Γράφει ο Ιάκωβος Ποθητός
Πολλές οι διαμαρτυρίες και τα αρνητικά σχόλια για την Αστυνομία.
«Δεν πιάνει τους εμπόρους ναρκωτικών», «οι κλέφτες οργιάζουν», «άναρχη κυκλοφορία αυτοκινήτων», «έρχονται με μεγάλη καθυστέρηση» και πολλά άλλα ακούς από πολίτες.
Εύλογο επομένως το ερώτημα:
– Μα είναι τόσο άχρηστοι, τόσο ανίκανοι οι αστυνομικοί μας;
Έχοντας ελάχιστες γνώσεις από τον τρόπο εκπαίδευσης, στελέχωσης και λειτουργίας της αστυνομίας, η απάντηση είναι αρνητική.
Έχουμε ΑΡΙΣΤΟΥΣ αστυνομικούς, με καλή και εξειδικευμένη εκπαίδευση οι περισσότεροι, με ανθρώπινο πρόσωπο κι όλα αυτά γιατί απλά, προέρχονται από τα σπλάχνα της κοινωνίας μας και ειδικότερα από την λεγόμενη εργατική τάξη.
Νέοι άνθρωποι αποφάσισαν να εργαστούν για την ασφάλεια των πολιτών της χώρας, βάζοντας πολλές φορές, την ζωή τους σε κίνδυνο, προσπαθώντας να αποτρέψουν ένα έγκλημα, να συλλάβουν επικίνδυνους κακοποιούς.
Δεν είναι λίγες επίσης οι φορές, που αναλαμβάνουν την μεταφορά επειγόντων περιστατικών σε νοσοκομεία, που πρωταγωνιστούν σε παρεμβάσεις αναγκαίες για την προστασία των πολιτών από πυρκαγιές, πλημμυρικά φαινόμενα κ.α.
Αρκετοί οι αστυνομικοί που έπεσα εν ώρα καθήκοντος, κάτι που ηθελημένα ή άθελα πολλοί παραβλέπουν.
Θα πουν ορισμένοι – και δικαιολογημένα – ότι έχουν υπάρξει και επίορκοι αστυνομικοί, αστυνομικοί που έπεσαν στο παράπτωμα της κατάχρησης εξουσίας.
Σε μια μεγάλη ομάδα λογικό είναι να υπάρχουν και άτομα με αρνητικά περιστατικά. Μπορούν όμως αυτά, να αμαυρώσουν την συνολική προσφορά της Αστυνομίας;
Αυτοί που όχι μόνο μηδενίζουν την προσφορά και χρησιμότητα της αστυνομίας αλλά και των άλλων σωμάτων ασφαλείας, εκμεταλλευόμενοι ένα αρνητικό γεγονός, άραγε που αποσκοπούν; Γιατί χρησιμοποιούν απαράδεκτα συνθήματα κατά της αστυνομίας και των αστυνομικών; Μήπως για να δικαιολογήσουν σχεδιασμένες καταστροφικές κι επικίνδυνες επιθέσεις κατά δημόσιας κι ατομικής περιουσίας, ευρισκόμενοι μέσα σε μια υποκινούμενη μάζα;
Έχουν αναλογιστεί οι νομιμόφρονες πολίτες, πόσες φορές, εκείνοι που εκτρέφουν το μίσος κατά των αστυνομικών, έχουν καταστρέψει καταστήματα, έχουν κάψει αυτοκίνητα, έχουν βεβηλώσει δημόσια περιουσία; Γιατί άλλο είναι να διαμαρτύρεσαι για μια απόφαση της όποιας κυβέρνησης κι άλλο είναι να καταστρέφεις με τρόπο που μόνο ψυχίατροι μπορούν να ερμηνεύσουν, δημόσια και ιδιωτική περιουσία. Τι σχέση έχει η καταστροφή καταστημάτων, αυτοκινήτων και άλλων περιουσιακών στοιχείων σε μια διαδήλωση για οικονομικά θέματα ή για γεγονότα που προκάλεσαν το κοινό αίσθημα;
Μπορεί η Αστυνομία;
Προσωπική εκτίμηση: Φυσικά και μπορεί! Για να έχει όμως την αποτελεσματικότητα και ορισμένες φορές την συμπεριφορά που επιθυμούν οι πολίτες, θα πρέπει η πολιτική ηγεσία που κάθε τόσο αναλαμβάνει τα υπουργικά καθήκοντα, να γνωρίζει τουλάχιστον τα ελάχιστα. Θα πρέπει να διαθέτει τις αναγκαίες γνώσεις για την διαχείρισης ενός πολύ σημαντικού υπουργείου. Θα πρέπει η πολιτική ηγεσία να συμβουλεύεται την ηγεσία των σωμάτων και να ακούει προσεκτικά τις εκτιμήσεις τους για το κάθε πρόβλημα. Αυτοί έχουν και την γνώση και την εμπειρία. Ο υπουργός, το μόνο που διαθέτει, είναι η εμπιστοσύνη του εκάστοτε πρωθυπουργού (όχι της κοινωνίας) που τον έκρινε με δικά του κριτήρια, κατάλληλο γι’ αυτά τα πολύ σοβαρά και κρίσιμα καθήκοντα.
Όλοι γνωρίζουν, πως η τροχοπέδη στη λειτουργία και την αποτελεσματικότητα της Αστυνομίας και των λοιπών Σωμάτων Ασφαλείας, είναι η πολιτική ηγεσία. Όποτε οι αστυνομικές, λιμενικές δυνάμεις αφέθησαν ελεύθερες να δράσουν, πέτυχαν σημαντικά αποτελέσματα.
Μπορεί η Αστυνομία να προσφέρει μεγαλύτερη ασφάλεια στους πολίτες, μπορεί να αντιμετωπίσει το έγκλημα κάθε μορφής αποτελεσματικά. Φυσικά ποτέ δεν θα το εξαλείψει γιατί το έγκλημα πάντα υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει στη ζωή μας. Το αίτημα όμως των πολιτών είναι, η ύπαρξη μιας αποτελεσματικής αστυνομίας που θα βρίσκεται δίπλα στον πολίτη, που θα του δημιουργεί το αίσθημα της εμπιστοσύνης κι όχι της ανασφάλειας.
Πιστεύουμε, ότι η πολιτική ηγεσία θα πρέπει να έχει πρώτο και μοναδικό μέλημα την προστασία των πολιτών και να συνεργάζεται με τον καλύτερο δυνατόν τρόπο με τους έμπειρους αστυνομικούς, ειδικότερα όταν πρέπει να ληφθούν σοβαρές αποφάσεις.
Τέλος, οι προαγωγές στα σώματα ασφαλείας πρέπει να γίνονται αξιοκρατικά για να μη δημιουργούνται πικρίες σε αδικημένους και να ελαχιστοποιηθεί (πρέπει κατά τη γνώμη μας να εξαφανιστεί) η προστασία σε κάποιους που εγκληματούν συνειδητά σε βάρος της κοινωνίας ακόμα κι αν είναι οι «κρυφοί συνεργάτες» της, οι «πληροφοριοδότες» της.