Του Βασίλη Βιλιάρδου
Η ευημερία μίας πλούσιας από πολλές διαφορετικές πλευρές χώρας, όπως η πατρίδα μας, εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τη σωστή μακροοικονομική πολιτική – η οποία όμως είναι εγκληματική στην Ελλάδα, οδηγώντας τους Έλληνες σε ακόμη μεγαλύτερη φτωχοποίηση και σε ένα νέο, πολύ πιο αυστηρό μνημόνιο.
Όλα αυτά, χωρίς καν να υπολογίζουμε τις συνέπειες του πολέμου της Ουκρανίας που δεν έχουν ακόμη φανεί στο σύνολο τους – γεγονός που σημαίνει πως εάν δεν δρομολογηθούν άμεσα οι λύσεις που ασφαλώς υπάρχουν, οι συνθήκες διαβίωσης για τη συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων θα γίνουν αφόρητες.
Εν προκειμένω, δεν βοηθούν καθόλου οι ανόητες θριαμβολογίες περί μίας μελλοντικής αναβάθμισης της οικονομίας μας – πόσο μάλλον αφού παραμένουμε η μοναδική χώρα στην ΕΕ με μη επενδυτική βαθμίδα, η πιο υπερχρεωμένη και η μόνη υπό αυστηρή εποπτεία.
Δεν βοηθούν ούτε τα επιδόματα της ντροπής, ούτε τα «κοινωνικά μερίσματα» της δυστυχίας – αξιοπρεπείς και σωστά αμειβόμενες θέσεις εργασίας χρειάζονται που μπορούν να προσφέρουν μόνο οι εγχώριες επενδύσεις και η επαναβιομηχάνιση της Ελλάδας. Είναι δε μεγάλη κοροϊδία η δήθεν μείωση των φόρων – αφού οι Έλληνες υπερφορολογούνται, με κριτήριο τον ΟΟΣΑ (39% έναντι μέσου όρου 34% όλων των χωρών του), ενώ ωφελούνται μόνο μερικές δεκάδες οικογένειες που απομυζούν όλους τους υπόλοιπους, μοιράζοντας τους ψίχουλα των υπερκερδών τους.
Σε κάθε περίπτωση, μία κυβέρνηση που παράγει ελλείμματα και δανεικά, αντί πλούτο και ευημερία, ενώ ταυτόχρονα ξεπουλάει τα πάντα, είναι καταστροφική για την Ελλάδα – όπως έχει τεκμηριωθεί από την πρόσφατη ιστορία μας που δεν πρέπει ποτέ να ξεχάσουμε, κάνοντας ξανά τα ίδια λάθη.