παράδοση και απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης.
Έλαβε ηγετικό ρόλο ως διοικητής του 1ου συντάγματος πεζικού στο Λαχανά Κιλκίς μαζί με τον Παναγιώτη Δαγκλή, τον Αντώνιο Καμάρα και τον Εμμανουήλ Μανουσογιαννάκη. Στη μάχη στις 19η Ιουνίου 1913, σε ηλικία 52 ετών, τραυματίστηκε θανάσιμα.
Η πολιτεία τον τίμησε μετά τον θάνατόν του, στήνοντας την προτομή του στο ηρώον του Λαχανά και μετέπειτα στο ηρώον του Κιλκίς και έδωσε το όνομά του σε οδούς πόλεων, όπως η Θεσσαλονίκη, τα Γιαννιτσά, το Αγρίνιο, το Θέρμο. Το στρατόπεδο στο Κιλκίς φέρει σήμερα επίσης το όνομά του.